Το φετινό συνέδριο του Εργατικού Κέντρου Ηρακλείου (ΕΚΗ) πραγματοποιείται σε μια περίοδο καμπής για την εργατική τάξη του νομού, αλλά και ολόκληρης της χώρας. Έρχεται να κλείσει έναν κύκλο μιας μεγάλης μάχης που δόθηκε ενάντια στην ψήφιση του αντεργατικού εκτρώματος Χατζηδάκη (Ν. 4808/2021) και να ανοίξει ένα νέο κύκλο μαχών των συνδικάτων ενάντια στην εφαρμογή του, μια μάχη για να μείνει στα χαρτιά, όπως έχουμε καταφέρει αρκετές φορές στο παρελθόν.
*Του Γιάννη Γωνιανάκη
Όσο κι αν επιδιώκει η ηγεσία του ΕΚΗ τα συνδικάτα και η εργατική τάξη του νομού να μείνουν παροπλισμένοι, δε θα της κάνουμε τη χάρη! Δε θα της κάνουμε τη χάρη να πραγματοποιηθεί ένα συνέδριο στα μουλωχτά ερήμην των εργαζομένων, αφήνοντας στο απυρόβλητο τα σοβαρά ζητήματα που αντιμετωπίζουμε στους χώρους δουλειάς, τις τεράστιες ευθύνες της μεγαλοεργοδοσίας και των κυβερνήσεών της.
Δε δεχόμαστε στην τρίτη δεκαετία του 21ου αιώνα, την εποχή της αλματώδους ανάπτυξης της επιστήμης και της τεχνολογίας:
* Να δουλεύουμε χωρίς ωράριο, με εξαντλητικές βάρδιες, επτά ημέρες την εβδομάδα χωρίς ξεκούραση - να δουλεύουμε ατέλειωτες ώρες με την τηλεργασία.
* Να δουλεύουμε χωρίς ΣΣΕ, με μισθούς των 400 και 500 ευρώ, με απλήρωτες υπερωρίες.
* Να μετράμε καθημερινά στα δελτία ειδήσεων δεκάδες νεκρούς και εκατοντάδες διασωληνωμένους από τον κορωνοϊό, αφού ο λαός μας παραμένει απροστάτευτος από την πανδημία και το δημόσιο Σύστημα Υγείας σμπαραλιασμένο με ευθύνη του κράτους και των επιχειρηματικών ομίλων.
* Το εισόδημά μας να εξαντλείται το πρώτο δεκαήμερο του μήνα, αφού τα ενοίκια, τα τιμολόγια του νερού, του ηλεκτρικού, του τηλεφώνου και του internet, τα εισιτήρια των συγκοινωνιών, το ψωμί, το γάλα και όλα τα προϊόντα λαϊκής κατανάλωσης είναι πανάκριβα, την ίδια στιγμή που οι εργατικές και λαϊκές οικογένειες βουλιάζουν στα χρέη.
* Τα παιδιά μας να είναι καταδικασμένα στην αμορφωσιά σε ένα σχολείο που μετατρέπεται και αυτό σε δυσβάσταχτο κόστος για τις φτωχές οικογένειες.
Δεν πάει άλλο! Ο Νόμος 4808/2021 που ψήφισε η κυβέρνηση τον Ιούνη έρχεται να δώσει συνέχεια και να απογειώσει τις αντεργατικές ανατροπές που έχουν επιβληθεί τα τελευταία δέκα χρόνια, έρχεται να ανατρέψει θεμελιακές κατακτήσεις της εργατικής τάξης και της πάλης των συνδικάτων, με κορυφαία την κατάργηση του 8ώρου!
Την τριετία που πέρασε η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, παίρνοντας τη σκυτάλη από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, προχώρησε πιο επιθετικά και απροκάλυπτα στην επίθεση των εναπομεινάντων δικαιωμάτων της εργατικής λαϊκής οικογένειας. Οι τεράστιες ευθύνες της για τη διαχείριση της πανδημίας δεν μπορούν να κρυφτούν, αντίθετα αναδεικνύουν το πραγματικό πρόσωπο του αστικού κράτους. Η αξιοποίηση της πανδημίας ως άλλοθι για το ξήλωμα σωρείας δικαιωμάτων και κατακτήσεων των εργαζομένων είναι μια ακόμα τρανταχτή απόδειξη ότι δεν μπορεί να υπάρχει καμία ειρηνική συμπόρευση εργατών και εργοδοτών, κανένα περιθώριο ταξικής συνεργασίας και αμοιβαίου οφέλους. Το σύστημα που εκπροσωπούν είναι ο πιο επικίνδυνος ιός για τους εργαζόμενους και τα φτωχά λαϊκά στρώματα. “Κερασάκι στην τούρτα” της εργαλειοποίησης της πανδημίας είναι η αποθέωση της ατομικής ευθύνης και η αξιοποίηση του “όπλου” που λέγεται “εμβόλιο” ως μέσο πίεσης και επίθεσης των εργαζομένων μέσα στους χώρους δουλειάς.
