default-image

Γιώργος Κελαράκης: "Πιλότος εκπαιδεύεσαι δεν γεννιέσαι"

Κρήτη
Γιώργος Κελαράκης: "Πιλότος εκπαιδεύεσαι δεν γεννιέσαι"

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

''Ζόρικη δουλειά. Σου ζητά τα απίστευτα…. Εκπαιδεύσεις, χρόνο, χρήμα, …  Αν αντέχεις προχώρα …

Όταν πετάς εκεί ψηλά δεν έχεις καιρό να ''χαζέψεις'' την ομορφιά της γης…

Να συσκεφθείς με τον εαυτό σου.  Να πάρεις σοβαρές αποφάσεις…

Όταν πετάς εκεί ψηλά δεν αφαιρείσαι, δεν χαζολογάς, δεν πιάνεις κουβέντα με το Θεό…

Εκεί πάνω υπάρχουν  για σένα μόνο το αεροσκάφος, οι κανόνες, η ασφάλεια σου, η ευθύνη της ασφάλειας των ανθρώπων που μεταφέρεις ή εκπαιδεύεις''...

Εκεί πάνω ξεχνάς ότι άλλο υπάρχει στη ζωή σου''…….

Με βασικούς κανόνες περί εκπαίδευσης ανοίγει τη συζήτηση μας ο εκπαιδευτής πιλότων Γιώργος Κελαράκης.

''Είναι ζόρικη αυτή η δουλειά'' ξεκαθαρίζει από την αρχή. Μετρά τις αντοχές του σώματος και του μυαλού. Της οικογένειας σου. Αν συνυπάρχουν τα παραπάνω τότε προχωράς''.

Τον συναντήσαμε στα γραφεία του ''Κρητικού Αετού'' παρέα με τα παιδιά του, που παίρνουν τις δικές τους αποφάσεις αλλά αφήνουν χώρο και για τους αιθέρες.

…''Με 'τρωγε το σαράκι από πιτσιρικάς. Καπετάνιος ή πιλότος. Το τεχνικό Λύκειο και το τμήμα Δομικών όμως τελείωσα, στη δουλειά του πατέρα μου στην οικοδομή πήγα. Στα μπετά…

Η ματιά μου όμως παρέμενε στραμμένη ψηλά και μακριά. Ο κόσμος, το 'ξερα, με  περίμενε για να τον γνωρίσω…

Όταν πια γύρισα από το στρατό δεν με κρατούσε τίποτα. Υπηρέτησα στο Ειδικό Τμήμα Αλεξιπτωτιστών και φοίτησα στην ομώνυμη σχολή. Μονάδα που αποτελεί την κορυφή της ελίτ του Ελληνικού Στρατού. Η σχολή καθόρισε τις αποφάσεις μου για τη συνέχεια''…

Ανήσυχος κι αποφασισμένος να εκπληρώσει τ' όνειρο του ο Γιώργος έγινε μέλος της Αερολέσχης Ηρακλείου, ξεκίνησε τα μαθήματα χειρισμού αεροσκαφών, διερεύνησε σε ποια χώρα μπορεί να συνεχίσει τις σπουδές του, να πάρει δίπλωμα, καθώς στην Ελλάδα την περίοδο 1985-1986 ο μόνος τρόπος να γίνεις πιλότος ήταν η εισαγωγή στην Ικάρων μέσω των Πανελλαδικών Εξετάσεων, η Πολεμική Αεροπορία κι ακολούθως πιλότος στην  Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας.

Παρά το φόβο και την επιφύλαξη της οικογένειας του υπέβαλε αιτήσεις σε Αμερικανικές σχολές πήρε θετικές απαντήσεις, αλλά πριν λάβει την οριστική του απόφαση συναντά ένα παλικάρι από τη Μυρτιά που σπουδάζει στο Λονδίνο χειριστής αεροσκαφών.

