Η κατά ΣΥΡΙΖΑ «χειρότερη κυβέρνηση της Μεταπολίτευσης» δεν τα πήγε και άσχημα, έτσι δεν είναι;
*Γράφει ο Δημήτρης Καμπουράκης.
Η κατά Αλέξη Τσίπρα «χειρότερη Δεξιά των τελευταίων δεκαετιών» τελικά φαίνεται πως αγαπήθηκε πολύ από τον ελληνικό λαό, αφού με πραγματική άνεση πήρε μια τόσο ευρεία νίκη. Η Ν.Δ. του Κυριάκου Μητσοτάκη πέτυχε μια καθαρή πρωτιά του 40% και με τρελή διαφορά 20% απέναντι σ’ έναν κάποτε “άχαστο”.
Έχοντας ήδη μια βαριά τετραετία στην πλάτη του και όχι τον αέρα του “νέου και αδοκίμαστου”, σάρωσε για τέταρτη φορά έναν “ιστορικό ηγέτη της κυβερνώσας Αριστεράς”, ένα πάλαι ποτέ “παιδί-θαύμα” της πολιτικής, έναν “χαρισματικό της επικοινωνίας”. Θες δε θες, σ’ αρέσει δε σ’ αρέσει, το λες και θρίαμβο.
Επί του παρόντος και δίχως κομπασμούς, θα πω ότι ήταν απλώς μια νίκη της απλής λογικής και της κοινής λογικής. Μια νίκη της μετριοπάθειας απέναντι στον πολιτικό εξτρεμισμό, της πολιτικής υγείας απέναντι στην τοξικότητα. Κοντολογίς, μιλάμε για επικράτηση του “σχεδίου” και της “γνώσης”, απέναντι στο “ό,τι να ’ναι” και στο “άρτζι, μπούρτζι και λουλάς”. Και μην απορείτε που ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε τη χειρότερη και πιο αποτυχημένη προεκλογική εκστρατεία που έχω δει ποτέ από μεγάλο κόμμα, το οποίο μάλιστα υποτίθεται ότι διεκδικούσε την εξουσία.
Από το 2019 ως και την τελευταία μέρα του προεκλογικού αγώνα του 2023, δεν είχε καμία στρατηγική. Διαρκώς αλλού πατούσε κι αλλού βρισκόταν, τι καμπάνια θα μπορούσε να κάνει ένα τέτοιο κόμμα; Υπάρχει ούριος άνεμος για ένα σκαρί, όταν αυτό δεν έχει προορισμό;
Ο Μητσοτάκης πιέστηκε πολλαπλώς κατά τη διάρκεια της τετραετίας του, αλλά έδειξε αξιοθαύμαστη αντοχή στις πολιτικές κακουχίες και φοβερή σταθερότητα στις πάγιες επιλογές του. Είχε απέναντί του έναν Τσίπρα που επί τετραετία τον σφυροκοπούσε επί παντός του επιστητού, δίχως το παραμικρό κριτήριο, δίχως αρχές, δίχως έρμα. Είχε, επίσης, μια κοινωνία που ακροβατούσε ανάμεσα στην πολιτική ωριμότητα και τον αστραπιαίο αντισυστημισμό.
Τα κατάφερε να αφοπλίσει πλήρως τον πρώτο και να κρατήσει στα συγκαλά της τη δεύτερη. Δίχως υπερβολικές ιαχές, καθότι υπάρχει κι άλλη μάχη μπροστά, ο Κυριάκος Μητσοτάκης βάζει πλώρη για μεγάλα επιτεύγματα και για τη χώρα του, αλλά και για τον ίδιο. Τα υπόλοιπα αύριο και πιο ψύχραιμα.
