default-image

Χημικός θάνατος στη Μεσόγειο. Τι κάνουμε;

Απόψεις
Χημικός θάνατος στη Μεσόγειο. Τι κάνουμε;

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ι. Ισχύον Δίκαιο: Σύμφωνα με το άρθρο 27 της "Σύμβασης για το δίκαιο της θάλασσας" [η Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας υπογράφηκε στο Montego Bay της Τζαμάικα στις 10-12-1982 και τέθηκε σε ισχύ στις 16-11-1994. η Ελλάδα την κύρωσε με το Ν. 2321/ 95, ΦΕΚ Α/ 136/ 1995], "1. η ποινική δικαιοδοσία του παράκτιου κράτους δε θα πρέπει να ασκείται πάνω σε ξένο πλοίο διερχόμενο από τη χωρική θάλασσα, για τη σύλληψη οποιουδήποτε προσώπου ή τη διενέργεια οποιασδήποτε ανάκρισης σχετικής με έγκλημα που διαπράχθηκε πάνω στο πλοίο κατά τη διάρκεια της διέλευσης του με την εξαίρεση μόνο των παρακάτω περιπτώσεων:

α) αν οι συνέπειες του εγκλήματος επεκτείνονται στο παράκτιο κράτος,

β) αν το έγκλημα είναι τέτοιας φύσεως που διαταράσσει την ειρήνη της χώρας ή την τάξη στη χωρική θάλασσα.

2. οι παραπάνω διατάξεις δε θίγουν το δικαίωμα του παράκτιου κράτους να λαμβάνει μέτρα προβλεπόμενα από τη νομοθεσία του προκειμένου να προβεί σε συλλήψεις ή ανακριτικές πράξεις επί ξένου πλοίου το οποίο διέρχεται από τη χωρική θάλασσα προερχόμενο από τα εσωτερικά ύδατα". Σύμφωνα με το άρθρο 28 της ίδιας Σύμβασης για το "δίκαιο της Θάλασσας",

"1. Το παράκτιο Κράτος δε θα πρέπει να ανακόψει ή εκτρέψει τον πλου ξένου πλοίου στη χωρική θάλασσα για να ασκήσει αστική δικαιοδοσία επί προσώπων που βρίσκονται στο πλοίο. 2. το παράκτιο Κράτος δεν δύναται να προβεί σε εκτελεστικά μέτρα ή να συλλάβει το πλοίο για τους σκοπούς οποιασδήποτε αστικής διαδικασίας, ειμή μόνο για υποχρεώσεις ή χρέη που αναλήφθηκαν ή δημιουργήθηκαν από το ίδιο το πλοίο κατά τη διάρκεια ή για τους σκοπούς του πλου στα ύδατα του παράκτιου Κράτους.

3. Η § 2 δεν θίγει το δικαίωμα του παράκτιου κράτους, σύμφωνα με τη νομοθεσία του και προς το σκοπό άσκησης αστικής διαδικασίας, να λάβει εκτελεστικά μέτρα ή να συλλάβει ξένο πλοίο το οποίο σταθμεύει στη χωρική του θάλασσα ή διέρχεται απ' αυτήν, προερχόμενο από τα εσωτερικά ύδατα". Σύμφωνα με το άρθρο 29 της ίδιας Σύμβασης, "για τους σκοπούς της παρούσας σύμβασης, πολεμικό πλοίο σημαίνει πλοίο που ανήκει στις ένοπλες δυνάμεις ενός Κράτους και φέρει τα εξωτερικά χαρακτηριστικά που διακρίνουν τέτοια πλοία της εθνικότητας του, υπό τη διοίκηση αξιωματικού δεόντως τοποθετημένου από την κυβέρνηση του Κράτους και του οποίου το όνομα εμφαίνεται στη σχετική επετηρίδα ή ανάλογο πίνακα και είναι επανδρωμένο με πλήρωμα υπό κανονική στρατιωτική πειθαρχία", κατά δε το άρθρο 30 της ίδιας Σύμβασης, "Αν πολεμικό πλοίο δε συμμορφώνεται προς τους νόμους και κανονισμούς του παράκτιου Κράτους που αφορούν στη διέλευση από τη χωρική θάλασσα και αγνοεί οποιοδήποτε αίτημα προς αυτό για συμμόρφωση, το παράκτιο Κράτος μπορεί να απαιτήσει απ' αυτό να εγκαταλείψει αμέσως τη χωρική θάλασσα", κατά το άρθρο 31 της ίδιας Σύμβασης, "το Κράτος της σημαίας φέρει διεθνή ευθύνη για κάθε απώλεια ή ζημιά στο παράκτιο Κράτος προερχόμενη από τη μη συμμόρφωση πολεμικού ή άλλου κρατικού πλοίου που χρησιμοποιείται για μη εμπορικούς σκοπούς, με τους νόμους και κανονισμούς του παράκτιου κράτους που αφορούν τη διέλευση από τη χωρική θάλασσα ή με τις διατάξεις της παρούσας Σύμβασης ή με άλλους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου". Σύμφωνα με το άρθρο 86 της ίδιας Σύμβασης, που βρίσκεται στο Μέρος VII αυτής και επιγράφεται

