Σκέψεις, ιδέες, επιθυμίες, όνειρα όλα γράφτηκαν σε ένα χαρτί.
Μετά έγιναν τηλέφωνα, επαφές, επικοινωνίες. Τα ραντεβού κλείστηκαν, τα γυρίσματα έγιναν και η πρώτη εκπομπή είναι έτοιμη να βγει στον αέρα. Ανδριανή το όνομα μου, Ανδριανή και το όνομα της εκπομπής που σχεδιάζω τα 4 τελευταία χρόνια. Μια εκπομπή που για μένα τουλάχιστον είναι μια βαθιά επιθυμία να πω σε εσάς όλα αυτά τα σημαντικά και ωραία που συμβαίνουν γύρω μας.
Είναι βαθιά μου επιθυμία να σας πω ότι υπάρχουν γύρω μας άνθρωποι που ξεχωρίζουν με το παράδειγμα τους. Κάνουν επιλογές που τους φέρνουν πιο κοντά στο δικό τους όνειρο. Αλλάζουν τις ζωές τους και βρίσκουν τον τρόπο να ευχαριστιούνται την κάθε τους μέρα.
Τίποτα ουτοπικό. Όλα αληθινά και πραγματικά. Όλα μέσα από τη ζωή.
Ωραίοι άνθρωποι, ωραία παραδείγματα.
Είναι βαθιά μου επιθυμία να σας πω και να σας δείξω διεξόδους. Διεξόδους στον τρόπο σκέψης και στον τρόπο δράσης.
Κάθε φορά που σχεδιάζω μια εκπομπή, μια ερώτηση κάνω στον εαυτό μου. Πως αυτό που θα παρουσιάσω θα είναι ωφέλιμο έστω και για έναν τηλεθεατή. Πως θα τον κινητοποιήσει, πως μπορεί να του αλλάξει έστω και λίγο τον τρόπο σκέψης. Πως θα του αφήσει ένα θετικό αποτύπωμα, ένα ερέθισμα που θα τον κινητοποιήσει να σκεφτεί διαφορετικά την επόμενη στιγμή.
Ίσως η δική μου οπτική στα πράγματα να αφήνει αδιάφορους πολλούς, αλλά έστω και ένας είμαι σίγουρη θα ταυτιστεί. Αν μπορώ λοιπόν έστω και σε αυτόν τον ένα να στείλω ένα ωφέλιμο μήνυμα, τότε το στοίχημα έχει κερδηθεί.
Και για να είμαι ειλικρινής κάθε καλεσμένος, κάθε θέμα που καταπιάνομαι είναι πράγματα που ούτως ή άλλως με ενδιαφέρουν και θα τα «ακουμπούσα» και εκτός τηλεόρασης.
Είναι κομμάτια δικά μου, ενδιαφέροντα μου προσωπικά, και με αυτή τη μεγάλη δόση της προσωπικής μου ανάγκης να ανακαλύψω, να ζήσω, να γνωρίσω, να ταξιδέψω, μπαίνουμε φέτος σε τηλεοπτική τροχιά. Φέτος λοιπόν εκτός από κουβέντες θα κάνουμε και ταξίδια. Ταξίδια εκτός Ελλάδας για να συναντήσουμε ανθρώπους ωραίους που έχουν να μας πουν πράγματα σημαντικά.
Με τα ταξίδια η σχέση μου ωρίμασε τα τελευταία χρόνια. Παλιότερα ήμουν έως και λίγο φοβική. Πάντα είχα την εσωτερική ώθηση να βγω έξω στον κόσμο και να τον ψάξω, να τον ανακαλύψω. Κάτι όμως με κρατούσε πίσω. Ένας αδιόρατος φόβος. Ο φόβος για το άγνωστο προφανώς. Σταδιακά διαπίστωσα ότι η επιθυμία μου να φύγω εκεί έξω είναι πολύ μεγαλύτερη από κάθε άλλο φόβο. Οπότε καταλαβαίνετε ότι όχι μόνο επεδίωκα να ταξιδεύω πολύ, αλλά και με ένα μαγικό τρόπο τα ταξίδια και οι ευκαιρίες να βγω εκεί έξω στο άγνωστο, έρχονταν σχεδόν από μόνες τους. Μεταφυσικό; Ανόητη ερμηνεία των συγκυριών; Δεν ξέρω... Ευχαριστιέμαι τη δυνατότητα που έχω μέσα από την εκπομπή να σας πάρω από το χέρι και μαζί να ταξιδέψουμε.
Ο στόχος δεν είναι να κάνουμε μια ταξιδιωτική εκπομπή. Όχι. Ο στόχος μας είναι να συναντήσουμε ανθρώπους που τα γεωγραφικά όρια δεν στάθηκαν εμπόδιο στα όνειρα τους και στις αλλαγές που διεκδικούσαν για τη ζωή τους.
Για ένα τέτοιο ταξίδι θα σας μιλήσουμε και στην πρώτη εκπομπή της σεζόν.
Ένα ταξίδι στην Αφρική και πιο συγκεκριμένα στην Ουγκάντα.
Ακούστε λοιπόν πως έχει η ιστορία…..
Κάποια στιγμή μπήκε το σποράκι να συμμετάσχω σε μια αποστολή εθελοντών σε χώρες του τρίτου κόσμου. Οι δράσεις που γίνονται πολλές. Οι ΜΚΟ που ασχολούνται εκατοντάδες. Χρόνο και χρήμα να έχεις, έλεγα μέσα μου, και το κάνεις το ταξίδι αυτό όποτε θες.
