default-image

Από το ημερολόγιο του Εμμανουήλ Σταματουλάκη

Κρήτη
Από το ημερολόγιο του Εμμανουήλ Σταματουλάκη

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

1942-24 Φεβ/ρίου ημέρα Τρίτην συνελήφθην από την οικίαν της θείας μου Χαρίκλειας Καβαλλίνη υπό της Ελληνικής Ασφαλείας ……

Κάτω Βιάννος - Ταξίδι στο Χρόνο

Πρόσωπα, ονόματα, αγαπημένοι άνθρωποι, ιστορίες που άκουγα από τον πατέρα μου, σοκάκια που παίζαμε, βρύσες που πηγαίναμε με τα λαήνια για το νερό του σπιτιού, γεύσεις και αρώματα που ξεφυτρώνουν μέσα στη μνήμη βλέποντας μία φωτογραφία, σου διηγούνται τόσες μικρές και μεγάλες στιγμές από τα παιδικά σου χρόνια, σταμάτησαν μπροστά μου μέσα από τα κείμενα του καθηγητή Γιώργου Κονδυλάκη που δημοσιεύτηκαν στην ''Ηχώ της Βιάννου'' και αφορούν στην κάτω Βιάννο, με τον τίτλο:

''Κάτω Βιάννος - Ταξίδι στο Χρόνο''.

Το οδοιπορικό του καθηγητή μέσα στο χρόνο και στην ιστορία ενός χωριού που ακόμα και σήμερα βασανίζεται, ακόμα και σήμερα μοναχικά πορεύεται, είναι μοναδικό, ''φωνάζει'' για τις ευθύνες μας και τις ευθύνες της πολιτείας απέναντί του.

Μέρος 8ο

Από το ημερολόγιο του Εμμανουήλ Σταματουλάκη στη φυλακή:

1942-24 Φεβ/ρίου ημέρα Τρίτην συνελήφθην από την οικίαν της θείας μου Χαρίκλειας

 Καβαλλίνη υπό της Ελληνικής Ασφαλείας 25-2-42 Τετάρτη εις Κεσταπόν 4-7μ.μ. 26 Πέμπτη. Πρώτη ανάκρισις. 27 Παρασκευή. Τίποτα. 28. Σάββατο. Σκοτεινή φυλακή.

Ο Εμμανουήλ Γρ. Σταματουλάκης

15-3-42Κυριακή. Ανάκρισις εις Ηράκλειον, από το πολύ ξύλο έκανα αιμόπτυσιν.

21-3-42 Σάββατο. Εις αντιπαράστασιν μετην Λίτσα Τσατσαρωνάκη.

28-3-42 Σάββατο εις Ηράκλειον Ξύλο πολύ από τον Χάρτμαν. Τίποτα δεν ξέρω.

29-3-42 Κυριακή. Το ούρος κάνω αίμα από το πολύ ξύλο.

26-4-42 Κυριακή εις αντιπαράστασιν με την Λίτσα Τσατσαρωνάκη με κατηγορεί για ασύρματον και υποβρύχιον. Δεν είδα, δεν ξέρω.

27-4-42Δευτέρα. Ξύλο πολύ. Δεν ξέρω.

3-5-42 Κυριακή. Έκανα αιμόπτυσιν από το πολύ ξύλο για να μαρτυρήσω. Δεν είδα, δεν ξέρω.

29-6-42 Δευτέρα. Εις την Κεσταπό των Χανίων. Αντιπαράστασιν εγώ και ο Ραπτόπουλος με την Λίτσα και Σοφία Τσατσαρωνάκη μας έφαγαν και τους δύο. Δεν σωζόμεθα.

24-7-42 Παρασκευή . Επήγαμεν εις τα Χανιά για δίκην εγώ και ο Αλέξανδρος Ραπτόπουλος. Η απόφασις του δικαστηρίου μας κατεδίκασεν εις θάνατον και τους δύο επί παροχή βοηθείας εις τον εχθρόν. Μάρτυρες με κατηγόρησαν: Αίτσα και Σοφία Τσατσαρωνάκη, Γεώργιος Καριωτάκης από τα Πάρτιρα. Οι ίδιοι δύο, Αίτσα και Καριωτάκης, κατεδίκασαν τον Ραπτόπουλον εις την αυτήν ποινήν, με το ίδιο αιτιολογικό. Μας μετέφεραν εις Αγιάν και μας έκλεισαν εις τ' απομονωτήρια των θανατηφόρων.

Προσοχή - Προσοχή!

25 Ιουλίου. Σάββατον.

Προς την ακρίβειαν μετά την λήξιν του πολέμου αφήνω Διαθήκη εις την θείαν μου την Χαρίκλειαν Καβαλλίνην κάτοικον Ηρακλείου η σύνταξις και η αποζημίωσις ν' ανήκη εις αυτήν και όχι εις άλλον κανένα για το μεγάλο καλό που μ' έκαμεν και για την μεγάλην εξυπηρέτησιν 7 μήνες στ ας φυλακάς. Εμμ. Σταματουλάκης Εν Αγιά τη 25 Ιουλίου 42.

Στην ίδια οργάνωση εντάχθηκε και ο Παπαδάκης Μύρων και ο Γεώργιος Χ. Αγγουράκης. Όταν οι γερμανοί ήρθαν στα χωριά τις Βιάννου εγκατέστησαν ένα φυλάκιο - Πύργο στο ύψωμα πάνω από τη γέφυρα στου Μπατζίκι, ψηλά στην Τραπέζα, για να ελέγχουν όλη την περιοχή. Οικοδόμησαν κτίρια για να μένουν και εγκαταστάσεις ασυρμάτων με αγγαρείες των χωρικών.

Επιστράτευσαν τότε για ξυλουργικές εργασίες, τον χωριανό ξυλουργό Γεώργιο Βαβουρανάκη, άτομο πολύ προοδευτικό που ήταν μάλιστα οργανωμένος και σε επαγγελματικό Σύλλογο. Όταν το έμαθαν αυτό, από τις καταστάσεις του συνεταιρισμού που βρήκαν, άρχισαν το ξύλο και τις διώξεις εναντίον του. Από τότε κρυβόταν στον σε σπηλιές Πεδιανό . Το ίδιο έπαθε και ο Μηλιαράς Ιωάννης (κουρέας) που είχε επιστρατευθεί και κούρευε τους Γερμανούς.

(Συνεχίζεται)

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News