"Ανοικτή Θάλασσα" "οι διατάξεις του παρόντος μέρους εφαρμόζονται σε όλες τις θαλάσσιες περιοχές που δεν περιλαμβάνονται στην αποκλειστική οικονομική ζώνη, στη χωρική θάλασσα ή στα εσωτερικά ύδατα ενός Κράτους, ή στα αχριπελαγικά ύδατα ενός αρχιπελαγικού Κράτους. Το παρόν άρθρο σε καμία περίπτωση δεν περιορίζει τις ελευθερίες που απολαμβάνουν όλα τα Κράτη στην αποκλειστική οικονομική ζώνη, σύμφωνα με το άρθρο 58". Από τον ορισμό του άρθρου αυτού είναι πασιφανές ότι σαν Ανοικτή Θάλλασα νοείται, με άλλη ορολογία, τα λεγόμενα Διεθνή Ύδατα, αυτά δηλαδή που δεν υπόκεινται στο imperium κανένος Κράτους. Όσο κι αν έψαξα αυτή τη Σύμβαση δε βρήκα πουθενά την ορολογία "Διεθνή Ύδατα". Σύμφωνα με το, παραπεμπόμενο άρθρο 58, "

§ 1. Στην αποκλειστική οικονομική ζώνη, όλα τα Κράτη, παράκτια ή χωρίς ακτές, απολαμβάνουν, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρούσας Σύμβασης τις ελευθερίες της ναυσιπλοίας και υπέρπτησης καθώς και τα δικαιώματα τοποθέτησης υποβρυχίων καλωδίων και αγωγών που αναφέρονται στο άρθρο 87, ως επίσης και το δικαίωμα χρήσης των θαλασσών γι' άλλους διεθνώς νόμιμους σκοπούς που συνδέονται με την ενάσκηση αυτών των δικαιωμάτων και που εναρμνονίζονται με τις άλλες διατάξεις της παρούσας Σύμβασης, ειδικότερα στα πλαίσια της εκμετάλλευσης των πλοίων, των αεροσκαφών και των υποβρυχίων καλωδίων και αγωγών.

§ 3. μέσα στην αποκλειστική οικονομική ζώνη, τα Κράτη λαμβάνουν δεόντως υπόψη τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του παράκτιου Κράτους και συμμορφώνονται προς τους νόμους και κανονισμούς που υιοθετούνται από το παράκτιο κράτος σύμφωνα με τις διατάξεις της παρούσας Σύμβασης και των άλλων κανόνων διεθνούς δικαίου στην έκταση που αυτοί δεν είναι αντίθετοι προς το Μέρος αυτό". Σύμφωνα με το άρθρο 88 της Σύμβασης "η Ανοικτή Θάλασσα προορίζεται για ειρηνικούς σκοπούς", κατά το άρθρο 89 "κανένα Κράτος δε μπορεί νομίμως να διεκδικήσει την υπαγωγή οποιουδήποτε μέρους της ανοικτής θάλασσας υπό την κυριαρχία του", κατά το άρθρο 92, "§ 1 εδάφιο α΄. Τα πλοία πλέουν με τη σημαία ενός μόνο Κράτους και, εκτός από εξαιρετικές περιπτώσεις, που προβλέπονται ρητά σε διεθνείς συνθήκες ή σε αυτή τη Σύμβαση, υπόκεινται στην αποκλειστική του δικαιοδοσία στην ανοικτή θάλασσα". Κατά το άρθρο 95 της Σύμβασης "τα πολεμικά πλοία στην ανοικτή θάλασσα απολαύουν πλήρους ετεροδικίας έναντι οποιουδήποτε άλλου Κράτους πλην του Κράτους της σημαίας του", κατά το άρθρο 97 "§ 1. Σε περίπτωση σύγκρουσης ή άλλου ΘΑΛΑΣΣΙΟΥ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟΥ αναφορικά με πλοίο στα διεθνή ύδατα που επισείει την ποινική ή πειθαρχική ευθύνη του πλοιάρχου ή τυχόν άλλου μέλους του πληρώματος, καμιά πειθαρχική ή ποινική ευθύνη δε μπορεί να ασκηθεί εναντίον αυτού παρά μόνον ενώπιον των δικαστικών ή διοικητικών αρχών είτε του Κράτους της σημαίας, είτε του Κράτους του οποίου το άτομο αυτό έχει την υπηκοότητα.

