Ο φασισμός ήρθε για να μείνει

Απόψεις
Ο φασισμός ήρθε για να μείνει

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Τυχόν καταδίκη ακόμη και των πρωτεργατών του νεοναζιστικού μορφώματος στην πραγματικότητα είναι απλώς μια επιβεβαίωση της ρήσης περί της Λερναίας Ύδρας

Μια εξαιρετικά μακρά αναμονή, με ατέλειωτες (παντελώς αδικαιολόγητες) κωλυσιεργίες, καθυστερήσεις, υπαναχωρήσεις, μασκαραλίκια κι άλλα τινά, τερματίζεται σήμερα. Επτά χρόνια και κάτι μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα και την έναρξη ξηλώματος του ζοφερού, μαύρου πουκάμισου της Χρυσής Αυγής, έφτασε η ώρα για την ετυμηγορία της Δικαιοσύνης.

Μακάρι η απόφαση του δικαστηρίου να είναι αυτή που περιμένουμε όλοι οι δημοκρατικοί πολίτες αυτής της χώρας. Μακάρι να κλειδώσουν όλους τους ναζί σε ένα κελί και να πετάξουν το κλειδί.

*Γράφει ο Γιώργος Ψαρουλάκης

Βεβαίως το ότι το ευχόμαστε, δε θα το κάνει (ντε και καλά) και πραγματικότητα. Αλλά πες ότι η Δικαιοσύνη... βρίσκει το φως της για λίγο και κάνει αυτό που πρέπει, βάζει και δικαστική βούλα στο φινάλε του νεοναζιστικού μορφώματος, της εγκληματικής συμμορίας που περνούσε για “πολιτικό κόμμα” και μπήκε μετά βαΐων και κλάδων στην ελληνική Βουλή. Και μετά, τι;

Η αλήθεια όμως είναι ότι τυχόν καταδίκη ακόμη και των πρωτεργατών του νεοναζιστικού μορφώματος στην πραγματικότητα είναι απλώς μια επιβεβαίωση της ρήσης περί της Λερναίας Ύδρας - το ένα κεφάλι που κόβεται, το διαδέχονται δύο που φυτρώνουν στη θέση του. Και ο φασισμός είναι σήμερα σαν τη Λερναία Ύδρα.

Μια καταδίκη λοιπόν δεν πρόκειται να αποτελέσει "μεγάλο χτύπημα κατά του φασισμού". Ο φασισμός είναι η εφεδρεία του συστήματος και κινητοποιείται/ενεργοποιείται όταν τα πράγματα... είναι δύσκολα. Οι ναζί εμφανίστηκαν (και χρηματοδοτήθηκαν αφειδώς από εξέχοντες πολίτες αυτής της χώρας και προμοταρίστηκαν αβέρτα από κάμποσα μιντιακά μαγαζιά) σε περίοδο κρίσης. Όταν ο κοινωνικός ιστός διερράγη βίαια, το κοινωνικό οικοδόμημα ανατράπηκε από τη μια μέρα στην άλλη, και το παραδοσιακό πολιτικό σύστημα βρέθηκε σε πρωτοφανή ανισορροπία. Οι συνθήκες στις αρχές της δεκαετίας του 2010 ήταν ταμάμ για αριβίστες, οπορτουνιστές και, φυσικά, φασίστες. Κάπου εκεί αναδύθηκε η Χρυσή Αυγή, ένα περιθωριακό κόμμα του 0,2%, που εν μία νυκτί βρέθηκε με πανίσχυρους προστάτες, γεμάτα ταμεία, γραφεία σε όλη τη χώρα και άφθονη μιντιακή κάλυψη. Και φυσικά εκτόξευσε τα ποσοστά της, πουλώντας φθηνό δήθεν “αντισυστημικό λόγο”, πατριδολατρία, εθνικισμό, χυδαίο ρατσισμό και πρωτόγονο συναισθηματικό πολιτικό λόγο, που θύμιζε τις πιο μαύρες μέρες του τόπου.

