Τα μέσα της δεκαετίας του 1970 είχα την τύχη να συναντηθώ με ένα Έλληνα σοφό ιστορικό, τον αείμνηστο Νίκο Σβορώνο και να έχω μια ενδιαφέρουσα συζήτηση μαζί του, για ιστορικά κυρίως θέματα.
Του Δημήτρη Κων. Σαρρή
Κάποια στιγμή αποτόλμησα να του θέσω ένα παρακινδυνευμένο ερώτημα, πού με απασχολούσε αρκετό καιρό: «Είχε δίκιο η όχι ο φαλμεραϊερ, όταν διατύπωνε την άποψη ότι οι νεοέλληνες δεν έχουν καμιά σχέση με τους Αρχαίους Έλληνες, αλλά είναι ένα ετερόκλητο κράμα Βλάχων, Σλαύων, Τούρκων, Αρβανιτών κλπ.;».
Ο σοφός γέροντας με κοίταξε κατάματα και με αυστηρό ύφος μου είπε: «Αγαπητέ μου, εγώ διδάσκω ιστορία και όχι ζωολογία. Από ζωολογική άποψη δεν γνωρίζω αν είχε δίκιο. Στην επιστήμη της ζωολογίας υπάρχουν οι όροι "καθαρόαιμο άλογο", "ημίαιμο σκυλί", "υβρίδιο μουλάρι".
Για τους ανθρώπους τέτοιου είδους "καθαρότητα γενετική" είχε σαν σημαία του ο ναζισμός, ο οποίος εξόντωσε εκατοντάδες χιλιάδες ψυχές, που το μόνο τους "έγκλημα" ήταν ότι δεν πληρούσαν τις ρατσιστικές προδιαγραφές του Χίτλερ, καθόσον δεν ήσαν μέλη της άρειας φυλής, των καθαρόαιμων, δήθεν, Γερμανών, που έπρεπε να είναι ξανθοί με γαλανά μάτια, ενώ ο ίδιος ο Φύρερ ήταν μελαχρινός με μαύρα μάτια!..
Στις σύγχρονες Δημοκρατικές κοινωνίες τέτοιοι φασιστικοί διαχωρισμοί δεν έχουν θέση.
Επιμιξίες είχαν και έχουν όλοι οι λαοί χωρίς να έχει απειληθεί η εθνολογική τους υπόσταση. Αντίθετα ενισχύθηκαν βιολογικά. Συνεκτικό στοιχείο των εθνών είναι κατά βάση η παιδεία και ο πολιτισμός.
Άλλωστε ο Ισοκράτης, πριν 2500 περίπου χρόνια είχε πει ότι: Έλληνες είναι οι της ημετέρας παιδείας μετέχοντες, δηλαδή όσοι εμφορούνται από τα νάματα και τις αξίες του Ελληνικού Πολιτισμού.
Μπορώ λοιπόν να σε διαβεβαιώσω ,Αγαπητέ μου ότι ο Ελληνικός Πολιτισμός με την ασύγκριτη δύναμη του αποτέλεσε ένα τεράστιο "χωνευτήρι" που αφομοίωσε και ομογενοποίησε ντόπιους, κατακτητές, δούλους, μετανάστες κλπ σε ένα ενιαίο σύνολο με κοινό στοιχείο το Πολιτιστικό (Ελληνική Γραμματεία, γλώσσα, ήθη, έθιμα κ.λπ.).
Οι σημερινοί Νεοέλληνες έχουν τα ίδια χαρακτηριστικά με τους Αρχαίους Έλληνες, τα ίδια πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα της φυλής μας.
Πλάι στον Μαραθώνα και τις Θερμοπύλες μπορούμε να βάλουμε ισότιμα το 1821, το Κούγκι, το Αρκάδι, το έπος του 1940, αλλά και δίπλα στον Εφιάλτη ένα Πήλιο Γούση η ένα Θανάση Βάγια.
Άρα, παρά τη σκλαβιά αιώνων, υπάρχει ιστορική συνέχεια του λαού μας, από την αρχαιότητα μέχρι τις μέρες μας».
