Η πρώτη «δειλή» έξοδος μετά τη σκληρή καραντίνα

Απόψεις
Η πρώτη «δειλή» έξοδος μετά τη σκληρή καραντίνα

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Άφησα πίσω έναν άλλο κόσμο και βρέθηκα ξαφνικά σε έναν νέο που δεν ξέρω αν θέλω να συνηθίσω...

Για όσους έμειναν ήδη τουλάχιστον ενάμισι μήνα σε καραντίνα η έξοδος στη νέα πραγματικότητα δεν μπορεί να γίνει ανώδυνα. Δεν είναι κάτι που μπορείς να το καταλάβεις αν δεν το έχεις ζήσει και δεν είναι ίδια η αντίδραση για τον καθένα… Έκανα το μικρό αυτό «πείραμα» και τα συναισθήματα ήταν περίεργα.

Προορισμός το σούπερ μάρκετ μια φαινομενικά ανώδυνη εμπειρία, αλλά πριν καν φορέσω τα παπούτσια μου είχα μια περίεργη κράμπα στο στομάχι. Δεν είχε αλλάξει μόνο ο κόσμος γύρω μου μέσα σε 40 μέρες, είχα αλλάξει κι εγώ…

Μετά από τόσες μέρες εγκλεισμού, για κάποιο λόγο νομίζεις ότι ο ουρανός θα είναι διαφορετικός, ο αέρας θα έχει άλλη υφή…Φυσικά τίποτα απ’ όλα αυτά δεν ίσχυαν…Είναι απλά «παιχνίδια» του μυαλού σε έναν κόσμο που αποκτά πλέον άλλη διάσταση μετά την πρωτοφανή πανδημία.

Στον δικό μου μικρόκοσμο κυκλοφορούσαν ιοί, πανδημίες, επιστήμονες, θεωρίες, συνωμοσίες, λογική, παράνοια, ηρεμία και θυμός σε ένα πακέτο. Αφού όλα ήταν πρωτόγνωρα, πρωτόγνωρα και τα συναισθήματά μας.

Η πρώτη συνάντηση με τους ανθρώπους του «έξω» κόσμου είναι το επόμενο «πολιτισμικό σοκ». Κάποιοι φορούν γάντια, πιο λίγοι μάσκα…όλοι όμως προσπαθούν να τηρήσουν αποστάσεις ασφαλείας, είναι τα νέα όρια που βάζουμε στον εαυτό μας και τους άλλους. Άφησα πίσω έναν άλλο κόσμο και βρέθηκα ξαφνικά σε έναν νέο που δεν ξέρω αν θέλω να συνηθίσω. Και είναι ίσως η μεγαλύτερη αλλαγή στη ζωή μας μετά το φόβο που νιώθουμε: ότι πλέον οι αγκαλιές, τα φιλιά, το άγγιγμα, ακόμα και η χειραψία θα αποτελούν πράξεις απαγορευμένες.

Δεν είναι λοιπόν μόνο η Νέα Τάξη Πραγμάτων, είναι και ο αλλαγμένος εαυτός μας, αυτός που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε. Κι αν εμείς σκεφτόμαστε δεύτερη φορά τις πράξεις μας σκεφτείτε πόσο θα στοιχίσει η αλλαγή στα παιδιά που λειτουργούν παρορμητικά, αγκαλιάζουν, εκφράζονται, κινούνται με ειλικρίνεια και αυθορμητισμό..

Παιδιά με μάσκες και αντισηπτικά; Αυτό θα μου στοιχίσει περισσότερο…

Δεν είναι αυτό το μέλλον που φανταζόμουν για τη νέα γενιά…Ελπίζω μόνο να είναι μια μεταβατική φάση, μια προσωρινή καθημερινότητα, μια παρένθεση στη φυσιολογική ζωή στην οποία (όπως ελπίζουμε) θα επανέλθουμε.

Η ομαλή η μετάβαση στη νέα πραγματικότητα δεν είναι εύκολη απαιτεί ψυχραιμία, πίστη στον άνθρωπο και την Επιστήμη. Δώστε χρόνο στον εαυτό σας. Βήμα - βήμα θα πάμε στις αλλαγές και βήμα βήμα θα βιώσουμε τη νέα πραγματικότητα, γιατί άλλο είναι να το βλέπεις στις τηλεοπτικές οθόνες και άλλο να καλείσαι να το ζήσεις.  Ας δώσουμε χρόνο στον εαυτό μας και ας μιλήσουμε για τα συναισθήματά μας. Μέχρι να επανέλθουμε στη ζωή που θέλουμε και την - έστω και μεγαλύτερη- αίσθηση ελευθερίας που είχαμε…

Διαβάστε ΕΔΩ όλες τις ειδήσεις για τον κορωνοϊό.

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News