Είναι η βία που δεν βλέπεις. Και αυτή είναι η πιο ύπουλη, η πιο επικίνδυνη. Γιατί την παραγνωρίζεις, την αποσιωπάς, την αποδέχεσαι εν αγνοία ή εν γνώσει σου.
Επιτέλους οι γυναίκες μιλήσαμε και μιλήσαμε πολύ το τελευταίο διάστημα για το δικαίωμα μας να είμαστε γυναίκες χωρίς να φοβόμαστε. Για το δικαίωμα μας να είμαστε ελεύθερες και όχι γενναίες. Ελεύθερες να ντυθούμε όπως μας αρέσει, ελεύθερες να πάμε όπου μας αρέσει, ότι ώρα μας αρέσει, με όποια παρέα μας αρέσει.
Ελεύθερες να πούμε τη γνώμη μας, να κυνηγήσουμε τα όνειρα μας, να διεκδικήσουμε τις επιθυμίες μας, να εκφραστούμε.
ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ και όχι φοβικές μήπως προκαλέσουμε κάποιον. Φοβικές μην γίνουμε στόχος. Φοβικές μην εγείρουμε άγρια ένστικτα.
Ελεύθερες και όχι γενναίες.
Διεκδικούμε να είμαστε γενναίες στην καρδιά και στο μυαλό για να διεκδικούμε το ακατόρθωτο, το μεγάλο, το αλλιώτικο, το ασυνήθιστο.
Όλα αυτά που έγιναν ακατόρθωτα, μεγάλα, αλλιώτικα και ασυνήθιστα όχι γιατί είναι έτσι από τη φύση τους, αλλά γιατί κάποιοι αποφάσισαν ότι δεν είναι για τις γυναίκες. Και αυτό είναι βία.
Είναι βία όταν σου στερούν την επιλογή, είναι βία όταν εκ προοιμίου σε έχουν αποκλείσει επειδή είσαι γυναίκα. Είναι βία όταν δεν σου απευθύνουν το λόγο επειδή είσαι γυναίκα. Είναι βία όταν επιχειρούν να σου επιβληθούν με τη φωνή, το σώμα, τη θέση, την εξουσία επειδή είσαι γυναίκα.
Αν όλο αυτό έλειπε από την κοινωνία μας δεν θα μας έκανε καμία εντύπωση που η νεότερη πρωθυπουργός στην ιστορία είναι γυναίκα, ονομάζεται Σάνα Μαρίν και είναι μόλις 34 ετών, στη Φιλανδία.
Και μάλιστα είναι η κόρη δύο γυναικών και μητέρα ενός παιδιού από το σύντροφο με τον οποίο διατηρούσαν σχέση. Η ίδια δήλωσε σε φιλανδικό site ότι ήταν ένα αόρατο παιδί, γιατί δεν μπορούσε να μιλήσει για την οικογένεια της. Γιατί αυτό το μοντέλο οικογένειας δεν ήταν αποδεκτό. Και αυτό είναι βία.
Αν όλη αυτή η νοοτροπία περί γυναικών εξέλειπε δεν θα αποτελούσε είδηση ότι από τώρα και πλέον οι γυναίκες στη Σαουδική Αραβία μπορούν να μπαίνουν στα εστιατόρια από την ίδια πόρτα με τους άνδρες, γιατί απλά ποτέ δεν θα είχε υπάρξει αυτός ο διαχωρισμός.
Αλλά αυτό αποτελεί ένα κραυγαλέο παράδειγμα διάκρισης και βίας στην προσωπικότητα και την ύπαρξη των γυναικών.
Έλα να σου πω μερικά άλλα που ζούμε στην καθημερινότητα μας που δεν τα πιάνει το μάτι μας, αλλά κατατρώνε την ψυχή και την αξιοπρέπεια μας.
Βία είναι όταν δεν αμείβεσαι δίκαια και αξιοκρατικά γιατί είσαι γυναίκα.
Βία είναι όταν δεν παίρνεις την προαγωγή ή τη θέση που αξίζεις γιατί είσαι γυναίκα.
Βία είναι όταν έχει ικανότητες στη δουλειά σου και δεν μπορείς να προχωρήσεις στην καριέρα σου γιατί δεν υπάρχει κανένα υποστηρικτικό πλαίσιο για σένα που είσαι μαμά, ικανή και άξια.
Βία είναι όταν ο προϊστάμενος σου, σου συμπεριφέρεται απαξιωτικά, όταν απαιτεί από σένα να εργάζεσαι ατελείωτες ώρες και να κοπιάζεις, λες και η απόδοση και η επιτυχία πρέπει να είναι συνυφασμένες με την εξάντληση.
