Διαβάζω μια συνέντευξη της Λένας Διβάνη, μέρες πριν, όπου ο δημοσιογράφος τη ρωτά γιατί οι νέοι αποφεύγουν να κάνουν σχέση; «Γιατί, αγαπητέ, μία σχέση πονάει και κοστίζει. Συνεπώς, ανταλλάσσουν στο Tinder μηνύματα και αυτό είναι όλο. Οι περισσότεροι πλέον μπαίνουν στα social media που έχουν περισσότερους από 5.000 φίλους και νιώθουν χαρούμενοι και πλήρεις. Κάθονται στον καναπέ του σπιτιού τους και τους ενημερώνουν ότι βλέπουν Netflix. Ανέξοδα και χωρίς κόπο. Εκεί μας πάει η κοινωνία της πληροφορίας. Δεν μας πάει στο βάθος, αλλά στην επιφάνεια».
Σε ποιο σημείο από τα παραπάνω συναντάς τον εαυτό σου; Αν όλο αυτό σου φαίνεται υπερβολή και μακριά από την πραγματικότητα μας, τότε έλα άνθρωπε μου να δώσεις τα φώτα σου να αλλάξει η νόρμα που έχει δημιουργηθεί γιατί μα το Θεό πάμε…κατά διαόλου.Έχουμε απλωθεί και βολευτεί πάνω σε αυτή την περίφημη επιφάνεια και δεν κάνουμε καν τον κόπο να δούμε λίγο λίγο πιο μέσα.Γιατί; Γιατί αν κοιτάξεις πιο μέσα θα καταλάβεις ότι υπάρχουν πράγματα που θέλουν δουλίτσα. Και αναφέρομαι στο «πιο μέσα» το δικό σου και το «πιο μέσα» των σχέσεων.Μόλις τελειώσουν οι αναθυμιάσεις από τις χημικές αντιδράσεις του έρωτα και έρθει το πράγμα και καταλαγιάσει – από χημικής άποψης- τότε οι περισσότεροι λακίζουν.
Μόλις ξε-τυφλωθείς από τον έρωτα, αρχίζεις και βλέπεις τον άλλο όπως είναι στα κανονικά του. Και εννοείται ότι δεν θα ταιριάζετε ξαφνικά σε όλα. Εννοείται ότι θα έχει τόσες διαφορές με σένα που θα απορείς πως τον επέλεξες. Και εννοείται ότι δεν πρόκειται να αλλάξει. Γιατί έτσι είναι ο άνθρωπος γεννημένος και μεγαλωμένος. Ο σκληρός πυρήνας δεν θα αλλάξει, ούτε το αξιακό του πλαίσιο, ούτε η αισθητική του, ούτε τα σύνδρομα που κουβαλά από τη μάνα του.
Οι άνθρωποι αλλάζουν ο ένας τον άλλο όχι γιατί απλά ερωτεύθηκαν. Αλλάζουν συνειδητά και μόνο όταν ανοίξουν, κοιτάξουν πιο μέσα, δουν τι είναι δυσλειτουργικό και δεν τους αφήνει να κάνουν μια υγιή σχέση με τους άλλους γύρω τους. Αλληλο- αλλάζουν δηλαδή. Και αυτό έχει πολύ μα πολύ δουλειά!!!! Όταν το αποφασίσεις πρέπει να αφήσεις πολλά από όσα ξέρεις πίσω σου. Να απογυμνωθείς, να σε αναθεωρήσεις. Και να το κάνεις όχι για να κρατήσεις το σύντροφο και τη σχέση αλλά για να είσαι τίμιος με τον εαυτό σου και την αλήθεια σου. Και όπου σχέση βάλτε τώρα όλες τις σχέσεις. Όχι μόνο τις ερωτικές. Φιλικές, κοινωνικές, επαγγελματικές και πάει λέγοντας.
Εκεί πάσχουμε, εκεί έχουμε πραγματική επιδημία. Και σε αυτή την περίπτωση ούτε χάπι ούτε εμβόλιο μας σώζει.
Έχουμε να τα βάλουμε και με τέρατα… με το εύκολο, το γρήγορο, το επιφανειακό. Τα οποία δεν είναι ατομική επιλογή, είναι ένας γενικευμένος τρόπος ζωής που προωθείτε από κάθε τι γύρω μας. Από τον τρόπο που καταναλώνουμε, που τρώμε, που εργαζόμαστε, που ενημερωνόμαστε, που διασκεδάζουμε, που ζούμε. Όλα στο γρήγορο και επιφανειακό για να είναι εύκολο και να μπορεί να αντικατασταθεί χωρίς μεγάλες απώλειες. Και πιο είναι το γιατρικό; Μεγάλη κουβέντα….. Ας ξεκινήσουμε με λίγη κοινωνικοποίηση, καμιά εκδρομή στο βουνό ή τη θάλασσα, παρέα, κουβέντα, άγγιγμα, αποδοχή, αγκαλιά. Λίγο να δούμε και έναν ειδικό να μας βάλει σε μια τάξη το μέσα μας, αλλά μην περιμένουμε να κάνει θαύματα. Δική μας η ευθύνη. Εμείς θα το μαλακώσουμε το συνοφρυωμένο φρύδι και το στριφνό το χαμογελάκι. Εμείς θα πετάξουμε τη λογική του εύκολου, γρήγορου και επιφανειακού στα σκουπίδια και θα καλοδεχτούμε στη ζωή μας την ουσία. Εσύ σε ποιο σημείο από τα παραπάνω συναντάς τον εαυτό σου;
