«Μάλιστα κύριε»... Σύνταξη στα... 74; Εντάξει... Αφού το λένε οι Ευρωπαίοι ηγέτες - μεταξύ των οποίων και ο Κυριάκος - εμένα... δε μου πέφτει λόγος... Ψηφιακή η ζωή μας. Να εκπαιδευτούμε άπαντες. Και όσο και αν μεγαλώνουμε, ας είμαστε καλωδιωμένοι, εκπαιδευμένοι, απογυμνωμένοι, παρατημένοι στις τεράστιες δυνατότητες της... ψηφιακής τεχνολογίας...
Εντάξει... Ο κορωνοϊός τα κάνει όλα... Εμείς λοιπόν οφείλουμε να υπακούσουμε γιατί δε φταίνε και οι Ευρωπαίοι ηγέτες που ήρθε ο κορωνοϊός και μας τα έκανε “μαντάρα”... Ας δεχτούμε, λοιπόν, ότι δε θα βγούμε στη σύνταξη στα 67 μας χρόνια. Θα βγούμε στα 74. Να προσφέρουμε ό,τι... δεν προσφέραμε λόγω του κορωνοϊού και να σώσουμε και τις επιχειρήσεις που κινδύνευσαν να καταρρεύσουν λόγω της πανδημίας... Μην τα θέμε όλα δικά μας. Μην είμαστε πλεονέκτες. Α, όλα κι όλα...
Μια νέα εποχή ξημερώνει... Ας είμαστε... “θετικοί” και ας πάψουμε, επιτέλους, να γκρινιάζουμε. Δεν υπάρχουν άλλες δυνατότητες για... “φιλοεργατικές” πολιτικές στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι οικονομίες των χωρών-μελών δοκιμάζονται πλέον σοβαρά. Πρέπει όλοι οι εργαζόμενοι να βάλουμε... “πλάτη”...
Μόνο που να... Αν υποθέσουμε ότι θα αντέξουμε να δουλεύουμε μέχρι τα 74 μας χρόνια (λέω αν), δεν ξέρω αν τη σύνταξη που θα πάρουμε τότε θα προλάβουμε να τη βάλουμε στην τσέπη και για πόσο καιρό θα την εισπράττουμε... Γιατί έχω την εντύπωση ότι η σύνταξη εκείνη ασφαλώς και θα είναι πλέον “τεράστια” και σίγουρα αρκετή για να... “χτίσουμε” μια νέα κατοικία... Την... τελευταία κατοικία μας...
Τι άλλο να... “ονειρευόμαστε”, δηλαδή, από τα 74 μας χρόνια και μετά; Θα είμαστε τόσο κουρασμένοι, που βασικό μας μέλημα δε θα μπορεί να είναι άλλο από την... οριστική μας ξεκούραση... Μια ήρεμη “ζωή” από τα 74 χρόνια και μετά, “εν τόπω χλοερώ, εν τόπω αναψύξεως, ένθα απέδρα οδύνη, λύπη και στεναγμός”...
Μην ακούτε, στο μεταξύ... Όχι... Ψέματα!... Μην ακούτε πως οι ισχυροί οικονομικά κύκλοι που αποφασίζουν για μας χωρίς εμάς ζουν πλουσιοπάροχα και επιθυμούν να συνεχίσουν να ζουν πλουσιοπάροχα αυτοί, τα παιδιά, τα εγγόνια τους και τα δισέγγονά τους. Και πως για να πετύχουν την “αιώνια ζωή” (εδώ κυριολεκτούμε) μας θέλουνε εμάς αιώνιους σκλάβους και τα παιδιά μας μελλοντικούς νεόπτωχους και τα παιδιά των παιδιών μας γρανάζια του συστήματος. Ένα σύστημα που θέλει μια ζωή τους πλούσιους να γίνονται πλουσιότεροι και τους φτωχούς, φτωχότεροι... Όχι, καλέ... Μην ακούτε τέτοια πράγματα. Αυτά τα λένε... “αι κομμουνισταί”...
Σύνταξη στα 74 λοιπόν. Γιατί όχι; Στο κάτω-κάτω, ρωτήστε και τους άλλους που βγήκαν στα 62 ή στα 67 τους χρόνια. Φρίκη, σου λέω! Φρίκη! Ξέρεις τι είναι να κάθεσαι στο καφενείο και να παίζεις τάβλι μέχρι το μεσημέρι και μετά να πηγαίνεις σπίτι για φαγητό και ύπνο; Μα πόσο να αντέξεις, ρε παιδί μου; Κάποια στιγμή θα βαρεθείς. Και θα αναπολήσεις το διάστημα που δούλευες. Είναι κι αυτός ένας πολύ βασικός λόγος που οι Ευρωπαίοι ηγέτες κοιτούν να μας βάλουν να βγαίνουμε στη σύνταξη στα 74 μας χρόνια.
Αλλά πάλι. Να σου πω και κάτι; Γιατί, μωρέ, στα 74; Ας κάνουν τη δουλειά... ισόβια. Να δουλεύουμε μέχρι να κλείσουμε τα μάτια μας και να φύγουμε από αυτόν τον μάταιο κόσμο. Άλλωστε, τώρα με την ψηφιακή τεχνολογία και την τηλεργασία, μπορούμε να δουλεύουμε για πάντα. Και όποιος έχει πρόβλημα; Ας μπαίνει στο... gov.gr να το δηλώνει σε μία... ειδική πλατφόρμα όπου για να μπεις θα απαιτείται... ο κωδικός του TAXISnet, ένα πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης, χαρτί γιατρού ότι έχει κλονιστεί η υγεία σου, μία υπεύθυνη δήλωση του Νόμου 105, τα αποτελέσματα του πιο πρόσφατου self test, μια κατάσταση ενσήμων θεωρημένη από τον ΕΦΚΑ, το Ε9 και το Ε2... και τα απολυτήρια στρατού, δημοτικού, γυμνασίου, λυκείου και πανεπιστημίου θα εκτιμηθούν πιστεύω...
Γι’ αυτό σου λέω... Όλα είναι μάταια σε τούτον εδώ τον κόσμο... Ας πάμε τη σύνταξη στα 74... Έτσι κι αλλιώς... όλοι θα πεθάνουμε μια μέρα...