Βία είναι όταν ο άλλος σου υψώνει τον τόνο της φωνής του και σε προσβάλει και εσύ δεν απαντάς, κανείς δεν απαντά και δεν βάζει όριο, γιατί έτσι είναι μωρέ αυτός. Νευρικός! Κάθε φορά όμως που αφήνεις αυτόν το νευρικό να γίνεται αγενής του δίνεις ένα ακόμη πόντο και αυτός ψηλώνει και γίνεται ένα βίαιο τέρας.
Βία είναι να σε αναιρούν κάθε στιγμή. Βία είναι κάθε προκατάληψη.
Είσαι γυναίκα, άρα δεν είσαι καλή οδηγός.
Είσαι γυναίκα, άρα δεν μπορείς να είσαι ανταγωνιστική.
Είσαι γυναίκα και κάθε φορά που επιδεικνύεις το δυναμισμό σου, πετάς από πάνω σου και ένα πέπλο θηλυκότητας.
Είσαι γυναίκα άρα δεν μπορείς να μιλάς για το sex και την απόλαυση γιατί είσαι φτηνή.
Είσαι γυναίκα άρα πρέπει να παντρευτείς και να κάνεις παιδιά. Και αν δεν το κάνεις είσαι απροσάρμοστη και σίγουρα προβληματική.
Έχεις θυμό, έχεις ένταση, έχεις νεύρα, έχεις θλίψη , φταίνε οι γυναικείες σου ορμόνες.
Έχεις περίοδο, είσαι στην κλιμακτήριο, είσαι γυναίκα.
Είναι βία όταν απαιτούν από σένα να είσαι πάντα όμορφη, νέα και στολισμένη σαν μπιμπελό. Βία είναι όταν απαιτούν από σένα να μοιάζεις 30 ενώ είσαι 50.
Βία είναι οτιδήποτε σε κάνει να αμφιβάλεις για το ποια είσαι πραγματικά.
Βία είναι ότι σε κρατάει μακριά από την προσωπική σου αλήθεια.
Βία είναι όταν δεν μπορείς να έχεις λίγο χρόνο για τον εαυτό σου, να συνειδητοποιήσεις τι σου συμβαίνει. Τι από όλα όσα σου έχουν φορτώσει είναι δικά σου και ποια από αυτά είναι βάρη, απαιτήσεις και επιθυμίες άλλων.
Βία είναι όταν πρέπει να είσαι και καλή μάνα και καλή σύντροφος και σωστή κόρη και άψογη στη δουλειά σου και ισορροπημένη και υγιής και σε καλή φυσική κατάσταση.
Βία είναι όταν απαιτούν από σένα να δείχνεις πάντα καλά, κεφάτη, χαρούμενη, αισιόδοξη, έτοιμη να αδράξεις τη ζωή.
Δεν είμαι υπερβολική, αν αυτό σκέφτεσαι. Δεν είμαι πεσιμίστρια, αν αυτό περνάει από το μυαλό σου.
Είμαι άνθρωπος, με καλές και κακές στιγμές. Είμαι άνθρωπος με όνειρα, επιθυμίες και στόχους.
Αυτοπροσδιορίζομαι πρώτα σαν άνθρωπος και μετά σαν γυναίκα. Μια γυναίκα που δεν αρνείται τη φύση της αλλά απαιτεί να ζει, να εξελίσσεται και να ευχαριστιέται με όλα όσα την έχει προικίσει η φύση. Με τη δύναμη να γεννά ανθρώπους, συναισθήματα , ιδέες. Με την ικανότητα να αγκαλιάζει, να φιλά, να χαϊδεύει, να συγχωρεί, να μαθαίνει, να αλλάζει, να διορθώνει, να πέφτει , να σηκώνεται, να ονειρεύεται, να πετυχαίνει, να αποτυγχάνει. Να είναι τέλεια, να είναι άκυρη. Να θυμώνει, να λυπάται, να τολμάει, να ρισκάρει. Να ζει.
Να ζει σαν άνθρωπος.
ΥΓ. Το Σάββατο7 Δεκεμβρίου, μια μεγάλη ομάδα γυναικών στο Ηράκλειο, με έμπνευση από τη Χιλή "φώναξε" για τη βία. Φώναξε για όλες τις γυναίκες- θύματα που δυσκολεύονται να «ορθώσουν ανάστημα» και να αντισταθούν σε κάθε μορφή βίας.
Οι διαμαρτυρόμενες φώναξαν δυνατά «έφταιγα εγώ; όχι» επιχειρώντας να απενοχοποιήσουν τις γυναίκες που θεωρείται ότι φταίνε στις περιπτώσεις βιασμού.
