Δεν ξεχνούσε να ευχηθεί στα όμορφα, γινόταν οικογένεια στα άσχημα...

Ποδόσφαιρο
Δεν ξεχνούσε να ευχηθεί στα όμορφα, γινόταν οικογένεια στα άσχημα...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η μεγαλη απώλεια του Στελιου Σεραφειδη έφερε θλίψη και πόνο από χθες στην οικογένεια της ΑΕΚ αλλά και συγκίνηση σε πολλούς αντιπαλους του. Ήταν τέτοιος άνθρωπος ο αείμνηστος πια Σεραφειδης που δεν έλεγε κακή κουβέντα για κανένα και προσπαθούσε να βοηθήσει τους πάντες με το υστέρημα του αφού δεν έκανε ποτέ περιουσία!

Ερχόταν στο Ηράκλειο για να τιμήσει τη μνήμη του Θέμη Γύπαρη, ήθελε να κάνει φιλικό ενίσχυσης στον Βαγγέλη Μοσχουτη που έπαιξαν μαζί πριν 50 χρόνια αλλά δεν μπόρεσε λόγω πανδημιας, εκτιμούσε τη λεβεντιά των Κρητικών και διατηρούσε φιλίες σε Ηράκλειο και Χανιά που πάντα τις τιμούσε! Και στην Αθήνα ήταν πάντα εκεί, όπου και όταν τον χρειάζονταν οι φίλοι του από την επαρχία! Όπως ενημέρωσε σήμερα η ΠΑΕ ΑΕΚ η κηδεία του θα γίνει το Σάββατο 8 Ιανουαρίου 2022 στον Ι.Ν. του Αγίου Σπυρίδωνα στο Αιγάλεω και η ταφή του στο Γ΄Νεκροταφείο, στην Νίκαια...

Καλό ταξίδι να έχεις Στέλιο Σεραφειδη, συλλυπητήρια και κουράγιο στην οικογένεια σου. Εγώ και η οικογένειά μου σε ευχαριστούμε για όλα, γιατί είναι αδύνατον να γραφτούν τώρα ένα-ένα...

Σήμερα όμως αξίζει να σας θυμίσω το άρθρο που δημοσιεύτηκε στο προσωπικό μου blog, εδώ στο neakriti.gr στις 26 Ιουλίου του 2021. Και δεν έπαιρνε τηλέφωνο μόνο στα δύσκολα με τους σεισμούς, έπαιρνε και στα καλά ακόμα και στις γιορτές των γονιών μου, Κωνσταντίνου και Άννας. Ποτέ δεν ξεχνούσε στα όμορφα, αλλά κυρίως, γινόταν οικογένεια στα άσχημα, ποτέ δεν θα τον ξεχάσουμε...

"Το τηλέφωνό μου χτύπησε πολλές φορές πρωί πρωί το περασμένο Σάββατο. Στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής ήταν ένας άνθρωπος που αγαπώ πολύ και δεν το έχω κρύψει ποτέ. Ένας άνθρωπος που έχει περάσει τα 85 αλλά η καρδιά του και η ψυχή του είναι πάντα...κάπου εκεί στα 25! Ο λόγος για τον παλαίμαχο τερματοφύλακα της ΑΕΚ και της Εθνικής Ελλάδος, τον Στέλιο Σεραφείδη...

"Γιώργο τι γίνεται εκεί; Είχατε προβλήματα με τον σεισμό;". Και μόνο το τηλεφώνημα αυτού του ανθρώπου που λατρεύει ο κόσμος της Ένωσης, εκτιμάει και σέβεται όλη η φίλαθλη Ελλάδα, δείχνει για τι άνθρωπο πρόκειται! Ένας άνθρωπος που η διοίκηση της ΑΕΚ θέλει κοντά της σε κάθε μεγάλη της στιγμή ή καμπάνια, ένας Πόντιος που μεγάλωσε στις φτωχογειτονιές του Αιγάλεω και...μεγάλωσε πρόωρα στα δύσκολα χρόνια της κατοχής. Ο Στέλιος Σεραφείδης έχει μια ιδιαίτερη αγάπη στις προσφυγικές περιοχές! Και επειδή γνωρίζει πολύ καλά πως το Ηράκλειο είναι μια πόλη γεμάτη από Μικρασιάτες, σε κάθε ευκαιρία δείχνει πως έχει αυτή την πόλη, την πόλη μας, στην καρδιά του.