Τον ενημερώνει για τις δυνατότητες που του δίδει η Ευρώπη. Οι σπουδές στη Βρετανία φαντάζουν να είναι πιο προσιτές, πιο κοντά στο σπίτι για τον ίδιο και την οικογένεια του, οι βαλίτσες είναι από καιρό έτοιμες κι η ζωή του παίρνει το δρόμο που ο ίδιος έχει επιλέξει.

''Είσαι τρελός παιδί μου; Που πας; Έχεις στρωμένη δουλειά και ξενιτεύεσαι; Δεν φοβάσαι; Στον αέρα θα ζεις''; ήταν μόνο κάποιες από τις κουβέντες που άκουγε.

Ξενιτιά, φόβος, αντίδραση, μέτρησαν κι επικαλέστηκαν από την οικογένεια προκειμένου ν' αλλάξει γνώμη.

Σήμερα που ο κόπος του αποδίδει καρπούς διηγείται με περηφάνια τα κατορθώματά του. Τον αγώνα που έδωσε για να βρεθεί εκεί που είναι.  

Πανάκριβες και πολύχρονες σπουδές έως και την απόκτηση του επαγγελματικού διπλώματος.

Διάβασμα και δουλειά για να συμβάλει στα δίδακτρα.

Η Άρτεμις κι ο Μάνος τον κοιτούν με σοβαρότητα. Παρακολουθούν με λαχτάρα παράλληλα τις προσγειώσεις - απογειώσεις των αεροσκαφών στο ''Νίκος Καζαντζάκης'', μιλούν για τους τύπους των αεροσκαφών μεταξύ τους και τις εταιρίες που ανήκουν. Αναγνωρίζω την κούραση της αναμονής έως ότου φθάσει η ώρα ν' ανοίξουν και τα δικά τους φτερά…

Άρτεμις: ''Πετάω με τον πατέρα μου από πέντε χρόνων. Νοιώθω απόλυτα ασφαλής ξέροντας πόσο έμπειρος είναι. Ναι θα ήθελα να γίνω και πιλότος…

Το αίσθημα της ελευθερίας που σου δίνει η απογείωση, η εικόνα της γης από κει πάνω είναι κάτι που δεν περιγράφεται''…

Μαθήτρια στην Α! τάξη του Λυκείου σήμερα, μιλά για τη μεγάλη της αγάπη που είναι η κτηνιατρική με ειδικότητα ιππίατρου, τ' άλογα, ενώ στο αμέσως επόμενο βήμα μπαίνει στο αεροπλάνο με ερασιτεχνικό ή επαγγελματικό δίπλωμα κι ανεβαίνει εκεί ψηλά…

Αποφασισμένος επίσης αλλά από τη Β! τάξη του Γυμνασίου για το τι θέλει να κάνει με τις σπουδές του και την επαγγελματική του καριέρα και ο Μάνος.

Η αστροφυσική βρίσκεται ψηλά στην ιεραρχία των επιλογών του. Ακολουθεί η έρευνα στην ιατρική και ολοκληρώνει την τριάδα με το επαγγελματικό δίπλωμα πιλότου και την εκπαίδευση πιλότων στη θέση του πατέρα του.  

Μάνος: ''Η εμπειρία στους αιθέρες είναι μοναδική. Θέλω να ακολουθήσω τα βήματα του πατέρα μου. Δεν εγκαταλείπω ωστόσο τους πρώτους μου στόχους, που είναι η αστροφυσική και η έρευνα''…

Ο Γιώργος Κελαράκης ακούει με περηφάνια τα παιδιά του, αντιλαμβάνεται παράλληλα τις ευθύνες που ο ίδιος φέρει για τις επιλογές τους, πιστεύει ωστόσο ότι η εκπαίδευση στους αιθέρες θα τα βοηθήσει  να ιεραρχούν ανάγκες και να βάζουν στόχους.

