Γράφει ο συνάδελφός μου Χ.Π:
''Σελίδα 29, "Διεθνή" στην εφημερίδα "Νέα Κρήτη" χθες. Το κεντρικό και βασικό θέμα της σελίδας είναι: "Μακελειό στην Κωνσταντινούπολη. Έριξε 180 σφαίρες. Ανθρωποκυνηγητό για τη σύλληψη του δράστη της σφαγής στο κλαμπ".
Δεξιά και πάνω στη σελίδα: "Πόλεμος συμμοριών. Αποκεφάλισαν κρατούμενους σε φυλακή της Βραζιλίας".
Και το δεύτερο θέμα στη στήλη δεξιά: "Ιερουσαλήμ. Μητέρα έκαψε τα τέσσερα παιδιά της και αυτοκτόνησε".
Αυτός είναι ο κόσμος της "αυγής" του 2017. Αυτός ήταν ο κόσμος του περασμένου 2016. Ένας κόσμος γεμάτος βία, πόνο, βρομιά και δυσωδία. Κι όμως... Εμείς αυτόν τον κόσμο πρέπει να τον αλλάξουμε. Όχι για μας. Για τα παιδιά μας. Πώς μπορεί να γίνει αυτό; Ο καθένας ας βρει τον τρόπο στην προσωπική του ζωή, στον περίγυρό του, στην κοινωνία στην οποία ζει, εργάζεται, αγωνίζεται, ελπίζει. Όλοι μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο. Αρκεί να το πιστέψουμε!
Χ.Π.
Συμφωνώ κι επαυξάνω τα όσα λέει ο συνάδελφός μου και προσθέτω:
''Για να αλλάξει αυτός το κόσμος πρέπει να ξεκινήσουμε από τα παιδιά μας.
Όμως εμείς, είτε για να τα ''ξεφορτωθούμε'' να κερδίσουμε λίγο χρόνο ηρεμίας, να μιλήσουμε οι ''μεγάλοι'' ή να κάνουμε τις δουλειές μας τα βάζουμε μπροστά σε μία τηλεόραση ή ένα υπολογιστή.
Ξέρετε πόσο εγκληματικά φερόμαστε. Οι σκηνές όλων των παιγνιδιών των αγοριών έχουν βία, αίμα, ξύλο σε όλες τις παραλλαγές.
Στα πανηγύρια και απ' όπου αλλού βρισκόμαστε τους αγοράζουμε όπλα γιατί είναι αγόρια.
Στα βίντεο που κυκλοφορούν οι βρισιές είναι μέρος της διαπαιδαγώγησης τους, κι ότι βρίσκεται κοντά στην ευγένεια, την ηρεμία, τη συνεργασία είναι για ''φύτουλες'' όπως λένε τα ίδια.
Μέσα στο σπίτι μας εγωισμοί , πείσματα, ξεσπάσματα, φωνές.
Στο σχολείο περνούν καλά μόνο οι δυνατοί.
Από πού ακριβώς θα βάλουμε αρχή και ποιος θέλει να ξεκινήσει αυτή την προσπάθεια τώρα; Ποιος θέλει να αλλάξουμε αυτό τον κόσμο βίας;
Η πρόκληση , πρόσκληση είναι ανοιχτή.
