Η απόφαση της Κομισιόν για την αντιμετώπιση της ενεργειακής κρίσης που μαστίζει την Ευρώπη το τελευταίο διάστημα έχει πολλές πτυχές: Αναφέρει για παράδειγμα ότι η ρωσική Gazprom «εκπληρώνει πλήρως τις υποχρεώσεις της με τα υπάρχοντα συμβόλαια, πλην όμως δεν προμηθεύει με επιπλέον ποσότητες»! Το φυσικό αέριο δεν μπορείς να το μεταφέρεις πουθενά όταν δεν υπάρχουν συμβόλαια, εξηγεί ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου, Ντμίτρι Πεσκόφ.
*Του Δημήτρη Λιάτσου
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εκτιμά ότι «η εκτόξευση των τιμών προήλθε από την αύξηση της ζήτησης σε παγκόσμιο επίπεδο, λόγω επανόδου της οικονομίας μετά την πανδημία, που δε συνοδεύτηκε όμως από την ανάλογη προσφορά».
Στην “Ενεργειακή εβδομάδα” που πραγματοποιήθηκε πριν λίγες ημέρες στη ρωσική πρωτεύουσα, ανακοινώθηκαν πολλά και ενδιαφέροντα στοιχεία για το καυτό θέμα της ενέργειας. Μέσα στη στενωπό με τις τεράστιες ελλείψεις και την εκτίναξη των τιμών του φυσικού αερίου, ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν έκλεψε την παράσταση λέγοντας ότι «οι Γερμανοί θα πρέπει να σκύψουν και να φιλήσουν τα πόδια του πρώην καγκελάριου Γκέρχαρντ Σρέντερ που σήμερα η χώρα προμηθεύεται αέριο με 300 δολ./1.000 κυβικά και όχι με 1.000-1.500 δολάρια.
Ο Πούτιν διαβεβαίωσε ότι η άμεση λειτουργία του δεύτερου αγωγού με 100% πληρότητα «θα οδηγούσε στην άρση της έντασης και θα έριχνε την τιμή».
Είναι ο ουκρανικός αγωγός η “λύση”;
Στο Κιέβο, βλέποντας ότι με την κατασκευή του δεύτερου αγωγού Nordstream 2 από τη Βαλτική απευθείας στη Γερμανία, η χώρα τα παίζει όλα για όλα. Αυτές τις μέρες η Ουκρανία, έχοντας πολύ μεγαλύτερες ελλείψεις σε φυσικό αέριο από ό,τι η Ευρώπη, επιχειρεί να υφαρπάξει αέριο από τους αγωγούς της, που προορίζεται για την Ευρώπη.
Σύμφωνα με τη Μόσχα, στις δεξαμενές της Ουκρανίας αυτή την περίοδο υπάρχουν 18 δισ. κυβικά φυσικού αερίου, το μεγαλύτερο μέρος του οποίου προορίζεται για πελάτες της Gazprom στην Ευρώπη. Ήδη το καθεστώς του Κιέβου άρχισε αφαίμαξη και κάποιοι ανεύθυνοι μιλούν για την ανάγκη... εθνικοποίησης των δεξαμενών φυσικού αερίου, για να καλυφθούν οι ανάγκες της χώρας.
Πρόσφατα, Ευρωπαίος αξιωματούχος αναγνώρισε ότι η Ευρώπη είναι πολύ ευαίσθητη στον τομέα της ενέργειας διότι εξαρτάται και 90% από εισαγωγές.
Η στρατηγική επιλογή της Gazprom, λένε στη Μόσχα, παραμένει η πολιτική υπογραφής πολυετών συμβολαίων με τους πελάτες της και σε σχετικά σταθερές τιμές. Οι μεγαλύτερες εταιρείες φυσικού αερίου της Γερμανίας, της Αυστρίας, της Ιταλίας, της Ολλανδίας, μαζί και της Ελλάδας, βλέποντας τη στατιστική σε βάθος χρόνου, κατανοούν τη λογική και απολύτως συμφέρουσα για αυτές πολιτική σύναψης πολύχρονων συμβολαίων.
*Ο Δημήτρης Λιάτσος είναι διδάκτωρ Φιλοσοφίας, διεθνολόγος.
