Αν η λέξη αθλητισμός είχε ονοματεπώνυμο θα μπορούσε να λεγόταν Γιάννης Κυρδήμος:
Ο άνθρωπος-φαινόμενο, ο άνθρωπος που στα 75 του κολυμπάει ολο τον χρόνο, κάνει ορειβασία αλλά και στίβο με τους διαχρονικούς αθλητές, δεν θα μπορούσε να λείψει από τις "Αθλητικές Ιστορίες". Τον Γιάννη Κυρδήμο που γεννήθηκε στο καίκι του πατέρα του στα ανοικτά της Κύθνου αλλά ήρθε σαν "ερωτικός μετανάστης" όπως λέει ο ίδιος στο Ηράκλειο τον γνωρίσαμε από τον κολυμβητικό αγώνα Ντία-Ηράκλειο που μετά από δεκαετίες ολόκληρες διοργάνωσε την περασμένη δεκαετία.
Ένας "θαλασσόνιος" 6 ναυτικών μιλίων, για άρτια προετοιμασμένους κολυμβητές, καθώς η ιδιομορφία αυτού του αγώνα είναι ότι γίνεται σε ανοιχτό πέλαγος.
Βέβαια, η θαλάσσια περιοχή στη Ντία είναι γνωστή για τα πολύ δυνατά ρεύματα και τους ισχυρούς ανέμους.
Υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο να κολυμπάς για ώρα και να βρίσκεσαι στο ίδιο σημείο. Μια διαδρομή στη θάλασσ που για τους πιο ικανούς και τολμηρούς γίνεται σε 3,4 με 4 ώρες.
Ο πρώην λιμενάρχης ( στην ασπρόμαυρη φωτογραφία τον βλέπουμε στα νιάτα του) την έκανε σε 7, 5 ώρες αλλά όταν το πέτυχε αυτό ήταν ήδη 65 ετών!
Το 2007 ο Γιάννης Κυρδήμος είδε ένα δικό του όνειρο να γίνεται πραγματικότητα. Άλλωστε ένας άνθρωπος που γεννήθηκε κυριολεκτικά μέσα στη θάλασσα, μαθαίνει να ζει μαζί της!
Τον χειμώνα θα τον πετύχουμε στον Καρτερό και την Αμνισό. Ακόμα και χθες, πρωτομηνιά, ο κ. Κυρδήμος ήταν στην παραλια αν και ο καιρός είχε ήδη χαλάσει!
«Ο θαλασσόνιος ήταν μια από τις πιο δύσκολες διαδρομές της ζωής μου. Η προσπάθεια είναι τετραπλάσια από ότι στη στεριά καθώς η θάλασσα είναι «ανοικτή» με ισχυρά ρεύματα. Το εγχείρημα είναι δύσκολο για όλους και όσοι συμμετέχουν καταβάλλουν μεγάλη προσπάθεια» είχε δηλώσει.
Έχει όμως και πολλά άλλα να επιδείξει. Βλέπετε έχει ασχοληθεί με την πυγμαχία, έχει τρέξει στον κλασικό μαραθώνιο της Αθήνας ενώ έχει συμμετάσχει 6 φορές στην Κλάδειο διαδρομή και έχει τερματίσει 4. Τις δυο τελευταίες και ενώ ήταν μέσα στο νερό πέντε ώρες ο γιατρός δεν τον άφησε να συνεχίσει, επειδή φοβήθηκε λόγω της ηλικίας του.
"Εγώ βγαίνω πάντα τελευταίος. Την πρώτη φορά έκανα 7 ώρες και 35 λεπτά και τη δεύτερη 8 ώρες και τις επόμενες φορές, 7 ώρες", είχε πει.
Ο Γαρδελάκης, ο Κλάδος και ο Ζηργάνος
Ο πρώτος άνθρωπος που κολύμπησε από την Ντία μέχρι το Ηράκλειο ήταν, το 1951, ο Σπύρος Γαρδελάκης, ο οποίος ήταν από τους καλύτερους κολυμβητές της εποχής και εξαιρετικός πολίστας. Ήταν ένας αθλητής για τον οποίο καμάρωναν στον ιστορικό ΕΓΟΗ. Όλο το Ηράκλειο είχε κατεβεί στο λιμάνι για να τον χειροκροτήσει.
Και μάλιστα τον είχε παρακολουθήσει και ο περίφημος Ζηργάνος που είχε κολυμπήσει στο στενό της Μάγχης ανάμεσα σε Αγγλία και Γαλλία.
Δεύτερη φορά, αυτή η διαδρομή έγινε το 2006 από τον εκπαιδευτή ναυαγοσωστών Δημήτρη Κλάδο, με χρόνο 3.33. Τη διαδρομή αφιέρωσε στο πατέρα του, τον οποίο έχασε ξαφνικά. Αυτή η διαδρομή του 2006 ήταν και η πρώτη που καταγράφηκε επίσημα από το λιμεναρχείο και για αυτό και ονομάστηκε «Κλάδειος Διαδρομή».
"Δοξάζω τον Θεό που μπορώ και αθλούμαι ακόμα"
Ο Γιάννης Κυρδήμος δεν χρειάζεται ερωτήσεις και απαντήσεις. Άλλωστε σαν συγγραφέας που είναι (εκτός από διαχρονικός αθλητής) παίρνει την πένα του και γράφει. Και θέλησε να φτιάξει ένα κείμενο το οποίο δημοσιεύουμε σήμερα αυτούσιο στο αφιέρωμα που του ετοιμάσαμε για τις "Αθλητικές Ιστορίες". Να είσαι πάντα καλά μεγάλε αθλητή Γιάννη Κυρδήμο...
"Με τον διαχρονικό αθλητισμό άρχισα να ασχολούμαι πριν από δέκα χρόνια. Κατά το παρελθόν σε νεαρή ηλικία είχα ασχοληθεί με την ποδηλασία, το μποξ και την ενόργανη γυμναστική. Πριν από πέντε χρόνια όμως, μετά από ένα ατύχημα έκανα μια επέμβαση στο αριστερό μου γόνατο. Οι γιατροί μου συνέστησαν να διακόψω τις αθλητικές μου δραστηριότητες.
Υπήρχε κίνδυνος να επιδεινωθεί το πρόβλημα. Ο Θεός όμως που είδε την απελπισία μου και την ωδύνη μου, μου είπε: Μην στεναχωριέσαι, θα σε βοηθήσω εγώ για να συνεχίσεις! Και όντως με βοήθησε! Ο αθλητισμός για μένα είναι όπως το οξυγόνο που αναπνέουμε. Η τροφή μου, η ζωή μου, η ίδια μου η ύπαρξη! Τις αγωνιστικές μου δραστηριότητες δεν τις οφείλω στον προπονητή μου, στον βελονιστή στον, στον μασέρ ή στον διατροφολόγο! Ούτε σε κάποιον χορηγό μου! Βλέπετε δεν έχω δίπλα μου... κανέναν από αυτούς! Δυστυχώς ή ευτυχώς! Τις οφείλω αποκλειστικά στον Πανάγαθο, που μου έδωσε τη δύναμη να στέκομαι στα πόδια μου και να αθλούμαι. Ευχαριστώ, δοξάζω και ευγνωμονώ τον Θεό"...
