Τα πόθεν έσχες των πολιτικών δημοσιοποιούνται και μπροστά από τα μάτια μας περνούν καταθέσεις, αυτοκίνητα, διαμερίσματα και σκάφη που μόνο στις σαπουνόπερες συναντάμε…Ένας άλλος κόσμος αναδύεται όπου κυριαρχούν «χρυσά κουτάλια» , ανέσεις και διακινούνται ιλιγγιώδη ποσά μπορεί στη διάρκεια μιας ολόκληρης ζωής να μην «αγγίξουμε» ποτέ.
Βεβαίως υπάρχουν και πολιτικοί που εργάστηκαν έντιμα και σκληρά, έβγαλαν τα χρήματα μέσω της δουλειάς τους , υπάρχει επίσης η παχυλή βουλευτική αποζημίωση, θα μου πείτε, ενώ υπάρχουν και οι «πλούσιες» σύζυγοι δίπλα στους «φτωχούς» βουλευτές και ευρωβουλευτές που όλο και πολλαπλασιάζονται, αλλά εδώ τα πράγματα αγγίζουν τα όρια της υπερβολής.
Καταθέσεις 400.000 ευρώ, τραπεζικοί λογαριασμοί 1 εκατομμυρίου με δυσκολεύουν να συγκεντρωθώ… 8 διαμερίσματα ανά πολιτικό και άλλα τόσα ακίνητα ως περιουσιακό στοιχείο, δημιουργούν ίλιγγο και δεν μου επιτρέπουν να δείξω κατανόηση.
Όχι τίποτα άλλο, αλλά υπάρχουν εργαζόμενοι που πρέπει να «βγάλουν» το μήνα με 534 ευρώ λόγω αναστολής και φυσικά άνθρωποι που έμειναν με «ψίχουλα» και βρίσκονται «στον αέρα». Σκεφτείτε πως αισθάνεται ένας οικογενειάρχης που μπορεί να έμεινε χωρίς δουλειά λόγω κορωνοϊού, ένας επιχειρηματίας που μένει σε στάση αναμονής χωρίς έσοδα, άνθρωποι που ζουν σε αβεβαιότητα και διαβάζουν τα πολλά μηδενικά στα τεράστια ποσά των καταθέσεων που διαθέτουν οι πολιτικοί και που θα έλυναν για πάντα το οικονομικό τους πρόβλημα. Αισθάνονται ότι θα μπορούσαν οι «300» να πάρουν αποφάσεις ώστε να μειωθεί το εισόδημα των βουλευτών και να δοθεί εκεί που πρέπει, στα φτωχότερα στρώματα.
Ξέρω, ζητάω πολλά και δεν πρέπει, αλλά η φετινή χρονιά δεν είναι σαν τις άλλες που απλά περιοριζόμασταν στα σχόλια για το πόθεν έσχες. Η φετινή χρονιά δεν είναι σαν καμία άλλη και θα τη θυμόμαστε για πολλά ακόμα χρόνια, καθώς τα δεδομένα άλλαξαν και υπάρχουν στοιχεία που προκαλούν.
Υπάρχει βέβαια η κατηγορία του λαϊκισμού που εκστομίζεται με κάθε ευκολία. Μακριά από μας αντιλήψεις περί εκμετάλλευσης της κρίσης, αλλά αν οι πολιτικοί θέλουν να έρθουν πιο κοντά στο λαό, μετά τις δωρεές στα νοσοκομεία να ξεκινήσουν και τις ενισχύσεις των βιοπαλαιστών – μέσω προγραμμάτων και νέων διαδικασιών- για να βοηθήσουν όσους πρέπει να αρχίσουν από το μηδέν. Αυτό θα ήταν δικαιοσύνη στα μάτια του λαού.
Πάντως όλη αυτή η ιστορία του πόθεν έσχες με αφήνει πάντα με την ίδια απορία: δόθηκε πραγματικά η απάντηση στο «πόθεν έσχες;» με τη δημοσιοποίηση των στοιχείων; Γιατί το ερώτημα δεν είναι μόνο τι περιουσία διαθέτουν οι πολιτικοί, αλλά από ΠΟΥ προήλθε. Όταν απαντηθεί και αυτό, ίσως περάσουμε με νηπιακά βήματα στην εποχή της διαφάνειας…Εως τότε συνεχίστε να μετράτε τους 11 τραπεζικούς λογαριασμούς και τα 48 ακίνητα έκαστος, για κάθε πολιτικό μας, που την ίδια στιγμή με ευκολία ψηφίζει μέτρα για το παρόν και το μέλλον μας.