Πιλότος εκπαιδεύεσαι δεν γεννιέσαι

Επτά χρόνια σπουδών για τον ίδιο και περίπου 50.000 Αγγλικές λίρες εκείνη την περίοδο,  πολύ διάβασμα, εργασία καθημερινά για τα έξοδα του και τα δίδακτρα, τον αποζημιώνουν με το επαγγελματικό δίπλωμα.

Ακολουθεί η καταξίωση με μία θέση εκπαιδευτή σε Σχολή για τρία χρόνια στην Αγγλία πριν επιστρέψει στην Κρήτη, ανοίγοντας τη δική του.

Νομοθεσία Πολιτικής Αεροπορίας και Διαδικασίες Ε.Ε.Κ, Γενικές τεχνικές γνώσεις αεροσκαφών, Επιδόσεις και σχεδιασμός πτήσης, Ανθρώπινες δυνατότητες και περιορισμοί, Μετεωρολογία, Αεροναυτηλία, Διαδικασίες πτητικής λειτουργίας,  Βασικές αρχές πτήσης,  Επικοινωνίες, είναι τα μαθήματα που διδάσκονται οι χειριστές αεροσκαφών για την απόκτηση του ερασιτεχνικού διπλώματος.

Air law, Aircraft General Knowledge, Airframe, Systems, Power Plant, Instruments, Electronics, Flight Performance and Planning, Mass and Balance. Performance, Flight Planning and monitoring, Human Performance and Limitations, Meteorology, Navigation, General Navigation, Radio Navigation, Operational Procedures, Principles of Flight, Communications, VFR Communications, IFR Communications, τα μαθήματα για το επαγγελματικό δίπλωμα και κοντά στις διακόσιες οι ώρες πτήσης.

Όταν δε επιλέξεις να προσπεράσεις τη διαδικασία του ερασιτεχνικού διπλώματος και να πας αμέσως στο επαγγελματικό, πρέπει να ξέρεις πως χρειάζεσαι δεκαοχτώ με είκοσι μήνες και 50.000 με 60.000 ευρώ.  

Ο δάσκαλος πάντως εκτιμά ότι είναι προτιμότερο να ακολουθήσεις το βηματισμό ερασιτεχνικό - επαγγελματικό δίπλωμα (modular), καθώς ο χρόνος και η εμπειρία σου προσφέρουν τα μέγιστα.

… ''Δεν γεννιέσαι πιλότος. Εκπαιδεύεσαι. Πίσω από το πηδάλιο είσαι πάντα σε ετοιμότητα, με καθαρό μυαλό.

Δεν σε εκπλήσσει τίποτα. Τα περιμένεις όλα και τα χειρίζεσαι όλα με συγκεκριμένη μεθοδολογία''….  

Κι εξηγεί ο Γιώργος Κελαράκης με μία δική του ιστορία: … ''Παίρνοντας το ερασιτεχνικό δίπλωμα ήρθαν οι δικοί μου στο Λονδίνο. Είπα να πάω μία βόλτα  τον πατέρα μου με το αεροπλάνο. Ο εκπαιδευτής μου είπε να μην απομακρυνθώ περισσότερο από τα δύο μίλια καθώς η ορατότητα ήταν περιορισμένη.

Ήμασταν στο αεροδρόμιο του …Stapleford…. ΒΑ του Λονδίνου.

Οι λέξεις: ''Δίπλωμα, πατέρας, ικανότητες, επίδειξη, ενθουσιασμός, λειτούργησαν αρνητικά. Οι εντολές παρακάμφθηκαν κι εγώ τριγύριζα άσκοπα μέσα στα σύννεφα για να μην καταλάβει ο πατέρας μου ότι χάθηκα. Με έσωσε ο εκπαιδευτής μου που επικοινώνησε μαζί μου καταλαβαίνοντας ότι άλλαξα σχέδια πτήσης. Ήταν εκείνος που με προσγείωσε βήμα - βήμα''….

