Πολλοί συμπολίτες μας αυτοχαρακτηρίζονται πολιτικά ως «δεξιοί». Άνθρωποι τίμιοι, συνεπείς, που αγαπούν την οικογένειά τους, τον τόπο τους, την πατρίδα μας. Άνθρωποι που ζουν από τη δουλειά τους και δεν επιζητούν να ευνοηθούν, ειδικά αυτοί, κατά προτεραιότητα αυτοί.
Της Κατερίνας Τσουκαλά*
Ζητώ από αυτούς να σκεφτούν. Να σκεφτούν, έστω για λίγο, έξω από τις πεποιθήσεις τους. Στο κάτω κάτω, θα γνωρίζουν την ιστορία της ομιλίας του αποστόλου Παύλου στην Αθήνα: πρώτα τους μίλησε για τον άγνωστο θεό, στον οποίο, η Αθήνα της εποχής, είχε άγαλμα και τόπο ικεσίας. Ας απελευθερωθείτε για λίγο από ότι έχετε ως απόλυτο δεδομένο και ας μπείτε στα παπούτσια ενός άλλου, μιας ξένης αντίληψης για τα πράγματα.
Η ζωή μας, όπως και αν το δούμε, στηρίζεται σε κάποια δεδομένα που θεωρούμε αληθινά και δεν μπαίνουμε στον κόπο να τα αμφισβητήσουμε. Γεννηθήκαμε εδώ, βαπτιστήκαμε Χριστιανοί, πιστεύουμε στην ορθόδοξη χριστιανική θρησκεία. Αν όμως είχαμε γεννηθεί 1000 μίλια ανατολικά θα είμαστε μωαμεθανοί, αλλόθρησκοι, αν είχαμε γεννηθεί 1000 μίλια δυτικά, θα πιστεύαμε σε ένα διαφορετικό Χριστό.
Ρωτήστε χίλιους οικονομολόγους, σχεδόν όλοι θα σας πουν ότι έχουμε ελεύθερη οικονομία, δεν έχουμε σχεδιασμένη οικονομία. Όταν όμως δούμε την πραγματικότητα, όταν δούμε τις πολιτικές και τις χρηματοδοτήσεις της Ευρώπης, μπορούμε να αντιληφθούμε ότι αυτό δεν είναι αλήθεια. Η Ευρωπαϊκή ένωση, η ελληνική οικονομία, είναι οικονομίες σχεδιασμένες. Δείτε πόσα προγράμματα υποστηρίζουν επιχειρήσεις με συγκεκριμένα κριτήρια. Αυτό ζητώ από τον αναγνώστη: να ξεπεράσει αυτό που λέγεται στα κανάλια, εδώ και εκεί, και να δει την πραγματικότητα όπως είναι. Να ξεπεράσει την μικροπολιτική, τη φασαρία γύρω από μικρά και μεγάλα ζητήματα, να δει τον πυρήνα των πραγμάτων. Να αναζητήσει την αλήθεια στις δικές του άμεσες παρατηρήσεις και όχι σε μια επανάληψη ατεκμηρίωτων απόψεων που δημιουργεί την αλήθεια μιας παράταξης. Μίλησε πριν μέρες ο πρωθυπουργός για το ΣΥΡΙΖΑ που χρεοκόπησε την Ελλάδα. Αλήθεια τώρα; Δηλαδή δεν υπήρξε το 2009; Δεν υπήρξε το 2012; Τι βρήκε ο Τσίπρας στο ταμείο του Κράτους τον Ιανουάριο του 2015; Τα χρήματα έφταναν για τις υποχρεώσεις του κράτους μέχρι τις 25 Φεβρουαρίου. Μην προσπερνάτε αυτά τα μεγάλα ψέματα, συχνά εξ άλλου σε όλους τους πολιτικούς χώρους.
«Η αριστερά δεν έχει το μονοπώλιο της κοινωνικής ευαισθησίας» σωστά; Γιατί τότε να έχει η δεξιά το μονοπώλιο του πατριωτισμού; Κάθε Έλληνας αγαπάει την πατρίδα του. Είναι περήφανος για την αρχαία δόξα, για το μικρό αυτό τόπο που γέννησε τη φιλοσοφία, το θέατρο, την δημοκρατία, την διαλεκτική. Ντρέπεται για το σημερινό κατάντημα, τη χρεοκοπία, την εξάρτηση, την πολιτισμική παρακμή. Κάποιοι όμως χρησιμοποιούν, εκμεταλλεύονται αυτή την αυτονόητη αγάπη για την πατρίδα για δικούς τους σκοπούς. Σκοπούς που δεν ταιριάζουν στ’ αλήθεια με τον πατριωτισμό. Ο Ιταλός το 1940 αγαπούσε την πατρίδα του, έκανε όμως μια άνανδρη επίθεση στην Ελλάδα. Το ίδιο ο Γερμανός που αιματοκύλισε όλη την Ευρώπη. Η επταετία των συνταγματαρχών ήταν η διακυβέρνηση που περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη επικαλέστηκε τον πατριωτισμό. Ήταν όμως αυτή υπεύθυνη για την απώλεια εθνικού χώρου. Ο διεθνής παράγοντας επέτρεψε στην Τουρκία να βάλει το μαχαίρι στην Κύπρο μέσα από την ανικανότητα, την διπλωματική απουσία, την ιδιοτελή εθνική αυτάρκεια των συνταγματαρχών.
