Η ζωή των παιδιών μπροστά σε ένα υπολογιστή, ο εθισμός στα διαδικτυακά παιγνίδια, οι ευθύνες των γονέων και τα βήματα στροφής του ενδιαφέροντος τους στον πραγματικό κόσμο, αντικείμενο ρεπορτάζ και κουβέντας στον αέρα του 98.4 μετά την προτροπή μητέρας για την πολύωρη παραμονή του παιδιού της μπροστά σε μία οθόνη.
«Με κυρίευσε ο φόβος, μουδιάζω, απελπίζομαι και κλαίω όσο βλέπω το παιδί μου, παρά τις όποιες προσπάθειες να το απορροφά ένα διαδικτυακό παιγνίδι που παίζει κι εγώ του αγόρασα. Δεν περίμενα αυτή την εξέλιξη των πραγμάτων. Η ισορροπία δεν κρατήθηκε»…
«Τα λόγια, οι παρακλήσεις, οι φωνές και η προσπάθεια να στραφεί αλλού η προσοχή του, δεν έφεραν κανένα αποτελέσματα, πέραν της έντασης που επικρατούσε στο σπίτι»...
«Πρέπει να πάρω το παιδί μου και να βγω από αυτό. Πώς; Ρωτώ και το παλεύω ακόμα»...
… «Μιλώ μ’ εμένα, το σύζυγό μου, τους φίλους μου. Το αγκαλιάζω, του μιλώ, το μαλώνω, κλείνομαι ενίοτε στο εαυτό μου, απογοητεύομαι. Κάθε πρωί ότι κι αν έχει προηγηθεί επιχειρώ από την αρχή, αλλά ο ίδιος κύκλος με εγκλωβίζει…
«Ζει μόνο για την ώρα που θα βρεθεί μπροστά στον υπολογιστή και το παιγνίδι που παίζει μόνος του ή με τους φίλους του, διαδικτυακά. Το ενδιαφέρον του εστιάζεται μόνο σε αυτό. Δεν υπάρχει τίποτα άλλο. Ξεχνά και τον εαυτό του. Έφθασε στο σημείο να μας λέει πως θέλει να τον ταΐσουμε για να είναι ελεύθερα τα χέρια του»...
Η 45χρονη γυναίκα σε σοκάρει αρχικά , αλλά φθάνοντας στους ειδικούς , τον Υπεύθυνο Επικοινωνίας της γραμμής Βοήθειας του Ελληνικού Κέντρου Ασφαλούς Διαδικτύου Γιώργο Κορμά και τον κλινικό Ψυχολόγο Νίκο Παπανικολάου, πέφτεις από τα σύννεφα.
Οι κλήσεις για βοήθεια από όλη την Ελλάδα είναι δεκάδες. Η περίπτωσης της οικογένειας που αναφερόμαστε μπροστά σε άλλες φαντάζει απλή, όταν έφηβοι χτυπούν ακόμα και τους γονείς μπροστά στο εθισμό τους ή φεύγουν από το σπίτι.
Λύση λένε οι ειδικοί μόνο μία. Να στρέφετε από το Δημοτικό το ενδιαφέρον των παιδιών στον πραγματικό κόσμο, αν θέλουμε πραγματικά να βοηθήσουμε τα παιδιά και τους εφήβους.
