Είναι αλήθεια ότι η χώρα πέρασε μία πολύ δύσκολη και για μεγάλο χρονικό διάστημα εκλογική περίοδο και ξοδεύτηκαν αρκετά χρήματα, αλλά ταυτόχρονα ήταν και πολύ ψυχοφθόρα και εκνευριστική η περίοδος αυτή.
*Γράφει ο Δημήτρης Κ. Τυραϊδής.
Έφτασα, εγώ τουλάχιστον, στο σημείο να κλείνω την τηλεόραση, αφάνταστα απογοητευμένος για τα όσα άκουγα κάθε μέρα, όλο τα ίδια και τα ίδια έλεγαν οι καλεσμένοι σε όλα τα κανάλια, με διαφορετικά όμως λόγια. Η ουσία όμως των συνομιλιών και των αντιπαραθέσεων μεταξύ τους ήταν η ίδια. Παρουσίαζαν τα προγράμματα που θα εφάρμοζαν όταν γίνονταν κυβέρνηση, αλληλοβριζόμενοι ευγενικά όμως μεταξύ τους έως και την τελευταία μέρα πριν την εκλογική αναμέτρησή τους. Μη έχοντας όμως άλλη επιλογή, έκλεινα την τηλεόραση, όπως προαναφέρω. Τέλος πάντων.
Εκείνο όμως το γεγονός που μου έκανε περισσότερη εντύπωση ήταν το σκάνδαλο των “παρακολουθήσεων” όχι μόνο πολιτικών προσώπων, αλλά και στρατιωτικών κ.λπ. Αν είναι αλήθεια τα όσα ειπώθηκαν για τις εν λόγω παρακολουθήσεις δε γνωρίζω. Αυτή η διευκρίνιση είναι δουλειά της Δικαιοσύνης, αλλά χωρίς φωτιά, λένε στο χωριό μου, καπνός δε βγαίνει.
Τώρα, για ποιο λόγο γινότανε οι παρακολουθήσεις, πάρα τις επίμονες και έντονες ερωτήσεις που έγιναν από τους αρχηγούς όλων των κομμάτων προς τον κύριο πρωθυπουργό και όχι μόνο, δε μαθεύτηκε ποτέ και ούτε θα το μάθουμε ποτέ, αυτό πιστεύω εγώ. Θα εκφράσω όμως τη γνώμη και θα την πω, αναλαμβάνοντας την ευθύνη των γραφόμενών μου. Πιστεύω ότι αν έγιναν παρακολουθήσεις που δεν το ξέρω επίσημα - λέω αν έγιναν - σκόπιμα έγιναν και σκόπιμα είδαν το φως της δημοσιότητας και ο νοών νοείτω.
Τώρα τα αποτελέσματα των πολυτάραχων εκλογών της 21ης Μαΐου τα είδαμε ποια είναι και πρέπει να γίνουν σεβαστά από όλους τους Έλληνες και πολύ περισσότερο σεβαστά πρέπει να γίνουν και στις ερχόμενες εκλογές, που σίγουρα κάποιο κόμμα θα πάρει την εντολή των Ελλήνων να τους κυβερνήσει στα τέσσερα επόμενα χρόνια.
Πολλοί λένε και διαμαρτύρονται για τις αδικίες που έγιναν και γίνονται σε βάρος τους και ζητούν το αυτονόητο. Ζητούν τη διευθέτηση των προβλημάτων τους. Εσείς ξέρετε με ποιον τρόπο και πότε θα γίνει αυτό.
