Του Γ.ΔΕΛΑΣΤΙΚ*
Ας αρχίσουμε με δύο θεμελιώδη γεγονότα που προηγούνται οποιασδήποτε ανάλυσης. Πρώτον, ο πρωθυπουργός της Ουκρανίας Αρσένι Γιατσενιούκ είναι πράκτορας των ΗΠΑ, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τα αμερικανικά συμφέροντα. Δεύτερον, οι ρώσοι αυτονομιστές της Ουκρανίας διαπλέκονται στενότατα με τις ρωσικές ένοπλες δυνάμεις. Υπάρχουν ως μάχιμη δύναμη μόνο και μόνο επειδή ενισχύονται ποικιλοτρόπως από τον ρωσικό στρατό. Στη φάση που βρισκόμαστε, θα ήταν εντελώς παράλογο να υποθέσουμε ότι ο Γιατσενιούκ κάνει μια πολύ σοβαρή κίνηση εν αγνοία των Αμερικανών ή χωρίς να τους ρωτήσει και να πάρει την έγκρισή τους. Ομοίως, οι Ρώσοι της Ουκρανίας δεν έχουν κανένα λόγο να κάνουν κάτι πολύ σοβαρό χωρίς τη σύμφωνη γνώμη των Ρώσων της Ρωσίας.
Ερχόμαστε τώρα στην κατάρριψη του μαλαισιανού επιβατικού αεροπλάνου από πύραυλο, με 300 επιβάτες νεκρούς, από τους οποίους οι 200 και πλέον Ευρωπαίοι, με πρώτα θύματα 189 Ολλανδούς. Οι ειδικοί λένε ότι στο ύψος που πετούσε το μαλαισιανό Μπόινγκ 777 δεν μπορούσε κατά κανένα τρόπο να βληθεί από φορητούς πυραύλους που κουβαλούν μεμονωμένα άτομα. Θεωρείται βέβαιο ότι βλήθηκε από πύραυλο ΒUK-M1 ρωσικής κατασκευής. Λογικό, αφού τόσο οι Ρώσοι όσο και οι Ουκρανοί τέτοιους ρωσικούς πυραύλους χρησιμοποιούν - αναφερόμαστε στις ένοπλες δυνάμεις των δύο κρατών κι όχι σε ατάκτους. Μέχρι τώρα έχουμε μάθει ότι ο πύραυλος εκτοξεύθηκε από περιοχή όπου βρίσκονται εξεγερμένοι Ρώσοι της Ουκρανίας. Μπορεί να τον εκτόξευσε κάποιος «τρελαμένος» Ρώσος αυτονομιστής της Ουκρανίας; Όχι, απαντούν οι ειδικοί. Τέτοιοι πύραυλοι που να μπορούν να πετύχουν αεροπλάνο στα 10.000 μέτρα ύψος εκτοξεύονται μόνο από συστήματα αεράμυνας τακτικών στρατευμάτων, μας λένε. Στην περιοχή της υποτιθέμενης εκτόξευσης του πυραύλου υπάρχουν τακτικές ουκρανικές δυνάμεις που να έχουν τη δυνατότητα να βάλουν εναντίον αεροπορικών στόχων; Ναι, απαντά με ανακοίνωση του το ρωσικό υπουργείο Άμυνας:
«Στην περιοχή βορειοδυτικά του Ντονέτσκ έχουν αναπτυχθεί τμήματα του 156ου πυραυλικού αντιαεροπορικού Συντάγματος των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας, με 27 συστοιχίες πυραύλων Buk-M1. Αυτές οι συστοιχίες εξαιτίας των τακτικών και τεχνικών χαρακτηριστικών τους είναι ικανές να εντοπίζουν αεροπορικούς στόχους σε αποστάσεις μέχρι 160 χλμ. και να τους χτυπούν σε οποιοδήποτε ύψος κι αν βρίσκονται σε μια ακτίνα άνω των 30 χλμ. Επιπροσθέτως, στον ουρανό πάνω από την περιοχή του Ντονέτσκ είναι διαρκώς παρόντα αεροσκάφη της Ουκρανικής Πολεμικής Αεροπορίας εξοπλισμένα με πυραύλους διαφόρων τύπων. Αυτό είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός» αναφέρει κατηγορηματικά στην ανακοίνωση του το Ρωσικό υπουργείο Άμυνας. Προσθέτει στη συνέχεια: «Στις 17 Ιουλίου (σ.