Οι αφελείς και οι τσαρλατάνοι - Οι ψευτογιατροί, τα γιατροσόφια και οι ψεύτικες ελπίδες

Απόψεις
Οι αφελείς και οι τσαρλατάνοι - Οι ψευτογιατροί, τα γιατροσόφια και οι ψεύτικες ελπίδες

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Τέλος, δεν είναι μόνο οι μάγισσες και οι μάντεις που εκμεταλλεύονται αθώους ανθρώπους γιομίζοντάς τους την ψυχή, άλλους με ψεύτικες ελπίδες κι άλλους τους στέλνουν στο ψυχιατρείο. Είναι και οι ψευτογιατροί και ψευτογιατρίνες

Η εφευρετικότητα σε ορισμένους ανθρώπους έχει αναπτυχθεί τόσο πολύ στις μέρες μας, που θα τους ζήλευαν και οι μεγάλοι του περασμένου αιώνα, π.χ. ο Έντισον, που συνέβαλε στην ιδέα και τελειοποίησε το γραμμόφωνο.

*Γράφει ο Δημήτρης Κ. Τυραϊδής.

Πριν από έναν αιώνα περίπου, το σπάνιο μυαλό αυτού του ανθρώπου, όχι μόνο κόβει σαν ξυράφι - κατά το κοινώς λεγόμενο - αλλά η εξυπνάδα του προπορεύεται θα έλεγα τουλάχιστον έναν αιώνα από το δικό μας.

Ποια είναι τα εν λόγω “μυαλά”; Γίνονται γνωστά και στις μέρες μας από τις εφημερίδας και απ’ όλα τα ΜΜΕ αργά αλλά σταθερά. Πρόσφατα ήρθε στο φως της δημοσιότητας η μοναδική, πιστεύω, “εφεύρεση” στο πέρασμα των αιώνων, ότι κάποιος σκαρφίστηκε να πουλάει ανθρώπινα οστά, όχι για να πλουτίσει μόνο, αλλά και για να θεραπεύσει ασθενείς και από ανίατες αρρώστιες που η επιστήμη δεν το μπορεί. Βέβαια, από μόνα τους τα οστά δεν είναι θαυματουργά για να ολοκληρώσουν το θαύμα, γι’ αυτό φρόντισε και για να γίνει πιο πειστικός, έκλεβε από διάφορες μάλλον εκκλησίες και εικόνες Αγίων. Κάπου όμως σκάλωσε η κερδοφόρα επιχείρηση και δεν έφερνε τα αναμενόμενα κέρδη και, το χειρότερο για τον εφευρέτη, δεν ξέρω πώς, έγινε τσακωτός από την Αστυνομία και πάνω που ήθελε να επεκτείνει την κερδοφόρα επιχείρησή του, το γράμμα του νόμου τού γκρέμισε όλα τα όνειρα.

Βέβαια, από καταβολής κόσμου γεννιότανε τέτοια “τετραπέρατα” μυαλά και οι “τυχεροί” κατέχοντες τα χρησιμοποιούσαν ανάλογα σε κάθε περίπτωση. Μια τσιγγάνα κάποτε, όταν ήμουνα μικρός, για να της δώσω ψωμί ή αλεύρι, πριν μου ζητήσει τίποτα, μόλις είδε ότι ήμουνα μόνος, μου λέει: «Μεγάλη στεναχώρια έχεις, παιδί μου. Σε ζηλεύουν στο σχολείο σου τ’ άλλα παιδιά γιατί είσαι πιο έξυπνος από κείνα».

Εγώ, βέβαια, δεν πίστεψα τις “προφητείες” που στη συνέχεια μου αράδιασε γιατί ήμουνα καλά διαβασμένος και δεν της έδωσα απολύτως τίποτα κι έφυγε με άδεια χέρια η τσιγγάνα μάντισσα.

Είναι αλήθεια ότι χιλιάδες αφελείς άνθρωποι όπου γης έχουν πέσει θύματα των παραπάνω τσαρλατάνων. Πόσα ανδρόγυνα δεν έχουν χωρίσει γιατί είπε η μάντισσα στη γυναίκα το “μεγάλο μυστικό”, ότι ο άνδρας της την απάτησε, αλλά δεν ξεχωρίζει αν είναι ξανθιά ή μελαχρινή, κι εκεί που ζούσαν μια χαρά μπαίνουν “ψύλλοι στ’ αφτιά” της συζύγου ότι την απατάει ο άνδρας της κι άιντε τώρα να της βγάλεις την ιδέα της απατημένης συζύγου.

Χιλιάδες παραδείγματα μπορεί να φέρει κανείς στο φως που να μαρτυρούν την καταστροφή που προξένησαν οι τέτοιου είδους τσαρλατάνοι. Είναι ικανοί να βάλουν τα θύματά τους να πουλήσουν ό,τι έχουν και δεν έχουν μέχρι να βρουν τάχα την αλήθεια στο θέμα που τους απασχολεί. Είναι ανελέητοι εκμεταλλευτές.

Όμως, δεν είναι μόνο οι μάντισσες και οι “προφήτες” που διαβάζουν π.χ. στα χέρια μας τα μελλούμενα, είναι και η μάγισσες και ψευτογιατροί. Λέει η μάγισσα στην κοπελιά που την παράτησε ο καλός της: «Θα σου τον κάνω εγώ, τον κερατά, να σέρνεται στα πόδια σου και να σε παρακαλέσει να τον συγχωρέσεις για το κακό που σου έκανε. Θα σου τον κάνω εγώ ν’ αργοπεθαίνει...» και η απατημένη κοπελιά ρωτάει τη μάγισσα, έχοντας ζωγραφισμένη στο πρόσωπό της την εκδίκηση: «Τι πρέπει να κάνω για να μη λυθούν ποτέ τα μάγια που θα του κάνεις;» και η μάγισσα απαντάει γιομάτη χαρά που το θύμα της “τσίμπησε” κι αραδιάζει ένα σωρό «θα».