§ 3. Σύλληψη η κράτηση πλοίου, ακόμη και εις εκτέλεση ανακριτικού έργου, δε μπορεί να διαταχθεί από αρχή άλλη, εκτός από εκείνη του Κράτους της σημαίας του πλοίου".

Σύμφωνα με το άρθρο 122 της Σύμβασης "για τους σκοπούς της παρούσας σύμβασης, κλειστή ή ημίκλειστη θάλασσα σημαίνει κόλπο, λεκάνη ή θάλασσα που περιβάλλεται από δυο ή περισσότερα Κράτη και που συνδέεται με άλλη θάλασσα ή με τον ωκεανό με στενό δίαυλο, ή που αποτελείται καθ' ολοκληρίαν ή κυρίως από τις χωρικές θάλασσες ή τις αποκλειστικές ζώνες δύο ή περισσοτέρων παράκτιων Κρατών", κατά δε το άρθρο 123 "τα Κράτη που συνορεύουν με κλειστή ή ημίκλειστη θάλασσα πρέπει να συνεργάζονται μεταξύ τους στην άσκηση των δικαιωμάτων τους και την εκτέλεση των καθηκόντων τους σύμφωνα με την παρούσα Σύμβαση. Προς το σκοπό αυτό προσπαθούν άμεσα ή μέσω αρμόδιας περιφεριακής οργάνωσης: ... β) να συντονίζουν την εκπλήρωση των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων τους σχετικά με την προστασία και διατήρηση του θαλάσσιου περιβάλλοντος".

ΙΙ. Συμπεράσματα: a) Έγραφε ο αείμνηστος Πανεπιστημιακός Δάσκαλος Γεώργιος Μαριδάκης [Ιδιωτικόν Διεθνές Δίκαιον, τόμος Α', 1967, § 3.ΙΙ, σελίδες 24-26], "το εις εκάστην Πολιτείαν ισχύον δίκαιον ρυθμίζει την συμβίωσιν των εις την περιοχήν αυτής συμβιούντων. Το δίκαιον τούτο πρέπει να περιέχει "υγιές" δίκαιον. Η θέσις κιβδήλου δικαίου αποτρέπεται εάν κατά την θέσιν του κανόνος, εκτός άλλων, ληφθή υπόψιν ότι υπάρχουν και άλλαι Πολιτείαι. Αι σχέσεις μεταξύ των Πολιτειών ως Πολιτειών ουδέν άλλο είνε εις την ουσίαν των παρά σχέσεις μεταξύ των εις την Πολιτείαν τινά βιούντων προς τους ανθρώπους οίτινες διαβιούν εις την περιοχήν των άλλων Πολιτειών. Το γεγονός τούτο έχει ως συνέπειαν ότι, ουδεμία Πολιτεία δύναται να ρυθμίσει ορθώς την συμβίωσιν των εις την περιοχήν της βιούντων, εάν δεν φροντίση να χαράξη εις αυτούς πεδίον εννόμου δράσεως, εναρμονιζόμενον προς το πεδίον εννόμου δράσεως το οποίον εκάστη των ετέρων Πολιτειών εχάραξεν εις τους διαβιούντας εν συμβιώσει εις την περιοχήν της. Αναγκάζεται, ένεκα τούτου, η Πολιτεία, κατά την θέσιν κανόνων δικαίου, να λαμβάνη υπ' όψιν τους ανθρώπους, οίτινες, πέραν των ορίων της, βιούν εις τας περιοχάς ετέρων Πολιτειών, και επομένως να μη αγνοή τους κανόνας, καθ' ους οι άνθρωποι ούτοι ρυθμίζουν την συμβίωσιν αυτών. Αι σχέσεις μεταξύ ανθρώπων διαβιούντων εις διαφόρους Πολιτείας, λόγω της διαφοράς των εις εκάστην των Πολιτειών ισχυόντων δικαίων, δυσχεραίνονται, εις τινας περιπτώσειος, επί τοσούτον, ώστε αι Πολιτείαι αναγκάζονται να προέλθουν εις συμφωνίαν, δια της οποίας αναλαμβάνουν έναντι αλλήλων την υποχρέωσιν, όπως περί ωρισμένης σχέσεως νομοθετήση εκάστη εις την περιοχήν της ωρισμένου περιεχομένου κανόνα.

