Ξέρω, ξέρω, στο ΚΚΕ πρώτα παίζουν ρόλο οι θέσεις, η σύνθεση της Κ.Ε. και του Π.Γ. και μετά έρχεται η εκλογή προσώπων σε θέσεις, όπως αυτή του Γενικού Γραμματέα του κόμματος. Όμως επειδή και τα πρόσωπα παίζουν τον ρόλο τους στις σημαντικές προσωπικότητες που ακούγονται, εφόσον η Αλέκα Παπαρήγα κριθεί ότι πρέπει να αφήσει την θέση της Γ.Γ. του ΚΚΕ, εκτός των Δημήτρη Κουτσούμπα, Θανάση Παφίλη, Γιώργου Μαρίνου, Νίκου Σοφιανού και Νίκου Μπογιόπουλου, θα έλεγα ότι θα έπρεπε να προσεχθεί και να προστεθεί και το όνομα της Αλεξάνδρας Μπαλού.
Τα πρόσωπα
Κεντρικό ζήτημα των συζητήσεων, πέρα από τις θέσεις τα ιδεολογικά και πολιτικά ζητήματα, γύρω από το ΚΚΕ και το συνέδριό του (όπως γίνεται χρόνια τώρα),είναι το αν η Αλέκα Παπαρήγα θα παραχωρήσει το «πηδάλιο» του κόμματος. Αυτήν τη φορά ένα τέτοιο ενδεχόμενο φαντάζει πιο πιθανό, αν και πάλι κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει αυτή η «αλλαγή φρουράς» να μη γίνει «πάνω στο συνέδριο», αλλά λίγους μήνες αργότερα. Σε κάθε περίπτωση, ήδη έχουν αρχίσει να ακούγονται ονόματα υποψήφιων «διαδόχων» στη πορεία για το 19ο συνέδριο του ΚΚΕ. Αλλά, υπενθυμίζουμε ότι τα ίδια περίπου ονόματα ακούγονταν και εν όψει του... 18ου συνεδρίου και η κ. Παπαρήγα έκτοτε διεξήγαγε άλλες τρεις εκλογικές αναμετρήσεις για την ελληνική Βουλή και μία για το ευρωκοινοβούλιο...
Αν όμως ανοίξει αυτό κεφάλαιο, τότε στα ονόματα που παρατίθενται νομίζω ότι πλέον, μετά και την σπάνια αλλά καίρια εμφάνιση της τηλεοπτικά, έστω και επικοινωνιακά, μία ενδιαφέρουσα περίπτωση για τη διάδοχη κατάσταση στο ΚΚΕ είναι αυτής της Αλεξάνδρας Μπαλού. Η 52χρονη Κερκυραία τραπεζοϋπάλληλος τοποθετείται ελάχιστα διά των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης ενώ παράλληλα έχει ενεργό δυναμικό ρόλο επί μακρόν στις πολιτικές δράσεις του κόμματός της.
Η ''σκληρή'' ηρεμία και η διατύπωση αταλάντευτων πολιτικών θέσεων χωρίς επιθετικούς προσδιορισμούς είναι τα χαρακτηριστικά που της δίνουν το προβάδισμα τουλάχιστον επικοινωνιακά σε σύγκριση με τους άντρες που φαίνονται ως τα φαβορί της διαδοχής, όσο έχει γίνει εφικτό να τους δούμε επικοινωνιακά. Το ΚΚΕ, πέραν της αναγκαίας πολιτικής του μετάβασης στη σύγχρονη πραγματικότητα, καλείται να επιδείξει ένα νέο πολιτικό πολιτισμό για την αριστερά, μακριά από την ασύνταχτη πολυφωνία άλλων και να επιστρέψει στις τάξεις του τον κόσμο της εργασίας, της διανόησης και της κουλτούρας που το έχει εγκαταλείψει...
Κατά την άποψη πολλών μετά την εμφάνιση της στους τηλεοπτικούς δέκτες, η Αλεξάνδρα Μπαλού έχει το επικοινωνιακό προβάδισμα και ίσως είναι το πρόσωπο το οποίο θα μπορούσε να δώσει πνοή στο Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, με ένα διαφορετικό ύφος από τα μέχρι σήμερα δεδομένα.
Χρησιμοποιούμενες φράσεις όπως:
''Παρακολουθούμε ένα κακοπαιγμένο θέατρο ( σ.σ. κυβέρνηση)Δεν πειράζει, το θέατρο είναι τέχνη''.
"Δεν πειράζει. Ας θίγεστε από αυτό που λέω εγώ, αλλά δε θίγεστε από αυτό που θα ψηφίσετε μεθαύριο"
"Δε διασκεδάζουμε την αγωνία του κόσμου, ότι με μερεμέτια μπορεί να κερδίσει τη ζωή του τα δικαιώματά του''
''Κάποιοι κυνικοί και "αστείοι", δεν έχουν καταλάβει ότι το δικαίωμα στη δουλειά και το μεροκάματο για τα απολύτως απαραίτητα, το δικαίωμα να ζεις δεν είναι "γλυκό" που το κόβεις", σίγουρα δεν είναι κλισέ και απομακρύνονται από τον «ξύλινο» λόγο που το ΚΚΕ μέχρι τώρα μάς έχει συνηθίσει.
Συμφωνείς ή κυρίως διαφωνείς με το ΚΚΕ, ένα είναι βέβαιο: οι ψηφοφόροι του ΚΚΕ δεν είναι τυχοδιώκτες. Είναι πολίτες που, στην πλειοψηφία τους, ενδιαφέρονται για το κοινό καλό του λαού και οι απόψεις τους συνοδεύονται από ανιδιοτελή κίνητρα. Πολλοί μπορεί να μην ασπάζονται τα πιστεύω τους και να τους θεωρούν ιδεολόγους παλαιάς κοπής, μα παράλληλα τους σέβονται και θεωρούν πως τους αξίζει να είναι σε καλύτερη θέση από το ΚΚΕ στην τωρινή του μορφή. Πρώτιστα γιατί ανεξάρτητα από τις διαφωνίες με το ΚΚΕ, όλοι ακόμη και οι ορκισμένοι ιδεολογικοί του αντίπαλοι, παραδέχονται ότι παιχνίδια σε βάρος του λαού και των εργαζομένων δεν έπαιξε. Το αν ανταποκρίνεται στις διαθέσεις του λαού στις σημερινές συνθήκες είναι μία άλλη συζήτηση, αλλά έστω και τα πρόσωπα είναι μία καλή αρχή…
Ξέρω, ξέρω θα μου πείτε πως άλλα είναι τα κριτήρια ανάδειξης της ηγεσίας του ΚΚΕ και όχι μία πολιτική «πασαρέλα». Αλλά αυτό δεν αναιρεί το συνδυασμό της πολιτικής φυσιογνωμίας με το χάρισμα της επικοινωνίας, αν κάποιοι το διαθέτουν ή κάνω λάθος;