Σα να μην έφταναν όλα αυτά, μέσα σε αυτές τις συνθήκες πανδημίας και εγκλεισμού, η κυβέρνηση πέρασε ένα σωρό αντιλαϊκούς νόμους που στοχεύουν κάθε πτυχή της ζωής της εργατικής τάξης: το νομοσχέδιο για την εκπαίδευση, το αντιασφαλιστικό έκτρωμα και πάνω από όλα τον απαράδεκτο, αντιδραστικό και αντεργατικό νόμο Χατζηδάκη.
Με την ψήφιση του νόμου και σε συνέχεια άλλων αντεργατικών νόμων έχει πλέον διαμορφωθεί ένα ισχυρό νομοθετικό “οπλοστάσιο” υπέρ των επιχειρηματικών ομίλων, που τους δίνει τη δυνατότητα να εκτινάξουν την εκμετάλλευση της εργατικής τάξης διαμορφώνοντας όρους συνεχούς κινητικότητας για όλο τον εργάσιμο βίο, χωρίς συλλογικά δικαιώματα, συμπιέζοντας ακόμα παραπέρα τους μισθούς και χειροτερεύοντας συνολικά τη ζωή των εργαζομένων, ειδικά της νέας βάρδιας που έχει βγει τα τελευταία χρόνια στην παραγωγή.
Με τον νόμο αυτό “χτυπάνε” στην καρδιά της ζωής της εργατικής τάξης: στην οργάνωση του χρόνου εργασίας και κατ’ επέκταση στη συμπίεση των μισθών, στην επίθεση στα συνδικαλιστικά δικαιώματα και στη δράση των Συνδικάτων, της υπονόμευσης του απεργιακού δικαιώματος.
Κανένας εργαζόμενος δεν πρέπει να αποδεχτεί πως, τώρα που ψηφίστηκε, δεν μπορεί να αλλάξει. Υπάρχει πείρα, ενώ δεκάδες νόμοι έχουν γίνει κουρελόχαρτα, όταν τα Συνδικάτα μαζί με τους εργαζόμενους αντιστέκονται, κινητοποιούνται και παίρνουν την υπόθεση στα χέρια τους. Μόνο στο πρόσφατο παρελθόν καταργήθηκε στην πράξη ο νόμος για τον περιορισμό των διαδηλώσεων, όπως και ο νόμος Αχτσιόγλου που προσπάθησε να βάλει εμπόδια στην πραγματοποίηση απεργιών, με το γνωστό 50%+1 των τακτοποιημένων μελών για να είναι “νόμιμη” η απεργία, όταν μάλιστα 9 στις 10 κηρύσσονται παράνομες, αλλά και άλλοι νόμοι.
Αντλούμε δύναμη από τις μεγάλες απεργιακές μάχες που δόθηκαν το προηγούμενο διάστημα. Από τη μεγαλύτερη σε συμμετοχή κινητοποίηση των τελευταίων χρόνων που ήταν η απεργία στις 10 Ιούνη ενάντια στον νόμο Χατζηδάκη. Υπάρχει πείρα από το πώς φτάσαμε σε ένα μεγάλο απεργιακό μέτωπο. Με ζωντανές διαδικασίες, μέσα και έξω από χώρους δουλειάς, με γενικές συνελεύσεις, συσκέψεις και συζητήσεις, όπου οι εργαζόμενοι καταδίκασαν και απέρριψαν τον νόμο-έκτρωμα. Υπήρχαν κλαδικές πρωτοβουλίες και κινητοποιήσεις που έβαλαν τη δική τους σφραγίδα στις εξελίξεις, στη μάχη για καλύτερους μισθούς και ασφάλιση.
