Λένε ότι έχουν τους 180. Άντε κι έχουν δίκιο και πάνε στην κάλπη 180 βουλευτές για να ψηφίσουν τον εκλεκτό των Σαμαρά και Βενιζέλου. Και λοιπόν; Αυτό θα μειώσει τα ελλείμματα ή θα αυξήσει την φοροδοτική δυνατότητα των Ελλήνων; Οποιαδήποτε προσπάθεια να ανακοπεί ο ΣΥΡΙΖΑ θα πέσει στο κενό, εφόσον δεν αλλάζουν πολιτική. Με μία διαφορά: Όσο πιο γρήγορα παραδώσουν την εξουσία, σε περίπτωση που συνεχίζουν την ίδια αδιέξοδη πολιτική, τόσες περισσότερες ελπίδες έχει η χώρα να ζήσει ένα σύντομο σοσιαλιστικό διάλλειμα.
Το περιβάλλον του κ. Σαμαρά παρουσιάζει στον Έλληνα πρωθυπουργό εκθέσεις των ελληνικών τραπεζών, οι οποίες περιγράφουν μία μαγική εικόνα! Ο κ. Σαμαράς έχει άμεση ανάγκη από καθαρό αέρα. Πρέπει να ανοίξει τα παράθυρα του Μαξίμου και να ακούσει άλλες φωνές. Η ευθύνη για το περιβάλλον του είναι αποκλειστικά δική του. Η ικανότητα ενός πρωθυπουργού, όμως, κρίνεται πολλές φορές από την ικανότητά του να βλέπει πέρα και έξω από τα στενά όρια που του θέτει το περιβάλλον του.
Το τελευταίο εξάμηνο ο κ. Σαμαράς έχει υποπέσει στο ένα λάθος πίσω από το άλλο. Η αρχή έγινε με τον ανασχηματισμό. Η συνέχεια δόθηκε με την αντιμνημονιακή υστερία και η κορύφωση διαδραματίζεται αυτές τις τελευταίες εβδομάδες.
Ουδείς ενδιαφέρεται στο εξωτερικό αν οι κ.κ. Σαμαράς και Βενιζέλος θα κατορθώσουν να βγάλουν τον δικό τους πρόεδρο της Δημοκρατίας. Δε δίνουν δεκάρα τσακιστή για το αν θα έρθει να κυβερνήσει ο Τσίπρας ή οι ερυθροί Χμαιρ. Ξέρουν καλά ότι η Ελλάδα είναι μία εισαγωγική χώρα και ότι όλες οι ιδεολογίες θα κριθούν στο ράφι του σούπερ μάρκετ. Το αν εκλεγεί, λοιπόν, πρόεδρος της Δημοκρατίας από την παρούσα Βουλή ή από την επόμενη είναι κάτι που δεν πρόκειται να μεταβάλλει ουσιαστικά τα γεωπολιτικά τους συμφέροντα στην περιοχή. Είναι ένα θέμα που καίει την σημερινή κυβέρνηση, όχι όμως τους Γερμανούς ή το ΔΝΤ.
Η έξοδος της χώρας από την κρίση δε θα γίνει επειδή θα βρει ο κ. Σαμαράς τους 180. Την ανάπτυξη θα την καταλάβουμε όλοι κι όχι επειδή θα έχει βγάλει σχετική ανακοίνωση ο κ. Μασουράκης. Η αγορά θέλει ρευστότητα, η κοινωνία χρειάζεται θέσεις εργασίας. Η ανάπτυξη περνάει αναγκαστικά μέσα από τη δραστική μείωση της φορολογίας, τη δημιουργία ενός προστατευτικού περιβάλλοντος για τις επενδύσεις. Η χώρα έχει ανάγκη από μία πραγματική επανάσταση σε όλους τους τομείς. Μόνο αν η Ελλάδα καταφέρει να πετύχει ρυθμούς ανάπτυξης τύπου Κίνας μπορούμε να ευελπιστούμε για το μέλλον.
Είναι ο μοναδικός δρόμος που θα αποδυναμώσει αισθητά τα ποσοστά απήχησης του ΣΥΡΙΖΑ στην κοινωνία και θα απομακρύνει το ενδεχόμενο να ζήσουμε μέσα σε λίγες εβδομάδες όσα έζησαν στην Ανατολική Ευρώπη σε σαράντα χρόνια.
Όλα τα άλλα είναι για να έχουμε να λέμε. Αν θα βρεθούν οι 180 ή όχι. Δηλαδή, έτσι και βρεθούν 179, χάσαμε; Κι ας πούμε ότι βρέθηκαν 180 ή 181. Τι ακριβώς κερδίζουμε όλοι εμείς οι υπόλοιποι;
Θανάσης Μαυρίδης
Πηγή: capital.gr