Εγώ θα σας επισημάνω τις αδικίες από την “αρένα” της ζωής, που κάτω απ’ αυτές ζούνε οι απόμαχοι της πατρίδας μας και πολύ περισσότερο οι απόμαχοι που ζουν στην ύπαιθρο. Είναι μύρια τα προβλήματα που έχουν ν’ αντιμετωπίσουν καθημερινά, που ο χώρος της εφημερίδας που έχω στη διάθεσή μου δε μου επιτρέπει να αναφερθώ με λεπτομέρειες. Θα σας πω όμως γι’ αυτές τις δυσκολίες τους, που πιστεύω ότι είναι δυσβάσταχτες και πολύ επώδυνες για πολλούς συνανθρώπους μου. Πρώτη απ’ όλες τις άλλες αδικίες, δώστε προτεραιότητα και απαλλάξτε τους από το να πληρώνουν φάρμακα και γιατρούς οι συνταξιούχοι. Για κάθε επίσκεψή τους στον όποιο γιατρό πληρώνουν 50-60 ευρώ, εκτός τη συμμετοχή που πληρώνουν στα φάρμακα που προμηθεύονται και ξέρετε ότι πολλά απ’ αυτά τα πληρώνουν εξ ολοκλήρου και πολλές φορές ταλαιπωρούνται πηγαίνοντας από φαρμακείο σε φαρμακείο για να τα προμηθευτούν, γιατί υπάρχει έλλειψη, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Σήμερα η σύνταξη του ΟΓΑ που παίρνουν είναι γύρω στα 350 ευρώ τον μήνα. Τι να πρωτοπληρώσουν οι άνθρωποι αυτοί; Αλλά κι εκείνοι που παίρνουν 700 ευρώ στον ίδιο “λαβύρινθο” έχουν εγκλωβιστεί, ψάχνοντας να βρουν διέξοδο σωτηρίας. Και να ξέρετε, κύριοι, ότι τα φάρμακα τα παίρνουν όχι για να ζήσουν περισσότερα χρόνια, αλλά για να μην καταπέσουν και υποφέρουν και για να μη φέρουν τα παιδιά τους σε δύσκολη θέση. Αξίζουν μια καλύτερη σε ποιότητα ζωή, γι’ αυτό δείξτε τους περισσότερη κατανόηση. Δεν μπορεί να είστε όλοι βουλευτές πλουσίων οικογενειών, ορισμένοι από εσάς οι ρίζες σας κρατάνε από φτωχικό κονάκι και γνωρίζετε πολύ καλά τι σημαίνει ανεργία και φτώχια. Είμαι σίγουρος ότι στις προηγούμενες εκλογές πολλοί από εσάς επισκεπτόμενοι τα απομακρυσμένα χωριά για να “τρυγήσετε” τις ψήφους τους, κάποιον τρόπο θα βρήκατε και τους επισκεφτήκατε. Μην τους πείτε πάλι ψέματα. Δώστε τους την ευκαιρία να πεθάνουν με αξιοπρέπεια, να μη φύγουν από τη ζωή με το παράπονο ότι τα έξοδα της κηδείας τους θα τα πληρώσουν τα παιδιά τους. Βρείτε τρόπους να τους γλυκάνετε τα πικρά από την εγκατάλειψη χείλη τους.
Περισσότερο δε, δώστε την ευκαιρία στα φτωχά παιδιά, ειδικότερα της υπαίθρου, να πραγματοποιήσουν τα όνειρα που “πλάθουν” κάτω από τις αντίξοες συνθήκες που ζουν. Μην τους κόβετε από τη ρίζα τα “φτερά”, αφήστε τα να “πετάξουν”. Ανοίξτε τον δρόμο των ευκαιριών. Αφήστε τα να σπουδάσουν σε όποιο πανεπιστήμιο θέλουν, ελεύθερα και δωρεάν, και μην τους βάζετε “τρικλοποδιές”. Δώστε τους την ευκαιρία να αποδείξουν πόσο άξια είναι και πόσο ψηλά μπορούν να “χτίσουν” τη βίγλα τους.
Τέλος, θέλω να σας επισημάνω ότι ο νόμος που επιτρέπει στους ετεροδημότες να ψηφίζουν στην πόλη που ζουν πιστεύω ότι δεν είναι δίκαιος. Πολλοί ετεροδημότες δεν ψηφίζουν, γιατί δε συμπληρώνεται ο απαιτούμενος αριθμός ψηφοφόρων στην πόλη που ζουν. Πρέπει, λέει ο νόμος, να συμπληρωθούν 40 ψηφοφόροι για να φτιάξουν εκλογικό τμήμα. Ελέγξτε το, ίσως βρείτε κάποια λύση.
Κλείνοντας το σημερινό άρθρο μου, θα σας υπενθυμίσω ότι, ως συνταξιούχος που είμαι, πριν από αρκετά χρόνια το κράτος μού κράτησε αναίτια αρκετά χρήματα. Στις προηγούμενες εκλογές, ο αρχηγός της προηγούμενης κυβέρνησης είπε, πριν πάρει όμως την εξουσία στα χέρια του, ότι θα μου τα επιστρέψει. Μου είπε όμως ψέματα. Με εξαπάτησε. Τώρα απαιτώ όποιος κληθεί να κυβερνήσει τη χώρα μου να μου τα επιστρέψει. Ίδωμεν!
*Ο Δημήτρης Κ. Τυραϊδής είναι συγγραφέας-ποιητής, μέλος της Παγκοσμίου Ενώσεως Ελλήνων Λογοτεχνών, μέλος των Πνευματικών Δημιουργών νομού Χανίων και άλλων πολλών πολιτιστικών συλλόγων.
