Γράφει ο Μανώλης Κρεβατσούλης*
Με το 70% της επιφάνειας του να έχει χαρακτηριστεί ως δασικό, θα πρέπει μάλλον να κατεδαφιστούν όλα τα υφιστάμενα, εκτός Σχεδίου Πόλεως ή εκτός ορίων Οικισμών, κτίρια, να απεμπολήσουν οι ιδιοκτήτες γης της ενδοχώρας τα δικαιώματα τους αφού τα πατρογονικά τους εδάφη περιέρχονται στην κυριότητα του Δημοσίου, να διακοπεί κάθε οικοδομική δραστηριότητα και να επιτραπεί στους καταπατητές γης να δρουν ανεμπόδιστοι αφού, πλέον, ένα υψηλό ποσοστό των ιδιοκτησιών χαρακτηρίζονται ως δασικές εκτάσεις. Πέραν των πρόδηλων σφαλμάτων, για τη διόρθωση των οποίων οι ενιστάμενοι πολίτες, δεν θα επιβαρυνθούν οικονομικά με τα προβλεπόμενα παράβολα , σε όλες τις άλλες περιπτώσεις, που είναι πολλές και δύσκολα διαχειρίσιμες, η ταλαιπωρία, το οικονομικό κόστος, η εμπλοκή σε χρονοβόρες και πρωτόγνωρες, για την πλειοψηφία των θιγόμενων πολιτών, διαδικασίες, είναι η εξέλιξη που σηματοδοτεί η ανάρτηση των δασικών χαρτών στον τόπο μας.
Ουδείς αμφισβητεί το αναπτυξιακό, εκσυγχρονιστικό και οργανωτικό πρόσημο που θα εξασφαλίσει στο Ρέθυμνο αλλά και σε ολόκληρη τη χώρα μας η κτηματογράφηση (Κτηματολόγιο) και η δασική αποτύπωση (Δασολόγιο) των περιοχών της. Τα έχουμε ξαναπεί άλλωστε. Αυτονόητη δε, θα πρέπει να είναι για όλους ανεξαιρέτως, η επιτακτική ανάγκη προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος και η εναρμόνιση του αστικού περιβάλλοντος στις επιταγές διαφύλαξης της φύσης.
Η πολυσυζητημένη ανάπτυξη, εντούτοις, σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να ειδωθεί μονομερώς. Η προτεραιότητα έναντι της μιας ή της άλλης διάστασης, μόνον επιβλαβής μπορεί ν’ αποβεί. Είναι χρήσιμο να υπερβούμε δυϊσμούς του τύπου Φύση ή Τσιμέντο. Τέτοια δίπολα δεν υφίστανται αφού το στοίχημα είναι η ισορροπία, η ορθολογική διαχείριση και οργάνωση, η δίκαιη κατανομή των φυσικών και υλικών πόρων, η αρμονική συνύπαρξη και συμπόρευση της Φύσης με τα ανθρώπινα έργα.
Η Επιτροπή Εξέτασης των Ενστάσεων, θα κληθεί να διεκπεραιώσει ένα δύσκολο και περίπλοκο έργο που δεν συνίσταται απλώς σε ζητήματα τεχνικής φύσεως αλλά και δεοντολογίας και ηθικής. Ποια είναι τα όρια του Νόμου και που εξαντλούνται τα ανθρώπινα όρια; Ανάπτυξη σημαίνει δημιουργώ, διορθώνω λάθη, προχωρώ, εξισορροπώντας φαινομενικά αντιθετικές δυνάμεις. Χωρίς άκριτη υποταγή σε παραλογισμούς, αδικίες, εμμονές στο πασιφανές ανορθόδοξο, αναλγησία.
Η συμμετοχή κατάλληλων ειδικοτήτων στην Επιτροπή, όπως Μηχανικού και Δικηγόρου, είναι ελπιδοφόρα. Ας ελπίσουμε ότι θα εξετάσουν την κάθε περίπτωση με σύνεση, λαμβάνοντας υπόψη πως η ανέγερση κάθε νόμιμου κτίσματος, που σήμερα αποτυπώνεται στους δασικούς χάρτες ως δάσος, έγινε με την άδεια του Δασαρχείου. Και πως δεν έχουν όλοι οι ιδιοκτήτες χωραφιών, τη δύσκολη, παρατεταμένη χρονικά, περίοδο που ζούμε, την οικονομική δυνατότητα και την μπόρεση να αξιοποιήσουν τη γη τους με καλλιέργειες και φροντίδα.
Ας ελπίσουμε ότι η λογική και η ψυχραιμία θα επικρατήσει εκατέρωθεν. Και ότι το Κράτος θα παίξει το ρόλο του ως έλλογου ρυθμιστή και όχι ως αδέκαστου «κατεδαφιστή».
*Ο κ. Μανώλης Κρεβατσούλης είναι πολιτικός μηχανικός ΕΜΠ