Η απάντηση αυτή του σοφού Ιστορικού με συγκλόνισε και με προβλημάτισε και την αποτύπωσα στην ιστορική μου μνήμη.
Αυτή την άποψη του γέροντα σίγουρα αγνοούν κάποιοι νεόκοποι αρχαιολόγοι και ιστορικοί οι οποίοι πριν λίγα χρόνια, ανακοίνωσαν ότι δήθεν οι Μινωϊτες δεν ήσαν Έλληνες αλλά… σημιτικό φύλο, στηριγμένοι σε κάποιες αμφισβητούμενης εγκυρότητας αναλύσεις DNA, κάποιων αμφίβολης προέλευσης σκελετών, υποτίθεται Μινωϊτών, τους οποίους αργότερα διέψευσε ο διάσημος γενετιστής κ. Σταματογιαννόπουλος με την χρήση του μιτοχονδριακού DNA, χωρίς να έχουν την γενναιότητα να ζητήσουν δημόσια συγγνώμη…
Δυστυχώς δεν ζει ο Σβορώνος, για να τους εγκαλέσει ότι δεν υπηρετούν την επιστήμη της ιστορίας αλλά της… ζωολογίας.
Πέρασαν δύο δεκαετίες και πλέον, από την επίμαχη συνάντηση μου αυτή με τον σοφό Ιστορικό, όταν έπεσε στα χέρια μου ένα βιβλίο με τίτλο "Αφορισμοί και διαλογισμοί".
Στο βιβλίο αυτό δύο πανεπιστημιακοί καθηγητές βρήκαν και μετέφρασαν, από τα λατινικά, κάποιους αραχνιασμένους πάπυρους, πού βρέθηκαν πλάι σε μια αναποδογυρισμένη σαρκοφάγο, στην αρχαία Οξύρρυγχο, την σημερινή Μπενέζα της Αιγύπτου.
Οι πάπυροι αυτοί περιείχαν επιστολές ενός Ρωμαίου Συγκλητικού, του Μενενίου Απίου, προς ένα νεαρό ανθύπατο της Αχαΐας τον Ατίλιο Νάβιο, τον οποίο συμβούλευε πως θα διοικήσει ειρηνικά τους Έλληνες υπηκόους της Ρώμης, περιγράφοντας τον χαρακτήρα τους.
Η περιγραφή αυτή αποτελεί ένα ολοκληρωμένο ψυχογράφημα των προγόνων μας, που μπορεί να αποτελέσει μέτρο σύγκρισης με τον ψυχισμό των Νεοελλήνων, στοιχείο που μπορεί να επιβεβαιώσει η μη την άποψη Σβορώνου περί Ιστορικής συνέχειας τους στο πέρασμα των αιώνων.
Τα κύρια σημεία του ψυχογραφήματος αυτού των Αρχαίων Ελλήνων ,σε περίληψη, είναι:
Α. «Ο Έλληνας είναι πολύ Εγωϊστής. Κατά τον Πρωταγόρα το άτομο του είναι πάντων χρημάτων μέτρον. Το "εγώ" του Έλληνα είναι ατίθασο και αχαλίνωτο γεγονός πού δεν τον αφήνει να είναι δίκαιος».
Β. «Ο Έλληνας δεν παραδέχεται άλλη κρίση δικαίου από την δική του».
Γ. «Οι Έλληνες αλλάζουν τους νόμους συχνά, ενώ εμείς στη Ρώμη έχουμε το Ρωμαϊκό Δίκαιο επί αιώνες αναλλοίωτο. Χαίρονται να παραβιάζουν εύστροφα τους νόμους με σοφιστικές ερμηνείες, σύμφωνα με τα συμφέροντα τους».
Δ. «Ο Έλληνας έχει ασθενική Ιστορική μνήμη. Η Εκκλησία του Δήμου σαγηνεύεται όταν τους πεις θα αλλάξεις όλους τους νόμους».
Ε. «Ο Έλληνας βοηθά τον ασθενέστερο όχι τόσο από φιλανθρωπία αλλά γιατί με αυτή την πράξη επιδεικνύει την υπεροχή του».
