default-image

Τουρκικές επιδιώξεις ενόψει

Απόψεις
Τουρκικές επιδιώξεις ενόψει

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η παρέμβαση της Τουρκίας εντός της Κυπριακής ΑΟΖ έχει προκαλέσει προβληματισμό για το μέλλον, κυρίως για το Κυπριακό και αναπόφευκτα την οικονομία. Η επικρατούσα σχολή σκέψης που συγκλίνει με το Προεδρικό, θέτει την λύση του κυπριακού ως προϋπόθεση για να … ελπίζουμε (!) στο φυσικό αέριο. Έτσι, αναπόφευκτα καθορίζεται η μοναδική επιλογή μας. Πρόκειται για πολιτική σκέψη που έπεσε έξω αρκετές φορές στις προβλέψεις της. Ειδικά το θέμα της πρόσφατης παρέμβασης Ερντογάν-Τουρκίας στην Κυπριακή ΑΟΖ πρέπει να ήταν εντελώς απροσδόκητο και εκτός κάθε πιθανού σεναρίου σε όσους θεωρούσαν ευλογία την εκλογή Ερντογάν. Πώς να κατανοήσουν τέτοια προκλητική ενέργεια εκείνοι που τον επισκέφτηκαν στην Τουρκία και έκτοτε παρέθεταν τις φιλοφρονήσεις τους περί «ισλαμοδημοκράτη», ενώ παράλληλα «δαιμονοποιούσαν» την τότε ηγεσία της Κυπριακής Δημοκρατίας. Κάποιος που αξιολόγησε τον  Ερντογάν ως την καλύτερη εξέλιξη για λύση στο Κυπριακό, δεν μπορεί σήμερα να κατανοήσει όσα συμβαίνουν. Όπως δεν αντιλήφθηκε την συνωμοσία στο Σχ. Ανάν μέσω της οποίας η Αγγλία αποκτούσε νομική βάση διεκδίκησης ΑΟΖ εντός της σημερινής Κυπριακής και ρυθμισμένης πλέον ΑΟΖ. Όπως δεν αντιλήφθηκε την ακύρωση της μοναδικής τότε διακρατικής συμφωνίας ρύθμισης ΑΟΖ Κύπρου-Αιγύπτου… Μπορεί σήμερα η ίδια «ανυποψίαστη λογική» να κατανοήσει και αναλύσει ορθά τον υπό εξέλιξη γεωπολιτικό σεισμό που θα διαμορφώσει το μέλλον;  

Με βάση τον ιστορικό ρεαλισμό, η κίνηση της Τουρκίας εντός της Κυπριακής ΑΟΖ ήταν το πλέον αναμενόμενο όπως τεκμηριώναμε κατ΄ επανάληψην. Η Τουρκία αναμενόταν να αντιδράσει γιατί αντιλαμβάνεται την προοπτική που σημαίνει η αξιοποίηση της ενέργειας και η στρατηγική της αξία στο σύγχρονο κόσμο. Στην Αν. Μεσογείου, λοιπόν, η Τουρκία επιδιώκει να μπλοκάρει τις εξελίξεις γύρω από την προοπτική του φυσικού αερίου όπως εξελίσσεται σήμερα η κατάσταση υπό την νομιμότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η διαδικασία ξεκίνησε ήδη να λειτουργεί υπέρ της Κυπριακής Δημοκρατίας και η Τουρκία επιδιώκει να την μπλοκάρει, είτε ακόμη περαιτέρω -εάν γίνεται- να την ανατρέψει για να λειτουργεί υπέρ της Τουρκίας. Άλλη βάση ανάλυσης των δεδομένων ενώπιον μας είναι εκτός πραγματικότητας. Θεωρίες «αλληλοκατανόησης» και «αμοιβαίας εμπιστοσύνης» και άλλα τέτοια, θα συντριβούν κάτω από το βάρος των συμφερόντων και των στρατηγικών επιδιώξεων την ώρα της κρίσης. Σε προέκταση των πιο πάνω, η τουρκική επιδίωξη ενόψει μπορεί να ικανοποιηθεί είτε μέσω τουρκικής «λύσης» στο Κυπριακό (εάν το επιτρέψει η πλευρά μας), είτε μέσω στρατιωτικής παρέμβασης της Τουρκίας που θα καθιστά την εξόρυξη φυσικού αερίου αδύνατη. Από την άλλη, η διαδικασία αξιοποίησης των κοιτασμάτων είναι μεν στην αρχή αλλά ξεκίνησε και σταματά μόνο με τουρκική «λύση» ή στρατιωτική παρεμπόδιση. Το πρώτο απαιτεί την δική μας συναίνεση. Για το δεύτερο, εκείνο που μπορεί να αποτρέψει την Τουρκία από μια στρατιωτική ενέργεια είναι το πολιτικό και άλλο κόστος για την ίδια. Αυτό σημαίνει άμεση παρέμβαση και αποφασιστικότητα ώστε η Άγκυρα να λάβει τα ανάλογα αποτρεπτικά μηνύματα από την Ε.Ε. και αλλού όπου μπορούμε να προκαλέσουμε κόστος... Αντιθέτως, οι ικεσίες αποθρασύνουν το θηρίο.

Εάν η Τουρκία ήθελε να λύσει το Κυπριακό με τρόπο αποδεκτό για τους Ελληνοκύπριους, θα το είχε πράξει προ καιρού. Και μόνο παραίτηση της να απαιτεί επεμβατικό δικαίωμα σε όλη την Κύπρο στην όποια λύση εντός Ε.Ε. (όπως επέμενε στο Σχ. Ανάν), θα έκανε διαφορά. Εκείνο που σήμερα επιζητεί είναι να αποκτήσει νομιμοποιημένο ρόλο στην Αν. Μεσόγειο ώστε το φυσικό αέριο να ευνοήσει την ίδια και να επεκτείνει την στρατηγική της κυριαρχία με όμηρο την Κύπρο και τον κυπριακό ελληνισμό.

Κανείς μας δεν διαθέτει το αλάθητο. Αλλά είναι ενδιαφέρον να πρωτοστατούν στα ΜΜΕ με αναλύσεις και εισηγήσεις στην αντιμετώπιση (!) των κινήσεων του Ερντογάν, εκείνοι που τον θεωρούσαν θετική εξέλιξη και καταλύτη για λύση στο Κυπριακό. Φυσικά, ο αποκεφαλισμός μας είναι και αυτός μια «λύση» αλά Ερντογάν.

 Κώστας Μαυρίδης, Ευρωβουλευτής ΔΗΚΟ-S&D   

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News