Εκάστη Πολιτεία ρυθμίζει μεν αυτοδυνάμως την συμβίωσιν την εξελισσομένην εντός των ορίων της, εφόσον όμως, εκ της φύσεως των πραγμάτων, η ρύθμισις πρέπει να είνε τοιαύτη, ώστε, ο εντός των ορίων της Πολιτείας εξελισσόμενος βίος να ρέη εν αρμονία προς τον βίον τον εξελισσόμενον εις την περιοχήν εκάστης των λοιπών Πολιτειών, το εσωτερικόν δίκαιον, αφετηρίαν και τέλος έχει το δίκαιον εις το οποίον υπόκειται η Πολιτεία, ως μέλος της Διεθνούς Κοινωνίας, το Διεθνές Δίκαιον. Ο εσωτερικός έννομος βίος, είτε το θέλουν είτε δεν το θέλουν αι Πολιτείαι, κινείται εις το πλαίσιον διαπολιτειακού βίου... Εκάστη Πολιτεία συνιστά μεν ιδίαν έννομον τάξιν, κινουμένην όμως εντός της ευρυτέρας εννόμου τάξεως την οποίαν συνιστά η κατά Πολιτείας συμβίωσις. Το εσωτερικόν εκάστης Πολιτείας δίκαιον δεν υπάρχει καθ' εαυτό. Εξελίσσεται υπό τους περιορισμούς οίτινες επίκεινται εις την Πολιτείαν ως μέλος της Διεθνούς Κοινωνίας". b) α) Από τις διατάξεις αυτές προκύπτει σαφώς ότι δεν υπάρχει ποινική ούτε αστική δικαιοδοσία στις διωκτικές αρχές του θιγόμενου Κράτους όταν το ζημιογόνο πλοίο διέρχεται από τα χωρικά ύδατα του [η ορολογία "διεθνή χωρικά ύδατα" που εκστομίστηκε από τον κ. Νίκο Λυγερό σε πρόσφατη συνομιλία του με το Δημοσιογράφο κ. Γιώργο Σαχίνη στον Radio 9,84 είναι πρόδηλα ΑΝΤΙΦΑΤΙΚΗ και αλληλοαναιρούμενη]. Ούτε αστική δικαιοδοσία υπάρχει που θα μπορούσε να οδηγήσει σε κατάσχεση κλπ.

