Τα καταστήματα γέμισαν γιορτινά στολίδια, τα ράφια «ξεχείλισαν» από παιχνίδια και οι «σειρήνες» της διαφήμισης μας πολιορκούν πυρετωδώς. Άλλωστε τα Χριστούγεννα τα πορτοφόλια ανοίγουν πιο γενναιόδωρα, μην χαλάσουμε χατίρι στα παιδιά, μην αγνοήσουμε τα πολυτελή δώρα με το γυαλιστερό περιτύλιγμα, ας ενδώσουμε μια φορά στη σπατάλη: άλλωστε πρέπει να καταναλώσουμε, πως αλλιώς θα νιώσουμε την ευτυχία, πως αλλιώς θα νιώσουμε αγαλλίαση…
Στα παιδιά δε η ανάγκη γίνεται… φρενίτιδα και η επιθυμία… επιτακτική διαταγή. Μην μου πείτε πως δεν το’ χετε νιώσει… Τα Χριστούγεννα έτσι όπως τα βιώνουμε σήμερα «γεννήθηκαν» για την ύλη, για να καλύψουμε τις καταναλωτικές μας ανάγκες και να κινηθεί η αγορά. Κι αν τα χρήματα δεν φτάνουν μην στενοχωριέστε υπάρχουν οι πιστωτικές και το όνειρο χρεωμένο…σε 48 άτοκες δόσεις.
Όσο κι αν καλύπτεις όμως τις υλικές ανάγκες, τόσο μεγαλώνει μέσα σου το χάσμα και ένα απέραντο κενό.
Γιατί εν τέλει το μόνο που έχεις ανάγκη είναι η ηρεμία, και αυτή δεν αγοράζεται.
Γιατί θέλεις μόνο χαμογελαστά, δικά σου πρόσωπα γύρω από το γιορτινό τραπέζι, κι αυτό δεν το λες και εύκολη υπόθεση με τους φρενήρεις ρυθμούς μας.
Γιατί θέλεις τα παιδιά σου να κρατήσουν την παραμυθένια ατμόσφαιρα και όχι την ακατανόητη καταναλωτική τρέλα που συνοδεύει τη γέννηση του Χριστού….να κρατήσουν την ουσία.
Τελικά όσα δώρα κι αν σου χαρίσουν, όσο γυαλιστερό κι αν είναι το περιτύλιγμα και φανταχτερά τα χρώματα, σημασία έχει μόνο η ουσία: η προσφορά και αλληλεγγύη.
Η ζεστή αγκαλιά, τα φιλιά, η θαλπωρή, οι δικοί σου άνθρωποι κοντά σου…αξία ανεκτίμητη και μη εξαγοράσιμη!
