Μετά τις αποκαλύψεις για την παρακολούθηση του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ Ν. Ανδρουλάκη και του δημοσιογράφου Θ. Κουκάκη από την ΕΥΠ και μέσω του λογισμικού Predator, έχει ανοίξει ο ασκός του Αιόλου με το σκάνδαλο να έχει πάρει διεθνείς διαστάσεις και τον ξένο τύπο να μιλά για ελληνικό Watergate.
Από τα πρώτα νομοσχέδια που ψήφισε το 2019 η κυβέρνηση Μητσοτάκη ήταν αυτό του ελέγχου της ΕΥΠ από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό με βοηθό τον έμπιστο ανηψιό του Γ. Δημητριάδη και προϊστάμενο της ΕΥΠ έναν σεκιουριτά χωρίς πτυχίο για τον οποίο άλλαξε φωτογραφικά τον σχετικό νόμο.
Ταυτόχρονα, καθιέρωσαν εν μέσω πανδημίας την «λίστα Πέτσα» με αυθαίρετες χρηματοδοτήσεις μέσων μαζικής ενημέρωσης με σκοπό να δημιουργήσουν ένα προστατευμένο περιβάλλον στα μέσα στο οποίο δεν θα αμφισβητείται η κυβέρνηση. Το αποτέλεσμα είναι να κατατάσσεται η Ελλάδα πέφτοντας στην χαμηλή θέση 108 στην ελευθερία του τύπου παγκοσμίως, μια ντροπή για την χώρα και τη δημοκρατία.
Ο Κ. Μητσοτάκης από την πρώτη στιγμή αντί να αναλάβει την ευθύνη και να παραιτηθεί, επιχείρησε να συγκαλύψει το τεράστιο σκάνδαλο των παρακολουθήσεων με ψευδόμενους υπουργούς και τον Πρωθυπουργό, μιλώντας για «νόμιμες» παρακολουθήσεις που δήθεν δεν γνώριζε και που δήθεν αν γνώριζε θα είχε αποτρέψει (πως άραγε αφού ήταν νόμιμες;), δείγμα του πανικού στον οποίον έχουν περιέλθει.
Κρίνοντας από τις αρνητικές επιδόσεις της κυβέρνησης Μητσοτάκη σε όλες τις κρίσεις της συγκυρίας (πανδημία, ενεργειακή κρίση, κοινωνικό κράτος, δημοκρατία), μπορεί να συμπεράνει κανείς ότι το λεγόμενο «επιτελικό» κράτος (που φρόντισε μάλιστα να το στελεχώσει με διπλάσιους μετακλητούς υπαλλήλους), ήταν ένα καλά μελετημένο σχέδιο ελέγχου του κράτους και εξυπηρέτησης συμφερόντων από το Μαξίμου και τον Κ. Μητσοτάκη και δεν είχε στόχο τον εκσυγχρονισμό και την εξυπηρέτηση των πολιτών όπως διαφήμιζε.
Όταν απειλείται η ίδια η Δημοκρατία όπως τώρα, τότε πρέπει να κινητοποιηθεί ο λαϊκός παράγοντας, η κοινωνία των πολιτών, οι δημοκρατικές, προοδευτικές δυνάμεις (ακόμα και μέσα στη ΝΔ), για να βάλουν τέλος στον κατήφορο που έχει πάρει η χώρα που δεν το αξίζει,.
Στις εκλογές που θα γίνουν σύντομα, αυτός που μπορεί να εγγυηθεί ένα δημοκρατικό προοδευτικό μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα ριζικών αλλαγών στους δημοκρατικούς θεσμούς, στην οικονομία και στις αλλεπάλληλες κρίσεις που ζούμε, είναι μια προοδευτική κυβέρνηση με Πρωθυπουργό τον Αλ. Τσίπρα, έναν πολιτικό που έχει δώσει δείγματα γραφής για το ηθικό του ανάστημα, που έβγαλε τη χώρα με αξιοπρέπεια από την μεγάλη κρίση των μνημονίων, ρύθμισε το χρέος και άφησε για πρώτη φορά γεμάτα ταμεία στο κράτος.
(φωτογραφία Intime)