«Θα μου φέρεις τρίχες από το κεφάλι του, θα βρεις δόντι από λύκαινα, όχι από λύκο, το δόντι του λύκου είναι για τους άνδρες, θα μου φέρεις περιττώματα από τρία μικρά αχρόνιαστα παιδιά...» κι ένα σωρό άλλες ανοησίες.

Στους άνδρες λέει να της πάνε άλλα αντικείμενα της γυναίκας που τον απατάει, π.χ. «θα μου φέρεις κεφάλι από οχιά κ.ά.» κι εδώ πρέπει να τονίσω ότι όσα γράφω πιο πάνω δεν είναι κατασκευάσματα του μυαλού μου. Πολλά απ’ αυτά τα έχω διαβάσει σε βιβλία και τα άκουγα από τις γερόντισσες και τους γέροντες όταν ήμουν μικρός.

Τέλος, δεν είναι μόνο οι μάγισσες και οι μάντεις που εκμεταλλεύονται αθώους ανθρώπους γιομίζοντάς τους την ψυχή, άλλους με ψεύτικες ελπίδες κι άλλους τους στέλνουν στο ψυχιατρείο. Είναι και οι ψευτογιατροί και ψευτογιατρίνες.

Πολλές φορές ένα ανδρόγυνο, για λόγους που ο Μεγαλοδύναμος γνωρίζει, δεν τεκνοποιούν. Πηγαίνουν στους γιατρούς, τους δίνουν φάρμακα, τους δίνουν συμβουλές, αλλά το πολυπόθητο φούσκωμα της κοιλιάς της γυναίκας δε φαίνεται. Δεν απελπίζονται όμως, κάνουν τάματα στους Αγίους, πάνε σε μοναστήρια, βρίσκουν καλόκαρδους καλόγερους και καλόγριες, εκείνοι τους θυμιάζουν, γονατίζουν όλοι μπροστά στον Άγιο ή στην Αγία και φεύγουν με την ελπίδα ότι το θαύμα της φύσης θα πάρει σάρκα και οστά. Δυστυχώς, όμως, βλέπουν ότι το θαύμα δε ριζώνει στη μήτρα της γυναίκας κι απελπισμένοι καταφεύγουν σε άλλου είδους γιατροσόφια. Για παράδειγμα, τους λέει ο ψευτογιατρός ότι ξέρει ένα βοτάνι που, αν το βράσουν και το πιούνε, όχι όμως όποτε θέλουν αυτοί αλλά όποτε προστάζει η «επιστήμη» τους, θα έχουν το πολυπόθητο αποτέλεσμα.

«Θα πιείτε τον ζωμό του εφόσον θα τον βράσετε πρώτα, όχι σε αναμμένη φλόγα αλλά στα κάρβουνα, κι όταν θα δείτε ότι το φεγγάρι έχει μεγάλο αλώνι - γιατί το μικρό δεν είναι αξιόπιστο - θα πιείτε τρεις γουλιές κι όταν περάσουν τρία τέρμινα θα ξανακάνετε το ίδιο».

Δεν τους διευκρινίζει όμως ποια είναι τα τρία τέρμινα. Είναι τρεις μέρες, είναι τρεις μήνες ή τρία χρόνια; Κι αν είναι τυχεροί, που σίγουρα θα είναι γιατί η “συνταγή” αυτή είναι αλάνθαστη, τότε θα σταματήσουν να πίνουν τον ζωμό από το βοτάνι. Κι όλα αυτά στοιχίζουν βέβαια πολλά χρήματα.

Εδώ θα τελειώσω το σημερινό μου άρθρο με ένα γεγονός που έγινε στο χωριό μου πριν από πολλά χρόνια. Ενώ το ανδρόγυνο δεν τεκνοποιούσε κι εφόσον εξάντλησαν όλα τα παραπάνω, το πήραν απόφαση ότι ο Μεγαλοδύναμος δεν ήθελε να νιώσουν κι εκείνοι τη χαρά του γονιού. Ρωτώντας δε όλους τους παραπάνω που είχαν επισκεφτεί γιατί το θαύμα δε γίνεται εφόσον έπραξαν κατά γράμμα αυτά που τους όριζαν να κάνουν, η απάντηση απ’ όλους ήταν: «Ε, δεν είμαστε και θεοί...» κι εφόσον το είχαν πάρει απόφαση και πίστεψαν πια ότι δε θα τεκνοποιήσουν, γιατί έτσι το ήθελε ο Μεγαλοδύναμος, έπειτα από τρία χρόνια μαύρης απελπισίας η κοιλιά της γυναίκας άρχισε να αλλάζει σχήμα και μετά από λίγους μήνες ήρθε το πρώτο παιδί. Παιδί στην ιδιαίτερη πατρίδα μου, τη Ρούμελη, λένε το αρσενικό, το αγόρι.

Τέλος, τον επόμενο χρόνο ήρθε και η τσούπρα, η κόρη. Χωρίς γιατροσόφια και βότανα.

* Ο Δημήτρης Κ. Τυραϊδής είναι συγγραφέας-ποιητής, μέλος της Παγκοσμίου Ενώσεως Ελλήνων Λογοτεχνών, μέλος των Πνευματικών Δημιουργών νομού Χανίων και άλλων πολλών πολιτιστικών συλλόγων.

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News