Οι εκεί αναφερόμενες εξαιρέσεις [άρθρο 27] δηλαδή οι συνέπειες του διαπραχθέντος [ή επικείμενου] εγκλήματος επηρεάζει το θιγόμενο κράτος η διαταράσσει την ειρήνη και τάξη στη θάλασσα του σαφώς εμπίπτουν στη δράση του Cape Ray. Αλλά…η Σύμβαση είναι σαφής εν προκειμένω: για να ισχύσουν οι εξαιρέσεις αυτές επιτρεπτής επέμβασης των διωκτικών αρχών του θιγόμενου Κράτους πρέπει το εγκληματούν πλοίο να διέρχεται από τη χωρική θάλασσα του. β) είναι πολεμικό πλοίο το Cape Ray σύμφωνα με τις προδιαγραφές που θέτει η Σύμβαση στο άρθρο 29; Νομίζω πως ΟΧΙ. Καμιά πληροφορία δε μας δίδεται πως το πλοίο αυτό ανήκει στις Ένοπλες Δυνάμεις των ΗΠΑ, αντιθέτως για ένα σαπιοκάραβο εμπορικό ηλικίας άνω των τριάντα ετών ηλικίας γίνεται λόγος. Κατά τη γνώμη μου ελάχιστη σημασία έχει αν το εγκληματούν πλοίο είναι πολεμικό ή όχι γιατί σε περίπτωση αντίθετης ερμηνείας της Σύμβασης το κάθε ισχυρό Κράτος θα μπορούσε να εγκληματεί χρησιμοποιώντας εμπορικά πλοία, όπως εν προκειμένω. Ούτως ή άλλως, στο άρθρο 27 της Σύμβασης δε γίνεται-ευτυχώς!-καμιά διάκριση ανάμεσα σε πολεμικά και εμπορικά πλοία. Και στις δυο περιπτώσεις όμως [κοινά, πολεμικά πλοία] όρος απαράβατος sine qua non για να επέμβει το ζημιούμενο Κράτος είναι το έγκλημα να διαπράττεται στη χωρική θάλασσα του, όχι στην ανοικτή [ή αλλιώς, διεθνή ύδατα]. γ) στο άρθρο 58 της Σύμβασης γίνεται αναφορά στη περίφημη ΑΟΖ [Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη]. Εξ  όσων γνωρίζω από τον εγχώριο Τύπο δεν έχει γίνει ανακήρυξη της από τη χώρα μας. Επομένως, παρέλκει κάθε συζήτηση με τα ζητήματα της.

Όμως, και αν ακόμη είχε ανακηρυχθεί η ΑΟΖ της χώρας μας πάλι θα ήταν χωρίς όφελος αφού οι ιθύνοντες του Cape Ray τονίζουν σε όλους τους τόνους ότι η εγκληματική δράση του λαμβάνει χώρα σε διεθνή ύδατα. δ) Κι ερχόμαστε στην περίφημη ετεροδικία. Οι διατάξεις της Σύμβασης είναι τόσο σαφείς ώστε δεν καταλείπουν την παραμικρή αμφιβολία για το καθεστώς ετεροδικίας που ισχύει στην Ανοικτή Θάλασσα [ή, αλλιώς, διεθνή ύδατα]. Το άρθρο 97 είναι τόσο σαφές ώστε δεν επιδέχεται καμιάς άλλης ερμηνείας παρά μόνο παρερμηνείας. Η περίπτωση σύγκρουσης δεν μας ενδιαφέρει εδώ αφού δεν πρόκειται για τέτοια, όμως μας ενδιαφέρει ως υπαγόμενη στο αντικειμενικό [tatbestand] της διάταξης αυτής η δεύτερη περίπτωση που περιγράφεται ως "θαλάσσιο επεισόδιο". Στον όρο αυτό θα μπορούσε να υπαχθεί οποιαδήποτε ζημιογόνα συμπεριφορά του πλοίου, εν προκειμένω και του Cape Ray.

Αρμόδια δικαστήρια για οποιαδήποτε νομική ενέργεια του θιγόμενου Κράτους ή Πολιτών του είναι η προσφυγή του στα δικαστήρια των ΗΠΑ. Δε πρέπει δε να διαφεύγει της προσοχής μας η διάταξη υπ'  αριθμό 3 του άρθρου 97 της Σύμβασης όπου γίνεται λόγος για σύλληψη του ζημιογόνου [εγκληματούντος] πλοίου στα πλαίσια ανακριτικής πράξης. Και εκεί -κατά κατηγορηματικό τρόπο-γίνεται λόγος για αρμοδιότητα διαταγής κατάσχεσης του πλοίου από τις αρχές των ΗΠΑ. Αλλά αυτό προϋποθέτει παράσταση της Κυβέρνησης μας στις διωκτικές αρχές των ΗΠΑ. Κατά τη γνώμη μου αυτό θα μπορούσε να γίνει και από θιγόμενους Πολίτες αφού δε διαφαίνεται καμιά απαγόρευση, πολύ δε μάλλον δε γίνεται υπόδειξη του τρόπου και των δικαιούχων προσφυγής στις διωκτικές αρχές των ΗΠΑ. Και ευτυχώς! Γιατί να αναμένει οποιοδήποτε ανδράποδο συμπαράσταση από αυτή τη θλιβερή Κυβέρνηση ανδρεικέλων σημαίνει ότι ονειροβατεί. Το έχω γράψει αμέτρητες φορές στο Διαδίκτυο όπου εκφράζομαι: τα θλιβερά αυτά ανδρείκελα κατάφεραν να φαντάζουν-σε σύγκριση με αυτά-ΗΡΩΕΣ ένας Τσολάκογλου κι ένας Λογοθετόπουλος! ε) Είναι εγκληματική η δραστηριότητα του Cape Ray;