ΣΤ. «Ο Έλληνας δε συγχωρεί στον συμπολίτη του την προκοπή και αν είναι στο χέρι του να τον εμποδίσει θα το κάνει…
Ζ. «Δεν του αρέσει η χονδροκομμένη δολοφονία με στιλέτο, όπως κάνουμε εμείς στη Ρώμη, αλλά η καλυμμένη συκοφαντία, ένα είδος αναίμακτου ηθικού φόνου, ενός φόνου που αφήνει ανέπαφη την σάρκα και το θύμα περιφέρει την ηθική του ατίμωση σε δρόμους και σε πλατείες.
Ο Έλληνας κατέχει άριστα την τέχνη της συκοφαντίας. Βρίσκει τον διφορούμενο λόγο, ώστε αυτός να λέει ότι τον λέει με την καλή έννοια, ενώ εσύ πού τον ακούς να τον εννοείς με την κακή του σημασία».
Η. «Η αγάπη του για την ισότητα δεν απορρέει από την αγάπη του στη Δικαιοσύνη αλλά από τον φόβο μην τον ξεπεράσει κάποιος πιο άξιος από αυτόν».
Θ. «Δεν είναι σπάνιο οι Έλληνες να επιλέγουν να τους εκπροσωπούν μετριότητες, με όλες τις αυτονόητες δυσμενείς επιπτώσεις για το ίδιο το μέλλον τους, γιατί φθονούν τους ικανότερους από αυτούς και ακόμη θεωρούν ότι μπορούν να επηρεάσουν τις μετριότητες από το παρασκήνιο».
Ι. «Ο εγωισμός, όμως, κάνει τους Έλληνες καλούς στρατιώτες στον πόλεμο και άξιους μαχητές γιατί η γενναιότητα είναι ατομική πράξη».
Κ. «Δώσε στους Έλληνες δυνατότητας έντιμης υποχώρησης. Να μη φανεί ότι τους διατάζεις, γιατί από τον εγωισμό, προστατεύοντας την αξιοπρέπεια τους θα σηκώσουν τα όπλα εναντίον σου».
Λ. «Δώσε τους πλασματική ισοτιμία. Αυτή η παροχή θα είναι ο σιωπηρός όρος της αναίμακτης υποταγής τους».
Μ. «Να φοβάσαι όχι εκείνους τους Έλληνες που απροκάλυπτα εκφωνούν λόγους εναντίον μας, αλλά εκείνους που με το αόρατο στιλέτο της συκοφαντίας διεισδύσουν στους προθαλάμους της εξουσίας του Καίσαρα για να σου καταφέρουν θανάσιμο χτύπημα…».
Ν. «Μη ξεχνάς ότι οι Έλληνες που είναι υπερήφανοι για το ένδοξο παρελθόν τους και έχουν την υπερηφάνεια του ξεπεσμένου ευγενή, είναι οι ίδιοι που τιμώρησαν αυτούς που τους προσέφεραν τον υπέρτατο πολιτισμό πού ανέπτυξαν».
Είναι αυτοί που εξόρισαν τον Περικλή και τον Αριστείδη, στον Σωκράτη δε έδωσαν να πιει κώνειο…».
Το ψυχογράφημα αυτό των Αρχαίων Ελλήνων του Ρωμαίου Συγκλητικού, δε χρειάζεται και πολύ σκέψη να καταλάβει κάποιος, ότι ταιριάζει "γάντι" και για τους Νεοέλληνες, γεγονός που δικαιώνει την επιστημονική άποψη του αείμνηστου Σβορώνου.
Οι Νεοέλληνες είναι λοιπόν, από ιστορική και όχι ζωολογική άποψη, η συνέχεια των αρχαίων Ελλήνων.
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να αγωνισθούμε να αποβάλλουμε τις κακές έξεις της φυλής μας.
Δύσκολο αλλά αναγκαίο.
Άλλως θα είμαστε καταδικασμένοι, σαν τον Σίσυφο, να κουβαλούμε τον ογκόλιθο στη δική μας Ακροκόρινθο, για να κατρακυλά στη συνέχεια κάτω και εμείς να προσπαθούμε να τον ανεβάσουμε ξανά από την αρχή, σε ένα αέναο φαύλο κύκλο.
