Είμαστε υπό διωγμό καταγγέλλουν οι μελισσοκόμοι της ανατολικής Κρήτης, καθώς τα μελίσσια διώκονται από τους πολίτες λόγω φόβου και στη συνέχεια από τις Υπηρεσίες.
Διεύθυνση Δασών, Αστυνομία και λοιποί φορείς θεωρούν ότι ο φυσικός τόπος παραγωγής του μελιού είναι μάλλον οι πλατείες αντί του φυσικού περιβάλλοντος και των αγροτικών - δασικών περιοχών λένε στο Ράδιο 9,84 και στην Αγγέλα Δουλγεράκη, ο πρόεδρος και ο αντιπρόεδρος του μελισσοκομικού συλλόγου κοι Δημοσθένης Ισαακίδης και Γιάννης Λεονταράκης, αντίστοιχα.
Επισημαίνουν τις ελλείψεις της νομοθεσίας που αφορούν στο επάγγελμά τους, την αδιαφορία της πολιτείας για την προώθηση ενός προϊόντος που φέρει πολλά πιστοποιητικά ποιότητας , την έλλειψη κινήτρων για την παραγωγή του και κυρίως την έλλειψη συνεργασίας με την τοπική αγορά που προτιμά τη φθηνή γλυκαντική ουσία που βαφτίζει μέλι αντί του γνήσια κρητικού προϊόντος.
Ελλιπείς έλεγχοι από τις αποδεκατισμένες υπηρεσίες του Δημοσίου στην αγορά και στις πύλες εισόδου της χώρας σε παράλληλη γραμμή με το διωγμό των μελισσιών, μετατρέπουν την μικρή παραγωγή του προϊόντος σε επίπεδο Κρήτης σε ακριβό χόμπι, αναφέρουν.
Μιλούν για αθρόες εισαγωγές ουσιών που βαπτίζονται μέλι και προσμίξεις με αρωματικές και χρωστικές ουσίες που ουδεμία σχέση έχουν το προϊόν κι αλλάζουν τα διατροφικά κι γευστικά πρότυπα της κρητικής διατροφής.