Δε γνωρίζω τι λένε οι συμβάσεις για τα χημικά όπλα και ποσώς μ' ενδιαφέρει εν προκειμένω! Διότι η δράση [το πείραμα] πάνω στο Cape Ray συνιστά ΣΑΦΕΣΤΑΤΑ πολεμική πράξη παραβιάζουσα την απαγόρευση του άρθρου 88 της Σύμβασης που περιγράφει "η ανοικτή θάλασσα προορίζεται για ειρηνικούς σκοπούς"! Εκτός κι αν ήθελε θεωρηθεί ότι η επεξεργασία πολεμικών όπλων δεν αποτελεί πολεμική πράξη! Αλλά, τότε πλέον, δε θα συζητούσαμε επιστημονικά, απλά θα κάναμε χαβαλέ σε ένα ζήτημα ύψιστης σημασίας για την υγεία των Λαών της Μεσογείου Λίμνης και, βεβαίως, και για τη ζωή της Λίμνης [ή, αλλιώς, κλειστής θάλασσας, κατά τη Σύμβαση] αυτής. Κατά ποίων στρέφεται η πολεμική αυτή πράξη; Μα, εναντίον όλων των χωρών της Μεσογείου Λίμνης! Έτσι αποφεύγεται ένα άλλο κρίσιμο ζήτημα του κατά πόσο μπορεί να ζητηθεί προσωρινή δικαστική προστασία από τις διωκτικές αρχές των ΗΠΑ. στ) δεν έχει λοιπόν καμιά δυνατότητα παρέμβασης η Ελληνική Δικαιοσύνη μετά τις καταγγελίες των διαφόρων οργανώσεων για τη δράση του Cape Ray; Έχει! Αλλά αυτή είναι μόνο μία: να διατάξει προκαταρκτική εξέταση με μοναδικό αντικείμενο [ζήτημα] έρευνας τούτο: η δράση του εγκληματούντος Cape Ray λαμβάνει χώρα στην Ανοικτή Θάλασσα ή στα χωρικά ύδατα της χώρας; Η συμπεριφορά του πλοίου αυτού είναι άκρως ύποπτη εξ αιτίας του γεγονότος ότι έχει απενεργοποιήσει-σύμφωνα με τα δημοσιεύματα του Τύπου [π.χ. Hot Doc]-τους μηχανισμούς εντοπισμού της θέσης του! Γιατί να προβεί σε τέτοια ενέργεια αφού φόβο για "τρομοκρατική" επίθεση δεν αντιμετωπίζει δεδομένου ότι συνοδεύεται από φρεγάτες και υποβρύχια!!! Εκτός κι αν θεωρούν τρομοκράτες ΟΛΟΥΣ εμάς τους Κρητικούς που σκοπεύουμε να το επισκεφθούμε-σύντομα-για να του απευθύνουμε μια "καλημέρα σύντροφοι Επιστήμονες Ειρηνιστές" για ειρηνική διαμαρτυρία και όχι βέβαια οπλισμένοι.

