O Γρηγόρης Γεροτζιάφας είναι από τους κορυφαίους Έλληνες καθηγητές Ιατρικής στην Αιματολογία στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης και επικεφαλής του Αιματολογικού Τομέα στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Τενόν στο Παρίσι, που είναι και νοσοκομείο αναφοράς COVID-19 στη γαλλική πρωτεύουσα.
Η ανάρτησή του στο fb αποκαλύπτει στην ουσία το τι συμβαίνει στην Ελλάδα με το δεύτερο κύμα και απαντά στο “τις πταίει;”...
«Τον Μάρτιο ζητούσαμε να “κλείσει” νωρίς η χώρα (Ελλάδα) “κόντρα σε ανέμους και θύελλες” που προέρχονταν από την αγορά, τους επαγγελματίες μεθοδολόγους, τους πολιτικούς του business as usual, τους ιδεοληπτικούς ψευτοδιανοούμενους και τους χρήσιμους ηλίθιους κάθε εξουσίας.
Το κάναμε γιατί γνωρίζαμε πολύ καλά ότι, δεδομένης της κατάστασης του ελληνικού Συστήματος Υγείας, της “υγειονομικής κούρασης” του ελληνικού πληθυσμού (μετά από 10 χρόνια μνημονίων), της μεταδοτικότητας του ιού SARS-CoV-2, της επικινδυνότητας της νόσου COVID-19 (για την οποία δε γνωρίζαμε απολύτως τίποτα) και της ανεπάρκειας των test που υπήρχαν τότε, στην Ελλάδα θα γινόταν “σφαγή”.
Πιστεύαμε ότι θα κερδίζαμε χρόνο για να ενσωματωθούν στη χώρα η γνώση, η θεραπευτική και οργανωτική εμπειρία που με ταχύτατους ρυθμούς κερδιζόταν στις ευρωπαϊκές χώρες που βρέθηκαν από τον Φλεβάρη στο “μάτι του κυκλώνα”.
Πώς οργανώθηκε το σύστημα της περίθαλψης και η ένταξη του ιδιωτικού τομέα στη Γαλλία περιγράφεται με ακρίβεια στο post της Chrysoula Papageorgiou.
Σήμερα στη Βόρεια Ελλάδα μετράνε τους νεκρούς ανά ώρα. Στα νοσοκομεία η αναλογία είναι ένας γιατρός ανά πενήντα ασθενείς με βαρύ COVID-19. Δύο νοσοκόμες ανά πενήντα ασθενείς με βαρύ COVID-19. Οι άρρωστοι μένουν νηστικοί και διψασμένοι. Το ιατρονοσηλευτικό προσωπικό του ΕΣΥ παθαίνει burn out και συνεχίζει να τρέχει. Οι γιατροί, οι νοσηλευτές, οι νοσηλεύτριες, οι καθαρίστριες, οι τραυματιοφορείς αρρωσταίνουν και “πέφτουν σαν τις μύγες” γιατί τους έστειλαν να αντιμετωπίσουν ασθενείς με αερομεταδιδόμενη μολυσματική νόσο χωρίς να τους εκπαιδεύσουν σοβαρά.
Στα χωριά των Σερρών, της Πιερίας, της υπαίθρου της Θεσσαλονίκης, ο ιός θερίζει και οι άνθρωποι δεν έχουν από ποιον να ζητήσουν ιατρική βοήθεια και συμβουλή. Το τελευταίο που άκουσα είναι ότι μεταφέρουν γιατρούς από τα Κέντρα Υγείας στα νοσοκομεία.
Οι ανίδεοι πάνε και φυτεύουν ανεκπαίδευτους γιατρούς στις μονάδες COVID και το μόνο που καταφέρνουν είναι να διαλύσουν ό,τι υπάρχει όρθιο.
Και προβληματίζονται δημόσια οι προύχοντες, γιατί ενώ εφαρμόζεται lockdown δεν πέφτει η καμπύλη. Και να οι επιστημονικές αντιπαραθέσεις (βγήκε ένας προχθές και έλεγε ότι πρέπει να γίνει αυστηρό lockdown όπως στην Κίνα). Το δράμα που ζει ο λαός στη Βόρεια Ελλάδα μπορούσε να αποφευχθεί. Αρκεί οι κυβερνήτες, από τον Ιούνιο που τελείωσε το πρώτο κύμα - όλοι ξέραμε ότι έρχεται το δεύτερο - να μην ήταν στη διαχείριση State of Mind (SoM) και να μην αυτοπαραμυθιάζονταν με τις μπούρδες COVID free country, να μην εφάρμοζαν μόνο τις εντολές της Μέρκελ, αλλά να έκαναν και καμιά εποικοδομητική ερώτηση (π.χ., “πείτε μας, κ. Άγκελα, πώς εκπαιδεύετε τους γιατρούς σας για την επιδημία;”. “Πες μου, ρε Μανόλη (Μακρόν), πώς το έκανες εσύ με τους Γάλλους κλινικάρχες;”). Αρκεί οι τσανακογλείφτες των υπουργών, που στοχοποιούν μονίμως τους πολίτες και έγιναν διδάκτορες στο θέμα της ατομικής ευθύνης, να σήκωναν κανένα τηλέφωνο και να ρωτούσαν “ρε παιδιά, πώς οργανώσατε το προσωπικό σας στο Pitie μετά το πρώτο κύμα;”. “Πώς έγιναν τα νοσοκομεία της Μαδρίτης μετά το πρώτο κύμα;”. Αν δεν είχαν τις επαφές και ντρεπόντουσαν να τηλεφωνήσουν (γιατί άμα είσαι Έλληνας τα ξέρεις όλα), ας παρακολουθούσαν κανένα διεθνές σεμινάριο από τα εκατοντάδες που γίνανε από τότε κάτι θα ’πιάναν (Αγγλικά ξέρουν, αυτό είναι σίγουρο).
Σήμερα οι SoM γίνονται περισσότερο επικίνδυνοι γιατί διαχειρίζονται μια τεράστια κρίση και είναι πανικόβλητοι. Και όπως μου λέει ένας καλός μου φίλος, “δεν υπάρχει χειρότερη κατάσταση από το να πανικοβάλλεται ο πιλότος του αεροπλάνου, ανεξάρτητα αν είναι ο χειρότερος πιλότος που υπάρχει”.
Το πρόβλημα είναι ότι μέσα στη δίνη της καταιγίδας δεν μπορείς να αλλάξεις τον πιλότο.
Οι SoM κυβερνήτες, μέσα στον πανικό τους, αγκαλιάζουν την εικόνα του εμβολίου και γονυπετείς παρακαλούν για το θαύμα (ελπίζουν ίσως ότι επειδή ο Μπουρλά είναι Θεσσαλονικιός θα στείλει λίγα εμβόλια παραπάνω και γρήγορα πρώτα στα καρντάσια από το χωριό). Δεν έμαθαν ακόμη ούτε το στοιχειώδες: Θαύματα δε γίνονται και ούτε η Θεία Κοινωνία προστατεύει (το απέδειξε άλλωστε και το μεγάλο πείραμα της λιτανείας του Αγίου Δημητρίου).
Είναι μοιραίοι και παρακολουθούν το σφαγείο να εξελίσσεται.
Σήμερα οι δυνάμεις της κοινωνίας πρέπει αναγκαστικά να μπουν μπροστά. Η αλληλεγγύη μεταξύ των πολιτών είναι η μοναδική δύναμη που θα σταματήσει το “σφαγείο” στη χώρα».
Διαβάστε ΕΔΩ όλες τις ειδήσεις για τον κορωνοϊό.