Η βραχύβια μεν, εντυπωσιακή δε εκλογική τους επιτυχία ήταν αποτέλεσμα των συγκεκριμένων συνθηκών και οι ναζί λειτούργησαν ως πόλος έλξης για ένα αριθμό “αγανακτισμένων” ψήφων, που μπορεί να πήγαιναν... σε άλλες, μη αρεστές στο σύστημα κατευθύνσεις, αλλά πήγαν μισό εκατομμύριο ψηφοφόροι, στην πιο πλούσια συγκομιδή τους, στο μαντρί των ναζί. Παράλληλα χρησιμοποιήθηκαν, ιδιαίτερα την πολύ έκρυθμη περίοδο του 2010-2012, ως τάγμα εφόδου του συστήματος, χτυπώντας συνδικαλιστές, κομμουνιστές, αναρχικούς, αλληλέγγυους και φυσικά μετανάστες. Το ότι βρέθηκαν στο εδώλιο του κατηγορουμένου, αλλά με τους χρηματοδότες και τα μίντια να συνεχίζουν να προσφέρουν τη στήριξή τους, ήταν καταρχήν συγκυριακό, αλλά εντέλει ήδη γινόταν αντιληπτό ότι σύντομα θα εξαντλούσαν τη χρησιμότητά τους και το ότι λειτουργούσαν παντελώς ανεξέλεγκτα, καθιστούσε σαφές ότι χρειάζονται... χαλινάρι. Αυτό (το χαλινάρι) μπήκε στη συνέχεια, αλλά ήδη τα πράγματα είχαν πάρει την πορεία τους και η ομαλότητα σταδιακά αποκαθίστατο - έστω ως ένα “νέο σημείο ισορροπίας”, με μεγάλες μάζες του πληθυσμού φτωχοποιημένες και τον κόσμο της εργασίας να έχει δεχτεί τρομακτικά πλήγματα.

Με όλα αυτά ωστόσο, σήμερα το πολιτικό σύστημα τείνει να βρει ξανά την ισορροπία του. Οι ναζί δεν είναι πλέον απαραίτητοι. Ίσα-ίσα, καθώς παραμένουν λούμπεν μαχαιροβγάλτες και εγκληματίες, αποτελούν κίνδυνο για εκείνους που τους χρησιμοποίησαν. Οπότε... στις τελευταίες εκλογές, πέρυσι το καλοκαίρι, δεν προμοταρίστηκαν από τα γνωστά κέντρα και παράκεντρα εξουσίας, δε χρηματοδοτήθηκαν από τους πανίσχυρους πάλαι ποτέ προστάτες τους, δεν μπήκαν στη Βουλή. Οι ψήφοι τους μοιράστηκαν μεταξύ Νέας Δημοκρατίας και Βελόπουλου, και... όλα καλά.Ή μήπως όχι; Η καπιταλιστική κρίση δεν έχει τερματιστεί, απλώς βρίσκεται σε προσωρινή ύφεση. Σύντομα (αργά ή γρήγορα) θα έχουμε νέα... όργανα. Διότι η κρίση υπερσυσσώρευσης κεφαλαίου συνεχίζει να υφίσταται, οι νεοφιλελεύθερες συνταγές που εφαρμόζονται με θρησκευτική ευλάβεια χειροτερεύουν το πρόβλημα αντί να το αμβλύνουν και όλα δείχνουν ότι πάμε για νέα, πολλαπλά “μπουμ”.

Οπότε κάποια στιγμή πιθανότατα θα κληθούν οι “μαύρες εφεδρείες” του συστήματος ξανά “υπό τα όπλα”. Και η επόμενη ενσάρκωση σε κόμμα του φασισμού θα είναι ακόμη πιο επικίνδυνη. Διότι η μαγιά υπάρχει, μια μάζα εκφασισμένων ψηφοφόρων, που δε δίστασαν να ψηφίσουν ξανά και ξανά μια συμμορία μαχαιροβγαλτών και δολοφόνων. Όταν το σύστημα θα χρειαστεί ξανά τους φασίστες για να κάνει τη δουλειά του, θα έχει έτοιμο κοινό να τους “πουλήσει” δίχως ιδιαίτερη προσπάθεια.

Κρατήστε ανοιχτά τα μάτια και τα αφτιά σας. Πείτε “όχι” στους φασίστες, απ' όπου κι αν προέρχονται.

Ο φασισμός δεν πεθαίνει με τη φυλάκιση (αν προκύψει) των ηγητόρων της Χρυσής Αυγής. Ο φασισμός ήρθε για να μείνει και θα πεθάνει μόνο αν τον κυνηγήσουμε από κάθε μετερίζι και με κάθε τρόπο.

(φωτογραφία intime)

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News