ΙΙΙ. Τελειώνοντας την παρούσα προβληματική μου θέλω να παραθέσω σκέψεις από τον ασχοληθένα με το περιβαλλοντικό δίκαιο καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Ιωάννη Καράκωστα. Στο Έργο του με τίτλο «Περιβάλλον και Δίκαιο» [έκδοση 2000, σελίδες 558-559] γράφει, μεταξύ άλλων, και, «… στην εικοσαετία μεταξύ δυο υποθέσεων [αναφέρεται στο 1974 όπου το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης ασχολήθηκε με την υπόθεση πυρηνικών δοκιμών της Γαλλίας και στο 1995 στην αποτυχημένη προσπάθεια της Νέας Ζηλανδίας να ανακινήσει αυτό το ζήτημα δεδομένου ότι η νέα δραστηριότητα της Γαλλίας αφορούσε υπόγειες δοκιμές και όχι στην ατμόσφαιρα. Εξήγηση του bloger] το Δικαστήριο είχε ήδη αποφασίσει τη σύσταση ειδικού περιβαλλοντικού τμήματος, το οποίο όμως ουδέποτε έχει ενεργοποιηθεί μέχρι σήμερα. Υποθέσεις αλιείας, οι οποίες ενείχαν στοιχεία περιβαλλοντικής προστασίας, συζητήθηκαν στην Ολομέλεια π.χ. η οριοθέτηση των θαλασσίων χώρων μεταξύ Καναδά και ΗΠΑ στο κόλπο του Maine ενείχε πολλούς περιβαλλοντικής υφής συλλογισμούς. Από την Ολομέλεια συζητήθηκε ακόμη και η μόνη μέχρι σήμερα περιβαλλοντική υπόθεση, η σχετική με το φράγμα Gabcikovo-Nagymaros στο Δούναβη. Είναι δύσκολο να μιλήσει κανείς για νομολογιακή εξέλιξη στο πλαίσιο του Δικαστηρίου με τόσο λίγες αποφάσεις. Ήδη όμως στην υπόθεση του Φράγματος το Δικαστήριο αναγνωρίζει σαφώς εθιμική υποχρέωση περιβαλλοντικής προστασίας, χωρίς πάντως να καθορίζει περαιτέρω τις παραμέτρους της. Τον πυρήνα του σχετικού δικαιώματος θεωρεί ως δεδομένο και στις γνωμοδοτήσεις του για τη νομιμότητα της χρήσης των πυρηνικών όπλων. Είναι πάντως χαρακτηριστικό της πλήρους ένταξης του δικαίου του περιβάλλοντος στο κορμό του Διεθνούς Δικαίου ότι η παραδοσιακή κατάταξη αρχών εξακολουθεί να ισχύει: η υποχρέωση προστασίας εξικνείται μέχρις του φυσικού δικαιώματος των κρατών στην άμυνα». Μήπως αυτό το δικαίωμα δεν επικαλέσθηκε το Κράτος του Ισραήλ όταν βομβάρδισε τα πυρηνικά εργοστάσια του Ιράν [ή του Ιράκ] στο παρελθόν;

IV. Οριστική θέση του blogger: 1) Η εισαγγελία μόνο τη δυνατότητα διενέργειας προκαταρκτικής εξέτασης έχει με σκοπό τη διαπίστωση αν το εγκληματικό Cape Ray έχει εισέλθει στα χωρικά μας ύδατα ή όχι. Η όλη του συμπεριφορά καθιστά-για μένα τουλάχιστον-βέβαιο ότι έχει εισέλθει στα χωρικά μας ύδατα και επιτελεί εκεί την εγκληματική δραστηριότητα του. 2) Το Ελληνικό Κράτος [ακούγεται αστείο αυτή η χώρα με αυτά τα θλιβερά ανδρείκελα που τη διοικούν να αξιώνει να λέγεται Κράτος, αλλά... τέλος πάντων!] μπορεί να προσφύγει στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. 3) Οι Έλληνες Πολίτες-εν προκειμένω μόνο οι Κρήτες, δυστυχώς!!-ασκώντας το απαράγραπτο, με ισχύ φυσικού δικαίου, δικαίωμα της άμυνας, νόμιμα ετοιμάζουν την επίσκεψη τους για μια Καλημέρα στο εγκληματικό Cape Ray. 

Για άλλη μια φορά είναι επίκαιρος ο Μέγιστος Φιλόσοφος Θουκυδίδης: "βιάζεσθαι γαρ οις αν εξή, δικάζεσθαι ουδέν προσδέονται = όσοι μπορούν να μεταχειρίζονται βία, δεν έχουν καμιά ανάγκη να προσφεύγουν στη Δικαιοσύνη" [Ιστορίες, Βιβλίο Α, πργφ. 77.2-3]

Τέλος, ο blogger εύχεται-από καρδιάς-να είναι εντελώς λανθασμένες οι παρούσες απόψεις του και να μπορουν τα ανδράποδα αυτής της Περιοχής της Βαλκανίας [συγνώμη, Κράτους ήθελα να τονίσω] να βρουν προστασία από ένα Εισαγγελέα!

Γιώργος Φραγκούλης

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News