Σημαντική πείρα ενάντια στον νόμο Χατζηδάκη μπορεί να βγει από τους πρόσφατους μεγάλους αγώνες στην e-food, ή την πρόσφατη καθολική απεργία των εκπαιδευτικών ως απάντηση στον αντιδραστικό κατήφορο της κυβέρνησης που έβγαλε παράνομη την απεργία-αποχή ενάντια στην αξιολόγηση.
Βέβαια σε αυτή τη μάχη, όπως και σε όλες τις προηγούμενες, δεν ήμασταν όλοι μαζί. Δε βρεθήκαμε όλοι στο ίδιο στρατόπεδο. Την ίδια στιγμή που εκατοντάδες συνδικαλιστικές οργανώσεις σε ολόκληρη την Ελλάδα, όπως και στον νομό μας, έπαιρναν θέσεις μάχης απέναντι στο νομοσχέδιο-έκτρωμα, την ίδια στιγμή που ξεφύτρωναν αγώνες και διεκδικήσεις στους χώρους δουλειάς, η ηγεσία της ΓΣΕΕ και η συνδικαλιστική ηγεσία στο ΕΚΗ κρατούσε στάση αναμονής, σιγή ιχθύος, αναμένοντας το νομοσχέδιο και ψάχνοντας τις θετικές πτυχές του.
Μπροστά σε αυτές τις εξελίξεις, η πλειοψηφία της Διοίκησης του ΕΚΗ δεν οργανώσει ένα συνέδριο απολογισμού, εκτίμησης της πείρας και των μαχών που δόθηκαν, ένα συνέδριο οργάνωσης των συνδικάτων για τη σκληρή αναμέτρηση με το κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του. Επιδιώκει ένα συνέδριο ψηφοκαταμέτρησης, χωρίς ουσιαστική συζήτηση, με φαστ-τρακ διαδικασίες. Όμως ζωντανά και αγωνιστικά Συνδικάτα, όπως και τίμιοι συνδικαλιστές υπάρχουν στο ΕΚΗ, όπως και σε ολόκληρη τη χώρα, που σηκώνουν το βάρος για την οργάνωση της μαχητικής απάντησης της εργατικής τάξης!
Απευθύνουμε κάλεσμα οργάνωσης, ανατροπής και συμπόρευσης στον αγώνα με βάση τα δικά μας ταξικά συμφέροντα. Απευθυνόμαστε σε κάθε τίμιο συνδικαλιστή που κατανοεί ότι χρειάζεται να αλλάξουμε τη σημερινή αρνητική κατάσταση στο συνδικαλιστικό κίνημα.
Να αλλάξουμε τους συσχετισμούς στο ΕΚΗ!
Δε θα επιτρέψουμε να βάλουν το κίνημα στον γύψο.
Δε θα επιτρέψουμε την επιβολή της εργοδοτικής και κρατικής τρομοκρατίας στα συνδικάτα με το φακέλωμα των συνδικαλισμένων εργαζομένων, τον αυταρχικό περιορισμό της λειτουργίας τους και τις διώξεις σε αγωνιστές εργαζόμενους.
Απευθύνουμε κάλεσμα σε όλα τα Συνδικάτα και τους τίμιους συνδικαλιστές για ένα μαζικό, ενωτικό, αγωνιστικό μέτωπο ενάντια στους αντεργατικούς νόμους και να διεκδικήσουμε:
- Κατάργηση του νόμου-εκτρώματος Χατζηδάκη.
- Αυξήσεις στους μισθούς. Κανείς εργαζόμενος χωρίς ΣΣΕ.
- Επαναφορά της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας και κατάργηση του νόμου Βρούτση-Αχτσιόγλου ως αφετηρία για την ουσιαστική αύξηση του κατώτατου μισθού.
- Επαναφορά της υποχρεωτικότητας των κλαδικών ΣΣΕ, της αρχής της ευνοϊκότερης Σύμβασης και των τριετιών.
- Κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων που περιορίζουν και καταργούν εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα.
- Σταθερή δουλειά με σύγχρονα δικαιώματα, 7ωρο, 5νθήμερο και 35ωρο.
- Όχι στη μονιμοποίηση της τηλεργασίας.
- Επαναφορά της Κυριακής αργίας σε όλους τους κλάδους.
* Ο Γιάννης Γωνιανάκης είναι πρόεδρος του Συνδικάτου Οικοδόμων Νομού Ηρακλείου, μέλος του Δ.Σ. του ΕΚΗ.