Πάνω από δέκα οι σχολές χειριστών αεροσκαφών που λειτουργούν σήμερα σε όλη την Ελλάδα, με τον ''Κρητικό Αετό'' έτοιμο εντός του 2017 και για την έκδοση επαγγελματικού διπλώματος.

Ευρωπαϊκό το πτυχίο που χορηγείται κι αναγνωρισμένο σε όλο τον κόσμο σε αντίθεση με τους χειριστές άλλων χωρών που για να δουλέψουν στην Ευρώπη  χρειάζονται επιπλέον θεωρητικά μαθήματα, ώρες πτήσεις και βέβαια την επικαιροποίηση αυτών, δια της διαδικασίας των εξετάσεων.

Κι αν πιστεύεις ότι  με τα παραπάνω έχεις ολοκληρώσει τον κύκλο σπουδών - ωρών πτήσης, άρα μπαίνεις στην αγορά εργασίας με τους καλύτερους δυνατούς οιωνούς και κάνεις απόσβεση εξόδων, παρέκαμψες την ουσία.

Κάθε εταιρεία ζητά να εκπαιδευτείς εκ νέου, θεωρητικά και πρακτικά με τον τύπο του αεροσκάφους που εκείνη διαθέτει και φυσικά πλην ελαχίστων εξαιρέσεων το κόστος επιβαρύνει εσένα τον ίδιο. Το ύψος δε αυτού για κάθε αλλαγή μπορεί να φθάσει ή να ξεπεράσει και τα 15.000 ευρώ.

Παραταύτα το επάγγελμα έχει πολύ μεγάλη ζήτηση με τους κατόχους του Ευρωπαϊκού Πτυχίου να βρίσκονται πρώτοι στη λίστα, σύμφωνα με τον Γιώργο Κελαράκη.

Ευρώπη, Μέση Ανατολή, Αραβικά Εμιράτα, Κατάρ, Ινδίες, οι χώρες που ζητούν συνεχώς πιλότους.

Πρώτοι στη λίστα οι Έλληνες χειριστές, ''Άριστα'' εκπαιδευμένοι, που επιλέγουν και καλύτερες οικονομικές συνθήκες από αυτές που επικρατούν σήμερα εδώ.

Στην αναφορά του δε περί έμπειρων Ελλήνων χειριστών κι Ελληνικού ταπεραμέντου, χαμογελά πονηρά και μου διηγείται την εξής περιπέτεια:

''Είμαι σπουδαστής στη Σχολή για το επαγγελματικό δίπλωμα. Οι πτητικές ώρες είναι υποχρεωτικές για όλους μας. Ένας Κύπριος επιχειρηματίας έρχεται στο Λονδίνο, αγοράζει δύο μικρά μονοκινητήρια αεροσκάφη τύπου Τσέσνα 152 και μας προτείνει να τα πάμε εμείς στην Κύπρο, ώστε να γράψουμε τις ώρες.

Είμαστε Έλληνες, νεαροί, ενθουσιώδεις.  Εκρηκτικό μίγμα. Λέμε ναι, εφόσον συναινεί κι ο εκπαιδευτής μας  και βγάζουμε σχέδιο πτήσης.

Στο ένα αεροσκάφος ο εκπαιδευτής μαζί με τον συμμαθητή μου τον Κώστα και στο άλλο εγώ μόνος.

Το ταξίδι κράτησε μια εβδομάδα και μας δίδαξε πως εκεί πάνω στους αιθέρες ο συγχρονισμός γνώσεων, εμπειρίας, κανόνων, ψυχραιμίας, ταχύτητας αποφάσεων, εξασφαλίζει την ασφάλεια της πτήσης.

Μας δίδαξε πως το σχέδιο πτήσης δεν είναι απλά η πορεία και οι συντεταγμένες, αλλά η μελέτη όλων των συνθηκών που αυτή θα πραγματοποιηθεί.