Πολλές φορές καθώς μιλάμε ο κυρ Στέλιος μας ρωτάει, θέλει να μαθαίνει για τους ανθρώπους στις προσφυγικές γειτονιές της πόλης αλλα και ως λάτρης του ποδοσφαίρου που υπηρέτησε πάνω από μισό αιώνα-μέσω της ΑΕΚ-θέλει να μαθαίνει και για τις ομάδες τους! Ο Στέλιος Σεραφείδης έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το πρόσφατο τουρνουά που διοργάνωσε ο ΠΟΑ καθώς επίσης συγκινήθηκε για την πρόθεση της ομάδας του Ατσαλένιου να διοργανώσει νέο για τα 100 χρόνια της Μικρασιατικής Καταστροφής και μας έκανε γνωστό πως θα ήθελε να είναι στο Ατσαλένιο αν αυτό πραγματοποιηθεί!

Πριν λίγα χρόνια είχε βρεθεί στην Νέα Αλικαρνασσό για να παίξει στο φιλικό παιχνίδι ανάμεσα σε φίλους της ΑΕΚ από ολόκληρο το Ηράκλειο (με προσθήκες παλαιμάχων του Δικεφάλου) κόντρα στους παλαίμαχους του Ηροδότου (έχει γίνει αντίστοιχο και με τους παλαίμαχους του ΠΟΑ). Εκεί είχε δει μετά από 50 περίπου χρόνια δυο ανθρώπους με τους οποίους βρέθηκε-έστω και λίγο-συμπαίκτης στην Ένωση: Τον αείμνηστο Βαγγέλη Μοσχούτη και τον Νικολάντο τον Λεμονή! Έμαθε πως ο Μοσχούτης είχε θέματα υγείας αλλά και δυσκολίες στη ζωή και ήθελε να γίνει φιλικό για να τον ενισχύσει! Ο κυρ Στέλιος δεν ξέχασε ποτέ άλλωστε τους παλιούς του συμπαίκτες!

Λόγω της πανδημίας δεν πρόλαβε να κάνει αυτό που ήθελε για τον Μοσχούτη! Όσο για το φιλικό για τη μνήμη τιυ Θέμη; Είχε περάσει τα 80! Και όμως, κάθισε κάτω από τα δοκάρια και για ένα περίπου τέταρτο πέρασε και μέσα, σαν χαφ! Τον μελετούσαμε και τις προάλλες τον κυρ Στέλιο. Βλέποντας έναν αγώνα τον θυμηθήκαμε καθώς είδαμε έναν τερματοφύλακα να κάνει ένα πρώτο βήμα και μετά να πέφτει και να αποκρούει σε ένα πολύ δύσκολο σουτ στη γωνία του!

Μας έλεγε για αυτό το βήμα πριν την εκτίναξη, το πόσο βοηθάει! Και δεν μας το έλεγε τυχαία! Ήταν επί σειρά ετών προπονητής τερματοφυλάκων στην αγαπημένη του ΑΕΚ και μάλιστα σε χρονιές με μεγάλες "κιτρινόμαυρες διακρίσεις" και κατακτήσεις πρωταθλημάτων και κυπέλλων... "Ένας πρόσφυγας δεν θα μπορούσε να έχει θέση παρά μόνο σε μια μεγάλη προσφυγική ομάδα, αρκεί να την αξίζει", σκεφτόταν από παιδί. Και ναι, αυτός ο άνθρωπος δεν άξιζε μόνο τη θέση, αξίζει και τον θρόνο στην καρδιά των φιλάθλων που τον έχουν γνωρίσει από κοντά..."

* Η φωτογραφία λίγα χρόνια πριν, λίγο έξω από τα Χανιά...

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News