Μειοψηφία ναι, ασχήμια και ντροπή επίσης ο "βολεμένος" πρόσφυγας σε μία χώρα που τον αγκάλιασε, τον στήριξε, βρήκε στέγη, δουλειά κι σήμερα είναι καλά, να καταφέρετε σε βάρος εκείνου, του άλλου, που έφυγε από την πατρίδα του γιατί ήθελε να σωθεί από τον πόλεμο και να παροτρύνει τον επίσης Έλληνα πρόσφυγα στη χώρα του να βοηθήσει τους Έλληνες συγκεντρώνοντας βοήθεια μόνο για αυτούς κι όχι τους νεοφερμένους.
Η ιστορία είναι αληθινή και προσωπική.
Σταματώ σε υπηρεσία Δήμου της περιφερειακής ενότητας Ηρακλείου προκειμένου να αφήσω κάποια είδη πρώτης ανάγκης που συγκεντρώθηκαν από μία ομάδα ανθρώπων και δέχτηκα να μεταφέρω με το αυτοκίνητό μου προκειμένου να τους διευκολύνω.
Είναι κοντά 15.00-15.20 το μεσημέρι. Οι περισσότεροι υπάλληλοι μάλλον έχουν φύγει αλλά εγώ φωνάζω αν είναι κάποιος εκεί, να ρωτήσω τουλάχιστον αν στο συγκεκριμένο σημείο-υπηρεσία του, μπορώ να αφήσω τα πράγματα.
Με άκουσε μία κυρία με ξένη προφορά, ψιλόλιγνη, γύρω στα 40-45 και αφού της είπα τι θέλω, άρχισε κι εκείνη με τη σειρά της να ρωτά συναδέλφους της από τα ενδότερα της υπηρεσίας αν είχαν ακούσει κάτι περί συγκέντρωσης βοήθειας.
Η έρευνα της έδειξε ότι στο ΚΕΠ που πήγα κανείς δεν είχε ακούσει κάτι σχετικό με αυτό που ρωτούσα και βέβαια δεν μπορούσε να με εξυπηρετήσει ή να μου δώσει πληροφορία - που πήγα καλέ στο ΚΕΠ άλλης χώρας; - αλλά η ψιλόλιγνη κυρία αποφάσισε να μου δώσει και συμβουλές.
Με παρότρυνε λοιπόν υπό τη μορφή ερώτησης να δώσω τη βοήθεια μου στους Έλληνες.
"Γιατί δε δίνετε τη βοήθεια σας στους Έλληνες;", με ρώτησε.
Την κοίταξα με απορία και δεν πρόλαβα να της απαντήσω. Μπήκε στο αυτοκίνητό της κι έφυγε.
Μέρες μετά ρώτησα το Δήμαρχο της περιοχής πως μπορεί να το εξηγήσει.
Ήταν εκείνος που κατάλαβε πως ονομάζεται η κυρία.
Είναι μετανάστης μου είπε και μένει τα τελευταία χρόνια στο Δήμο μου.
Παντρεύτηκε έφτιαξε την οικογένεια της, βρήκε δουλειά κι αντί να βοηθά και να σκέφτεται θετικά και για τους άλλους , προτίμησε τον άλλο δρόμο.
Ευτυχώς αποτελεί τη μειοψηφία!!!!!!
