default-image

Για το Δημήτρη...

Απόψεις
Για το Δημήτρη...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Για τον διευθυντή του ΕΚΑΒ Κρήτης που έσωσε δεκάδες ψυχές

H ταμπέλα έξω από το φαρμακείο «δείχνει» 12 Δεκεμβρίου και η καρδιά μου σφίγγεται καθώς με δυσκολία μπορώ να ξεχάσω την ημερομηνία αυτή. Είναι η μέρα που σημαδεύτηκε πριν από 6 χρόνια από μια την είδηση που μας έκανε να «παγώσουμε» με το θάνατο του Δημήτρη Βουρβαχάκη και του Βαγγέλη Κελαράκη στην άσφαλτο. Το Βαγγέλη δεν το γνώριζα, γνώριζα όμως το Δημήτρη.  

Την πρώτη στιγμή σκεφτήκαμε ότι μπορεί να έγινε λάθος, ότι δεν μπορεί ο άνθρωπος που σώζει ζωές να χάθηκε τόσο άδικα σε τροχαίο. Η είδηση όμως ήταν αληθινή… όπως και ο πόνος, η θλίψη, τα αμέτρητα «γιατί» που ακολούθησαν.

Γιατί ο Δημήτρης δεν ταυτίστηκε τυχαία με το ΕΚΑΒ, υπήρξε η «ψυχή» του. Ο γιατρός, ο διασώστης που έσωσε δεκάδες ψυχές, μα πάνω απ΄όλα ο άνθρωπος. Και έτσι θέλω να τον θυμάμαι.

Τον άνθρωπο από τον οποίο δεν έλειπε το ήθος, το χαμόγελο, η ευγένεια. Ακόμη κι έπρεπε να απαντήσει σε δύσκολες ή σκληρές ερωτήσεις ήταν πάντα εκεί, χωρίς περιστροφές ή υπεκφυγές. Ντόμπρος και αληθινός. Ακόμα κι όταν οι συνθήκες ήταν δύσκολες, ήξερε να παλεύει.

Κι είναι κάτι τέτοιες στιγμές που κάνεις άθελά σου τη σύγκριση με άλλους γνωστούς Κρητικούς που συναντάς και το ύφος «χιλίων καρδιναλίων» που επιστρατεύουν. Και σκέφτεσαι ότι πιο σημαντικό είναι τελικά να έχει κάποιος «κερδίσει» τον απλό κόσμο και να σε θυμάται ως το πρόσωπο που έσωσε πολλές ανθρώπινες ζωές, ακόμα κι αν ποτέ δεν μπόρεσαν να πουν αρκετά «ευχαριστώ»…

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News