Γράφει η Μαρία Μετζογιαννάκη
«Χειμώνας χωρίς χιόνι δεν είναι χειμώνας, χιόνι χωρίς χιονάνθρωπο, χωρίς χιονοπόλεμο, χωρίς βόλτα στο χιόνι, δε λέει» μοιράζεται την εμπειρία του ο φίλος μας, ο Γιώργος απ’ το Ηράκλειο. Έτσι την Κυριακή 12 Φεβρουαρίου 2023 με τη λήξη του "χιονιά" -με το ευφάνταστο όνομα "Μπάρμπαρα" - ο Ορειβατικός Σύλλογος Αγίου Νικολάου τροποποίησε κάπως το πρόγραμμά του, ώστε να εκμεταλλευτεί τις καιρικές συνθήκες και να επισκεφτεί το χιονισμένο δάσος του Κρούστα, κοντά στην πόλη μας.
Η μέρα ήταν τέλεια: με ηλιοφάνεια και χωρίς αέρα, έπειτα από καιρό. Το χιόνι ήταν ακόμα μαλακό κι αφράτο, όπως μας αρέσει! Η επιλογή της διαδρομής σοφή από τον αρχηγό, καθώς η πεζοπορία γινόταν πάνω σε μονοπάτι, πάρα πολύ καλά σηματοδοτημένο, που δε γινόταν να το χάσεις -άλλο ένα μπράβο κι ένα ευχαριστώ στην αρμόδια υπηρεσία του Δήμου για τη σήμανση-. Κι είναι σημαντικό αυτό, γιατί με το χιόνι να καλύπτει τα πάντα υπάρχουν πολλές παγίδες με λακκούβες που δε φαίνονται.
Κατά τις εννιά η ώρα λοιπόν φτάνει η παρέα των είκοσι περίπου πεζοπόρων στη θέση Τούρκισσες, δίπλα στη δεξαμενή, που ήταν κι η αφετηρία. Μερικά αυτοκίνητα δυσκολεύτηκαν λόγω του παγωμένου ολισθηρού δρόμου και σταμάτησαν λίγο πιο χαμηλά, χωρίς αυτό να δημιουργήσει πρόβλημα. Δεν είμαστε μόνοι μας: Πολλά άλλα αυτοκίνητα, παρέες, κυρίως οικογένειες με παιδιά έχουν έρθει ως εδώ να παίξουν λίγο με το χιόνι και να φτιάξουν τον χιονάνθρωπό τους, εκμεταλλευόμενοι την αργία της Κυριακής
Αφού διαβάζουμε τις ενημερωτικές πινακίδες, προχωράμε στο μονοπάτι, με το χιόνι να φτάνει καμιά φορά ως το γόνατο.
Δεν είναι τυχαίο, που το δάσος αυτό ονομάζεται «Ιστορικό». Πέρα απ’ τα δέντρα του: πεύκα, σφενδάμια, πρίνοι, -δύσκολο να τα διαχωρίσεις μια τέτοια μέρα, που όλα είναι καλυμμένα απ’ το χιόνι-, εντύπωση προκαλούν και τα αρχιτεκτονικά ευρήματα άλλων εποχών. Έτσι στη θέση "Ασφεντάμοι" έχουν εντοπισθεί τμήματα αγροτικών εγκαταστάσεων και αγροικιών της εποχής των Μινωιτών. Με τεράστιες λαξευμένες πέτρες έχουν κατασκευαστεί κυκλικές κατασκευές σαν ανοιχτά πηγάδια, που πιθανόν χρησιμοποιούνταν για αποθήκευση νερού ή σιτηρών. Ογκόλιθοι, που εντυπωσιάζουν με το μέγεθος τους και θυμίζουν ‘κυκλώπεια τείχη’, γιγάντιοι περίβολοι, που περικλείουν μεγάλα τμήματα γης. Επίσης κατά την διαδρομή μας στο ύψωμα της Φορτέτσας -αλλοτινό τόπο λατρείας ή παρατηρητήριο, καθώς βρίσκεται στα όρια των αρχαίων πόλεων Λατούς και Ιεράπυτνας- συναντάμε παραδοσιακό, καλά διατηρημένο αλώνι και εγκαταλειμμένες στάνες, απομεινάρια κτηνοτροφικής δραστηριότητας αλλοτινών καιρών. Εκτός απ’ τα διάσπαρτα μνημεία και το χιόνι ο χώρος προσφέρει και σημεία με απρόσκοπτη θέα στην πόλη του Αγίου Νικολάου και τις ακτές του κόλπου του Μεραμπέλου.
Τίποτα δεν έλειψε απ’ αυτή την εξόρμηση, που πολλά μέλη τη χαρακτήρισαν μια απ’ τις καλύτερές «λόγω του χιονιού, λόγω της μέρας, λόγω της παρέας». Το χιόνι, ασυνήθιστο σε μας τους Κρητικούς βγάζει πάντα το παιδί από μέσα μας. Χαζεύω τις φωτογραφίες και ζηλεύω –αφού μια ίωση με καθήλωσε στο σπίτι-. Γέλια, χαρές, χιονάνθρωποι, χιονοπόλεμος, τσουλήθρες κι ηλιοθεραπεία με ξάπλωμα στο άσπρο χαλί. Συνολικά η ομάδα περπάτησε 5.400 μέτρα, σε περίπου 3,5 ώρες, με το χιόνι, όπως είναι φυσικό, να επιβραδύνει την πορεία και παρά τις αδιάβροχες μπότες, τις γκέτες κι όλα τα σχετικά ‘μπήκε παντού και τα μούσκεψε όλα’ κατά την έκφραση του αρχηγού. Αλλά δεν πειράζει, χαλάλι του. «Εμείς στη Σητεία βλέπουμε χιόνια κάθε δέκα χρόνια!!! Γι’ αυτό απολαύσαμε την πεζοπορία στο υπέροχο χιονισμένο δάσος!!! Σας ευχαριστούμε πολύ, αρχηγέ, Παναγιώτη Ευδαίμων, Ορειβατικέ Σύλλογε Αγίου Νικολάου!!! Ήταν υπέροχα!!! Πέρασα υπέροχα!!!», μας γράφει η φίλη μας, η Βάσω στο fb κι εγώ αντιγράφω εδώ τα λεγόμενα και… τα θαυμαστικά! «Ένα μεγάλο ευχαριστώ στο Σύλλογο και στον αρχηγό. Η 4ωρη πεζοπορία μας σε τέτοιο ασυνήθιστο (σε χαμηλότερο υψόμετρο) πεδίο για Κρήτη ανεπανάληπτη», προσθέτει ο Γιώργος απ’ το Ηράκλειο. Μεγάλη ικανοποίηση αυτή: να ξέρεις ότι ο κόσμος απολαμβάνει την πεζοπορία στη φύση και δείχνει την ευγνωμοσύνη του. Σου δίνει κουράγιο να συνεχίσεις. Και στην άλλη με το καλό λοιπόν!