Πρόσφατα έγινε μεγάλη συζήτηση για την ψήφο των αποδήμων. Η ψήφος όμως, μια φορά στα 4 χρόνια δεν συντηρεί τους δεσμούς με το εθνικό κέντρο. Περισσότερο μοιάζει με μικροπολιτική εκμετάλλευση και κούφια εξαγγελία. Αυτό που συντηρεί την σχέση με την πατρίδα είναι οι μνήμες, η γλώσσα, η επικοινωνία. Κι όμως, ήταν η πιο εθνικιστική δεξιά, αυτή του Σαμαρά, εκείνη που έκλεισε την ΕΡΤ το 2014. Σταμάτησαν οι πομποί. Μάταια μας έψαχναν από Αυστραλία, από Καναδά, από Σουηδία. Αυτό ήταν μια γνήσια απώλεια εθνικού χώρου! Ήταν ο Τσίπρας που άνοιξε ξανά την ΕΡΤ. Δεν την πήρε υπό τον έλεγχο του, έτσι το έκανε ο σημερινός πρωθυπουργός. Όσοι έχουν μνήμες από το 1967, θυμούνται ότι τα τανκς πήγαν στη Βουλή, την ΕΙΡ (η τότε ΕΡΤ), και τον ΟΤΕ. Παραβάλατε τις πρώτες πράξεις μετά τις εκλογές του 2019.
Πρόσφατα, ο Αλέκος Παπαδόπουλος σε ανοικτή επιστολή του στο έθνος (https://www.ethnos.gr/Politics/article/259695/ekloges2023anoixthepistolhalekoypapadopoyloysendsyrizapasokgiathnellhnikhoikonomiaoiproeidopoihseistoy) ανέδειξε την δραματική κατάσταση στην οικονομία. Κυρίως ανέδειξε την συστηματική παραπλάνηση μέσω των οικονομικών δεικτών. Η κυβέρνηση έχει χειροτερέψει όλους τους οικονομικούς δείκτες και ταυτόχρονα πανηγυρίζει για τις οικονομικές της επιτυχίες. Ο καθένας που ψωνίζει στο σούπερ μάρκετ ξέρει πόσο έχουν αυξηθεί οι τιμές. Και ο κάθε μισθωτός ξέρει πόσο έχει αυξηθεί ο μισθός του κατώτατος ή άλλος. Ζητώ από τους τίμιους ανθρώπους να θυμώνουν όταν τους παραπλανούν! Και να εκδηλώνουν αυτό το θυμό.
Είναι δύσκολο για ένα άνθρωπο με παραδοσιακές αξίες να δεχθεί ή ακόμα και να συζητήσει κάποιες θέσεις της Αριστεράς. Οι γάμοι ομοφιλοφύλων, οι σεξουαλικές προτιμήσεις, δεν έχουν στην πραγματικότητα σημασία στην πολιτική συζήτηση. Εντάσσονται σε ένα πλαίσιο προσωπικής ελευθερίας, που όχι μόνο αριστεροί αλλά και δεξιοί μπορεί να έχουν σε εκτίμηση. Η πολιτική επιλογή δεν σχετίζεται με τις σεξουαλικές προτιμήσεις. Σε άλλες χώρες υπάρχουν δεξιοί πρωθυπουργοί παντρεμένοι ομοφυλόφιλοι.
Περίμενα (οι αριστεροί χαρακτηρίζονται από ένα αφελή ιδεαλισμό) η παράταξη του Κωνσταντίνου Καραμανλή να αντιταχθεί στη καθεστωτική συμπεριφορά του Κυριάκου Μητσοτάκη. Να διαγνώσει την προκλητική απόσπαση από την λαϊκή δεξιά, να κατανοήσει ότι η μεγαλύτερη προστασία του εθνικού χώρου είναι η φροντίδα για τις ένοπλες δυνάμεις και όχι η βόλτα στην αγορά οπλικών συστημάτων. Και φυσικά ούτε λόγος για την παρακολούθηση του αρχηγού ΓΕΕΘΑ Κωνσταντίνου Φλώρου. Να δουν τα τραγικά λάθη στην εξωτερική πολιτική, τον παραμερισμό των Κούρδων, την αγνόηση των διπλωματικών κανόνων και τις συζητήσεις χωρίς ατζέντα με τον Ερντογάν, την επικινδυνότητα της αποστολής όπλων στην Ουκρανία. Την – απρόκλητη – δήλωση της Ντόρας για «συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο» (https://www.naftemporiki.gr/politics/1441357/nt-mpakogianni-kanena-tampoy-gia-synekmetalleysi-poron-stin-mesogeio/ στη Ναυτεμπορική.) Τυφώνας αντιδράσεων θα είχε ξεσηκωθεί αν έκανε τέτοια δήλωση οποιοσδήποτε άλλος πολιτικός.
Δεν είναι «όλοι ίδιοι»! Αν κάτι τέτοιο πιστεύετε θα έπρεπε να μην ψηφίζετε κανένα, ή να ψηφίζετε κάποιον που θεωρείτε διαφορετικό. Αυτό όμως είναι το τελευταίο επιχείρημα που αποσπά την πολιτική συμπεριφορά (ψήφο, συμμετοχή) από την ιδιότητα του πολίτη. Οδηγεί κατ’ ευθείαν σε στάσεις έξω από την συλλογική εθνική προσπάθεια (για την κοινωνία, την οικονομία, την άμυνα).
Ο φασισμός γεννιέται πάνω στις στάχτες της πολιτικής.
Σύντροφοι της άλλης πλευράς, το νου σας!
* Η Κατερίνα Τσουκαλά είναι υποψήφια βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Νομού Ηρακλείου