Ποτέ δεν είχα το χρόνο και το χρήμα. Τουλάχιστον αυτό έλεγα μέσα μου.
Πέρασε καιρός. Μιλούσα με ανθρώπους που το είχαν τολμήσει. Συναντούσα ανθρώπους που είχαν διοργανώσει ολόκληρες δράσεις. Είχα παρουσιάσει ως δημοσιογράφος δεκάδες δράσεις σε όλο τον κόσμο. Και πάντα, κάθε φορά η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά. Δείγμα ότι το θέμα αυτό «μιλάει» μέσα μου. Ποτέ όμως δεν είχα το χρόνο ή τα χρήματα να το κάνω. Έτσι τουλάχιστον απαντούσε η λογική μου.
Η Αφρική μπήκε στον εσωτερικό μου χάρτη σαν ιδέα και σαν προορισμός μετά από κουβέντα με έναν φίλο. Λίγο σαν κοινό όραμα εμφανίστηκε. Σαν κοινή επιθυμία για το ταξίδι, την περιπέτεια, το σμίξιμο. Ούτε όμως αυτό ευόδωσε.
Κάποια στιγμή απλά είπα μέσα μου «Εγώ στην Αφρική θα πάω». Άρχισα να κάνω εικόνες στο μυαλό μου και η πρώτη που πλάστηκε ήταν η εικόνα της αχανής ηπείρου στο ξημέρωμα. Τη στιγμή που πατάς τα πόδια σου στο κοκκινωπό χώμα, κοιτάς τον ορίζοντα και ακούς τους ήχους της φύσης που ξυπνά.
Μετά ήταν απλό. Ο Δημήτρης ένα βράδυ το καλοκαίρι στο πάρκο της Ιδομενέως που είπε ότι με δέκα φίλους πάει στο Bombo για να χτίσουν ένα σχολείο για 300 παιδιά. Μάλλον θα έρθω μαζί σου του απάντησα. Τόσο απλά.
Και όλο αυτό θα το κάνω ρεπορτάζ για να δει ο κόσμος πως μια παρέα κουζουλών έχει κάνει τον κόσμο ανάστατο για να καταφέρει να κάνει το όνειρο της πραγματικότητα.
Ένιωσα πως ανήκω σε αυτή την ομάδα. Και ξαφνικά βρέθηκε και ο χρόνος και τα «κονδύλια». Τύχη; Ευλογία; Απόφαση; Πέστε το όπως θέλετε.
Με τον Κωσταντίνο και τον Δημήτρη το Σάββατο, στην πρώτη εκπομπή για φέτος σας μιλάμε για το ταξίδι μας στην Ουγκάντα τον Φεβρουάριο.
Στόχος; Να ανακουφίσουμε την καθημερινότητα των παιδιών που ζουν στο ορφανοτροφείο του Bombo και φοιτούν στο σχολείο της περιοχής. Που εστιάζω; Αν θέλεις να προσφέρεις μπορείς. Αν μπορείς να βοηθήσεις έστω και έναν άνθρωπο, κάνε το.
Στην ίδια λογική και οι υπόλοιπες συναντήσεις στην πρεμιέρα της εκπομπής.
Μια ψυχολόγος και μία οικογενειακή σύμβουλος έρχονται να διευκολύνουν τη δική μας καθημερινότητα και τις σχέσεις μας.
Η Μαρία Κυδωνάκη μας μιλά για το Attachment Parenting. Μια ολόκληρη προσέγγιση για την ανατροφή των παιδιών μας που εστιάζει στην ειλικρινή σχέση και το ασφαλές δέσιμο ανάμεσα σε γονείς και παιδιά. Μεγάλη κουβέντα… δεσμοί και σχέσεις ανθρώπων, όλα μας μοιάζουν δύσκολα και βουνό ειδικά όσον αφορά στα παιδιά μας. Η ευθύνη μας μεγάλη και έχουμε ξεχάσει ότι η γονεϊκότητα δεν είναι μόνο υποχρεώσεις αλλά είναι και ευχαρίστηση.
Μαζί προσπαθούμε να ανακαλύψουμε αυτή τη διαδρομή για υγιείς σχέσεις που μας γεμίζουν ευχαρίστηση. Έτσι δεν θα έπρεπε να είναι η ζωή μας όλη;
Για τις σχέσεις μιλάμε και με την Κική Τζωρτζακάκη. Ξέρω πόσο την ξεχωρίζετε και αναζητάτε μια συμβουλή της, που έχει σχεδόν ανακουφιστική δράση στα προβλήματα της καθημερινότητα μας.
Με την Κική αυτό το Σάββατο πιάνουμε τις σχέσεις των ζευγαριών και τους καυγάδες. Και ξέρετε τι μας λέει; Καλύτερα να καυγαδίζει ένα ζευγάρι παρά να σωπά και να καταπιέζει σκέψεις και επιθυμίας. Με μια φράση της, υπογράμμισε όλο το νόημα της κουβέντας μας.
«Μην φοβάστε τους καυγάδες, τις σιωπές να φοβάστε».
Σας περιμένω λοιπόν το Σάββατο στις 21:45, να έχουμε μια όμορφη σεζόν, να την ευχαριστηθούμε και να την απολαύσουμε όλοι μας!