σ. εννοεί την Πέμπτη, ημέρα που καταρρίφθηκε το μαλαισιανό επιβατηγό αεροπλάνο) τα συστήματα αεράμυνας των Ενόπλων Δυνάμεων της Ρωσικής Ομοσπονδίας δεν βρίσκονταν σε λειτουργία στην περιοχή. Τα αεροσκάφη της Πολεμικής Αεροπορίας της Ρωσίας δεν πραγματοποίησαν οποιαδήποτε πτήση αποστολών στις 17 Ιουλίου στις περιοχές που συνορεύουν με την ουκρανική περιοχή του Ντονέτσκ δεν υπήρξαν πτήσεις ρωσικών πολεμικών αεροσκαφών. Περνάμε στην επόμενη φάση όπου πρέπει να απαντήσουμε στο κρίσιμο ερώτημα: Ποιο κράτος, θεωρητικά μιλώντας, κερδίζει κάτι από την κατάρριψη ενός επιβατικού αεροπλάνου με 300 νεκρούς;
Η Ρωσία δεν κερδίζει τίποτα σε καμία περίπτωση. Αντιθέτως, πρωτοφανές κύμα αντιρωσισμού θα σάρωνε όλη την Ευρώπη, αν αποδεικνυόταν ότι οι Ρώσοι δολοφόνησαν τους 300 ανύποπτους επιβάτες. Οι σχέσεις της Μόσχας με την υπόλοιπη Ευρώπη θα τινάζονταν στον αέρα. Κανένας Ρώσος στρατιωτικός αλλά και κανένας Ρώσος αυτονομιστής στην Ουκρανία δεν θα προκαλούσε τέτοια ζημιά στο Κρεμλίνο. Υπέροχη, αντιθέτως, θα ήταν μια τέτοια εξέλιξη για τη φιλοναζιστική κυβέρνηση της Ουκρανίας, της οποίας ηγείται ο πράκτορας των ΗΠΑ! Θεωρητικά μιλώντας, αν η ουκρανική κυβέρνηση κατέρριπτε η ίδια το μαλαισιανό επιβατηγό αεροπλάνο, αλλά κατόρθωνε να ρίξει την ευθύνη στους Ρώσους, αυτό θα συνιστούσε τρομερή επιτυχία για το Κίεβο! Θα αυξανόταν υπέρμετρα η πίεση προς τη Μόσχα να πάψει να στηρίζει τους Ρώσους αυτονομιστές της Ουκρανίας κι έτσι η ουκρανική κυβέρνηση θα διευκολυνόταν πολύ να ανακτήσει τον έλεγχο των βορείων και ανατολικών περιοχών της χώρας, έχοντας επιπλέον «πολιτικούς ομήρους» για να εκβιάζει τη Μόσχα περίπου… 8 εκατ. Ρώσους που ζουν στην Ουκρανία! Πραγματικός θρίαμβος, χωρίς υπερβολές, θα ήταν κάτι τέτοιο. Μια φιλοναζιστική κυβέρνηση σαν αυτή του Κιέβου δεν θα είχε κανένα δισταγμό να καταρρίψει όχι ένα αλλά… δέκα επιβατικά αεροπλάνα για να αποκομίσει τόσο σημαντικά οφέλη.
Με δεδομένη όμως τη σχέση του πρωθυπουργού Γιατσενιούκ προς τις ΗΠΑ, θα ήταν ποτέ δυνατό να κάνει τέτοια κίνηση ο Ουκρανός πρωθυπουργός χωρίς να ενημερώσει τους Αμερικάνους; Αποκλείεται, είναι η γνώμη μας. Ναι, αλλά αν οι Αμερικανοί το ήξεραν εκ των προτέρων και άφησαν να γίνει η κατάρριψη του μαλαισιανού αεροσκάφους με στόχο να κατηγορήσουν ως υπεύθυνους τους Ρώσους, τα πράγματα είναι πολύ, πολύ σοβαρότερα! Κάτι τέτοιο θα σήμαινε ότι η υπονόμευση της Ρωσίας από τις ΗΠΑ έχει προσλάβει πολύ μεγαλύτερες διαστάσεις από όσο φανταζόμασταν, με κυριολεκτικά απρόβλεπτες συνέπειες. Ουσιαστικά θα σηματοδοτούσε εχθροπραξίες ΗΠΑ - Ρωσίας στην Ουκρανία μέσω αντιπροσώπων - τουλάχιστον για την ώρα. Ανησυχούμε πολύ με τις εξελίξεις αυτές.
*Δημοσιεύθηκε στο «Πριν» της Κυριακής 20 Ιουλίου 2014