Πως το ρήμα πετώ συνοδεύεται από δεκάδες άλλα ρήματα, ουσιαστικά, επιρρήματα και μετοχές, άκρως απαραίτητα στη θεωρία και στην πράξη.

Ξεκινήσαμε το ταξίδι μας πετώντας πάνω από τη θάλασσα της Μάγχης με περιορισμένη ορατότητα. Έως τον πρώτο σταθμό ανεφοδιασμού στη νότια Γαλλία, είχα χαθεί μία φορά κι είχα να παλέψω με τα βαριά σύννεφα και την ομίχλη.

Ο εκπαιδευτής βρήκε ένα καθαρό χώρο και κατέβηκε. Εγώ παρέμεινα  ψηλά, χαμένος, θορυβημένος, φοβισμένος. Ένοιωθα τα πόδια μου να τρέμουν. Ανέκτησα την πορεία μου σε απόσταση 15 μιλίων, μακριά από τον προορισμό μας.

Η πτήση νότια Γαλλία - Ιταλία με βρήκε σε αλλαγή θέσης, συγκυβερνήτη, δίπλα στο δάσκαλό μας. Ευτυχώς δηλαδή ,καθώς βρήκαμε δυνατούς ανέμους και αλλαγή πλάνων από τον πύργο ελέγχου του Rome Leonardo da Vinci Fiumicino.

Ο πύργος ελέγχου μας παρέπεμπε σε άλλο αεροδρόμιο και εμείς ζητήσαμε αναγκαστική προσγείωση παρότι στο Fiumicino για περίπου τρείς δεκαετίες δεν προσγειώνονταν αεροσκάφη γενικής αεροπορίας.  

Δύσκολη και η προσπάθεια μας να ανεφοδιαστούμε με καύσιμα, καθώς δεν διέθεταν τον τύπο που εμείς χρησιμοποιούσαμε. Χρειάστηκαν τέσσερεις ημέρες προκειμένου να γεμίσουμε τα ντεπόζιτά μας.

Ακολούθως πετάξαμε όλοι μαζί για Νάπολι κι από κει οι δύο σπουδαστές μόνοι μας για Μπρίντιζι, χωρίς τα ''χαρτιά'' των αεροσκαφών που πήρε μαζί του πετώντας με πτήση της γραμμής για Κύπρο ο εκπαιδευτής μας, επιμένοντας να μας δυσκολεύει.

Το Ελληνικό δαιμόνιο ωστόσο  μας ξελάσπωσε, κατευθυνθήκαμε για Κέρκυρα με καθυστέρηση τεσσάρων ημερών κι ακολούθως προς το αεροδρόμιο του Ελληνικού, αλλά μέσω Ρίου - Αντιρρίου - Ηλείας, καθώς το ένα Τσέσνα 152 αποφάσισε να ''αλλάξει'' πορεία για λίγο, αναφέρει και γελάει καθώς ο κυβερνήτης του έχασε το στίγμα και την πορεία του.

Την επόμενη ημέρα ξεκίνησε η πτήση για Ρόδο και αμέσως μετά για Κύπρο με το μυαλό και τα  αντανακλαστικά σε επιχειρησιακή ετοιμότητα καθώς ''λάθος'' και ''Τουρκικός εναέριος χώρος'' ήταν πρόκληση.

Όταν φθάσαμε στην Κύπρο καταλάβαμε βλέποντας πίσω τι σημαίνει ευθύνη. Ετοιμότητα. Καθαρή σκέψη. Πόσο ζόρικη ήταν τελικά η δουλειά''….  

Αν αντέχεις λοιπόν προχώρα, αν όχι διάλεξε κάτι άλλο, λέει στους νεοφερμένους στη σχολή.

Να ξέρεις πως είναι πολύ ζόρικη η δουλειά και σου ζητά τις απίστευτες θυσίες…..   

Της Αγγέλας Δουλγεράκη

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News