Πλησιάζει η κρίσιμη κάλπη της 21ης Μαΐου. Ο Έλληνας πολίτης, η ελληνική κοινωνία θα σταθεί ενώπιον της κάλπης για να αποφασίσει σε δύο κρίσιμα ερωτήματα:
-Ποιο κόμμα θέλει να τον κυβερνήσει την επόμενη τετραετία;
-Από ποιους θέλει να εκπροσωπηθεί στην επόμενη Βουλή;
Οι επιλογές στη δημοκρατία είναι ασφαλώς ελεύθερες. Ο καθένας μας έχει δικαίωμα να ψηφίσει το κόμμα της επιλογής του. Να “σταυρώσει” τον υποψήφιο που επιθυμεί.
Τον τελευταίο καιρό, ακούγονται και γράφονται πολλά για τη σύνθεση του ψηφοδελτίου της Νέας Δημοκρατίας στο Ηράκλειο. Σε όλα τα νεοδημοκρατικά στέκια συζητιούνται οι μεθοδεύσεις του υφυπουργού Αθλητισμού για να διατηρήσει την πρωτιά στο Ηράκλειο. Μεθοδεύσεις που δεν ευνοούν το κόμμα που υποτίθεται - δεν είναι τυχαία η χρήση του ρήματος - ότι υπηρετεί, αλλά μόνο τους προσωπικούς του στόχους και επιδιώξεις. Τις προεκλογικές ανάγκες της προσωπικής του προβολής.
Από την επιλογή συγκεκριμένων υποψηφίων στο ψηφοδέλτιο, όπως “υπερηφάνως” διαλαλεί, μέχρι τις υποσχέσεις που μοιράζει αφειδώς στους συνυποψήφιούς του για αμφίδρομη στήριξη. Υποψήφιοι που μετά την κάλπη δε θα του είναι πλέον χρήσιμοι, αφού θα έχουν επιτελέσει το έργο τους. Και θα έχουν την τύχη κάποιων υποψηφίων της προηγούμενης εκλογής, που ακόμα περιμένουν την υλοποίηση των υποσχέσεων που είχαν πάρει από τον “πρώτο” για αξιοποίηση στο κυβερνητικό οργανόγραμμα.
Αυτά είναι γνωστά στους “παροικούντες τη γαλάζια Ιερουσαλήμ”. Σε όλους αυτούς που χρόνια τώρα βάζουν πλάτη στη Νέα Δημοκρατία. Σε όλους αυτούς που δεν την εγκατέλειψαν ποτέ. Όλους αυτούς που πάντα έδιναν μάχες και αγώνες κάτω από το “λάβαρο” της μεγάλης κεντροδεξιάς παράταξης. Όλες τις εποχές. Όλους αυτούς που δεν έκαναν ποτέ “κωλοτούμπες”.
Όλοι αυτοί έχουν μνήμη. Θυμούνται πολύ καλά ποιοι στάθηκαν απέναντί τους. Γνωρίζουν πολύ καλά ότι αν δεν ξέρεις ιστορία, είσαι καταδικασμένος να την ξαναζήσεις στη χειρότερή της μορφή. Θυμούνται ποιοι τους λοιδόρησαν και τους κατηγόρησαν.
Θυμούνται όλους αυτούς που έλεγαν χωρίς “τσίπα” για τη Νέα Δημοκρατία που αποκατέστησε τη δημοκρατία στην πατρίδα μας: «Όταν ένα κόμμα εξουσίας εκδηλώνει αντιδημοκρατικές διαδικασίες στο εσωτερικό του, δεν μπορεί να εγγυηθεί τη λειτουργία της δημοκρατίας, όταν έρθει στην εξουσία».
Θυμούνται όλους αυτούς που χαρακτήριζαν τον Αντώνη Σαμαρά, τον πρωθυπουργό που στις δύσκολες ώρες έσωσε την πατρίδα μας, “προσωρινό πρόεδρο” της Νέας Δημοκρατίας.
Θυμούνται όλους αυτούς που κατηγορούσαν τον Αντώνη Σαμαρά για εκκαθαριστικές επιχειρήσεις στο κόμμα της Νέας Δημοκρατίας από όσους δε θεωρούσε απόλυτα υποταγμένους στην εσωστρεφή και παρωχημένη αντίληψή του για την πολιτική.
Θυμούνται όλους αυτούς που από βήματος Βουλής κατηγορούσε τη Νέα Δημοκρατία με ανοίκειες φράσεις για το δανεισμό της και κατέθετε σωρεία ερωτήσεων.
Τους θυμούνται πολύ καλά για την “κωλοτούμπα” στις δεύτερες εκλογές του 2012 που εντάχτηκαν στη λίστα του Ηρακλείου της Νέας Δημοκρατίας του Αντώνη Σαμαρά και μάλιστα σε εκλόγιμη θέση. Μάλλον τότε, μερικούς μήνες μετά από τις δηλώσεις περί εσωστρέφειας και παρωχημένης πολιτικής, ο Αντώνης Σαμαράς μεταλλάχτηκε σε εξωστρεφή και καινοτόμο.
Τους θυμούνται και για κάτι ακόμη. Ίσως το πιο βαρύ. Το πιο ακραίο. Όταν κατέχοντας τη δεύτερη θέση στην κομματική “πυραμίδα” τόλμησαν να εκστομίσουν το αμίμητο: «Το 2015 ο κόσμος μεταξύ του γιαλαντζί λαϊκιστή Αντώνη Σαμαρά και του γνήσιου λαϊκιστή Αλέξη Τσίπρα επέλεξε το γνήσιο».
Αυτό που ίσως δε γνωρίζουν είναι τα “συγνώμη πρόεδρε, δεν το είπα έτσι, θα κάνω διορθωτική δήλωση”, μετά από ένα οργισμένο και δικαίως τηλεφώνημα.
Αλλά όλα τα άλλα τα γνωρίζουν. Για αυτό και το “υποτίθεται” υπηρετεί το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας. Και θα δώσουν ξεκάθαρες απαντήσεις σε αυτούς που προβάλλουν γιαλαντζί κομματικό πατριωτισμό.
Η αλήθεια μπορεί να πονά κάποιους, αλλά δυστυχώς για αυτούς είναι η αλήθεια.
Ειδικός συνεργάτης neakriti.gr
