Ο αναπληρωτής καθηγητής Βιοχημείας στο Τμήμα Φαρμακευτικής του Πανεπιστημίου Πατρών, Κωνσταντίνος Πουλάς μιλώντας στον 98.4 , ανέλυσε μέσα από μελέτη ομάδας που μετείχε και ο ίδιος, γιατί η κινητικότητα των πολιτών που δεν είχε ιδιαιτέρες αποκλίσεις μεταξύ πρώτου και δεύτερου lockdown, δεν είναι ο λόγος αποτυχίας μείωσης των περιστατικών και της διασποράς του ιού στο δεύτερο κύμα, αντίθετα με το δεύτερο lockdown , φαίνεται ότι η διασπορά παρέμεινε υψηλή εξαιτίας της ενδοοικογενειακής μετάδοσης .
Ο κ. Πουλάς αφού σημείωσε ότι η επιτροπή των ειδικών του Υπουργείου Υγείας με άξιους επιστήμονες κατά βάση λοιμωξιολόγους , για να μην είναι ελλιπής , θα έπρεπε να περιλαμβάνει και άλλες ειδικότητες όπως καθηγητή φαρμακολογίας, ψυχολογίας κ.λ.π. σημείωσε με έμφαση ότι η τακτικές φυσαρμόνικας, με άνοιξε- κλείσε τα lockdown έως τα εμβολιαστικά προγράμματα, δεν είναι πανάκεια, αφού ακόμη και οι εμβολιασμοί, αν εξασφαλίσουν την προστασία που λένε ότι έχουν, θα πάρουν μήνες.
Τα εμβόλια είναι υπόθεση που αφορά τον υγιή πληθυσμό, είναι προληπτική πολιτική, αλλά την ίδια ώρα είναι ακατανόητο γιατί εκ παραλλήλου δεν προχωράει και η υπόθεση των φαρμάκων , όπως τα μονοκλωνικά αντισώματα , που αφορούν ήδη νοσούντες με ήπια και μεσαία συμπτώματα, ώστε αρκετά από αυτά να μην καταλήξουν βαρέα και στις ΜΕΘ.
Το εμβόλιο δεν αποκλείει τα φάρμακα και αντίστροφα, αλλά χρειάζεται και ένας τρίτος πυλώνας, η επιδημιολογική καταγραφή και η στρατηγική εντοπισμού κατά προτεραιότητα των ευπαθών ομάδων του πληθυσμού, ώστε αν είναι υγιείς να καλυφθούν με εμβόλια , αν νοσήσουν αμέσως και πριν επιβαρυνθούν να λαμβάνουν φάρμακα, που θα τους βοηθήσουν να μην υποτροπιάσουν και κινδυνέψει η ζωή τους.
Κατά τον κ . Πουλά, η επιστημονική κοινότητα πρέπει να ανοίξει την συζήτηση και τις αποφάσεις σε όλα τα μέτωπα κι όχι μονοδιάστατα , αλλιώς θα είναι δύσκολα εξηγήσιμο γιατί εκτός από το lockdown , περιμένει μόνο με το εμβόλιο να λύσει το πρόβλημα.
