Με το παρόν κείμενο γίνεται αναφορά στο καίριο θέμα της έγκαιρης απονομής των συντάξεων, ειδικότερα για τους «σοβαρά ασθενείς αιτούντες σύνταξη», και κατ’ ουσίαν ήδη περιθωριοποιημένους, σ’ αυτούς δηλαδή που έχουν υποστεί ή υπόκεινται σε χημειοθεραπεία ή θεραπεία άλλων μέσων, όπως π.χ. ακτινοβολία, και έχουν πιστοποιητικά από δημόσια νοσοκομεία για την κατάστασή τους αυτή!
Σ’ αυτούς τους συνανθρώπους μας, που με το άγχος της καθημερινότητας και εκτός εργασίας περιμένουν τη σύνταξή τους προσδοκώντας στο “κοινωνικό πρόσωπο” της Ν.Δ. και της “κυβέρνησης Κυριάκου Μητσοτάκη”... Το παρόν δε κείμενο εστιάζει ιδιαιτέρως στους ελεύθερους επαγγελματίες που στήριξαν ως “ραχοκοκκαλιά” την Ελλάδα, κυρίως στα δύσκολα!
Η “ομηρία” από έτος σε... έτος, από μήνα σε... μήνα
Ενταύθα γίνεται ειδική αναφορά στην εκκαθάριση του έτους 2019, που είχε προγραμματιστεί για τον Μάιο του 2020 (από αναβολή λόγω του COVID-19) και στη συνέχεια μετατέθηκε για τον Αύγουστο, αλλά λόγω αδειών μετατέθηκε για αρχές Σεπτεμβρίου, όμως προσδιορίστηκε για τα τέλη Σεπτεμβρίου, και ήδη προωθείται για τα τέλη Οκτωβρίου ή προγραμματίζεται για τέλος του 2020, με επιφύλαξη για τις αρχές του 2021!.. ΟΥΔΕΙΣ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΠΟΤΕ! Όλα αυτά αφορούν στις πληροφορίες που δίδονται κατά καιρούς και κατά περίπτωση από αρμοδίους. Το βέβαιο, όμως, είναι ότι η εκκαθάριση του έτους 2019 δεν έχει γίνει, και ήδη... επέρχεται και το 2020. Αυτή όλη η διαδικασία επιλύεται μόνο από μία σαφή τοποθέτηση-απάντηση που αφορά και στον πυρήνα του παρόντος κειμένου: Πότε, κύριε Βρούτση, και κύριε Χάλαρη του ΕΦΚΑ, θα γίνει η εκκαθάριση του 2019; Οι συνταξιούχοι αναμένουν, αλλά τα όριά τους προφανώς έχουν εξαντληθεί.
Για ποια ψηφιακή πολιτική μιλάτε;
Η κατάσταση αφορά στους συνταξιούχους ελεύθερους επαγγελματίες που αναμένουν ο κόπος της ζωής τους να τους αποδοθεί σε ανταπόδοση της προσφοράς τους. Η προσφορά τους, δε, αυτή συνδυάζεται με τη δέσμια υποχρέωση της Διοίκησης και το κοινωνικό πρόσωπο της κυβέρνησης. Εξαρτώνται όμως από την αποτελεσματικότητα της κυβέρνησης και του ΕΦΚΑ. Στην προκειμένη περίπτωση θα πρέπει ο ΕΦΚΑ σε συνεργασία με το υπουργείο Εργασίας, και αντιστρόφως, να συνειδητοποιήσουν ότι η επικοινωνία δεν αντικαθιστά την υποχρέωση του κοινωνικού κράτους! Το καθήκον προς τον συνταξιούχο που δικαιούται να συνταξιοδοτηθεί αφορά δέσμια υποχρέωση της Πολιτείας. Όταν στελέχη του υπουργείου Εργασίας μάς πληροφόρησαν πως στο εξής, μέσω της Ενιαίας Ψηφιακής Πύλης της Δημόσιας Διοίκησης (gov.gr), καταργείται κάθε χειρόγραφη αίτηση, σαν είδηση και επικοινωνία πολιτικής ακούστηκε πολύ ευχάριστα. Τι απαντά όμως ο κύριος υπουργός και η Διοίκηση του ΕΦΚΑ όταν για την εκκαθάριση του 2019 το “σύστημα” δεν τέθηκε καν σε λειτουργία; Γιατί, δε, να αναμένουν οι συνταξιούχοι όταν είναι βαρύτατα ασθενείς ή οι συνταξιούχοι οι οποίοι ΔΕΝ ΟΦΕΙΛΟΥΝ ΤΟ ΠΑΡΑΜΙΚΡΟ και μάλιστα είναι απόλυτα εντάξει ως προς τις υποχρεώσεις τους απέναντι στον δημόσιο φορέα ασφάλισής τους;
Τα ερωτήματα
Με τούτα τα δεδομένα εγείρονται τα εξής ερωτήματα: Τι είδους επιταχύνσεις έχουμε, τι είδους αποσύνδεση χρονοκλάσεων διαπιστώνουμε και τι είδους ψηφοποιήσεις έχουμε, με τις προαναφερόμενες καθυστερήσεις, όταν βασικά στελέχη, εμπειρότατα, των ασφαλιστικών φορέων που εκδίδουν τις ατομικές διοικητικές διαπιστωτικές πράξεις για τη σύνταξη... περιμένουν (!) να λειτουργήσει η διαδικασία της εκκαθάρισης; Μήπως αυτή η υπηρεσία έχει προβλήματα που δεν έχουν επιλυθεί και, αν ναι, γιατί; Και αν το όλο σύστημα εξακολουθεί να έχει προβλήματα που δεν έχουν επιλυθεί, ποιος ευθύνεται; Οι ταμειακώς εντάξει, αυτοί δηλαδή που στήριξαν το σύστημα, πόσο χρόνο θα αναμένουν; Και ειδικότερα όσοι εξ αυτών έχουν προβλήματα υγείας, πόσο άραγε θα μακροθυμούν;
Οι υποχρεώσεις του κράτους
Για το παρόν ζήτημα, υπ’ όψιν ότι τα κοινωνικά δικαιώματα, μεταξύ των οποίων είναι το δικαίωμα στην υγεία (άρθρο 21 παρ. 3 του Συντάγματος) και το δικαίωμα για κοινωνική ασφάλιση (άρθρο 22 παρ. 4 του Συντάγματος), είναι καίρια και κύρια ατομικά δικαιώματα! Τα κοινωνικά όμως ζητήματα, ως ατομικά δικαιώματα, προκύπτουν από τη λεγόμενη στη νομική επιστήμη “θετική κατάσταση” (status positivus), όπου το περιεχόμενο των δικαιωμάτων αυτών είναι “θετικό”. Δηλαδή, τα άτομα ως φορείς του δικαιώματος απαιτούν από το κράτος ορισμένες κοινωνικές πολιτικές. Ως εκ τούτου το κράτος επιβάλλεται να προβεί σε θετική ενέργεια για την υλοποίηση “συγκεκριμένου έννομου αγαθού”.
Από τη θεωρία και την πρακτική των κοινωνικών δικαιωμάτων προκύπτει ότι το κοινωνικό κράτος έχει καθήκον να αποβλέπει έτσι ώστε τα κοινωνικά δικαιώματα να αποκτούν ουσιαστικό περιεχόμενο. Τα δικαιώματα δε του ανθρώπου ως ατόμου και ως μέλους του κοινωνικού συνόλου και η αρχή του κοινωνικού κράτους δικαίου επιβάλλεται να τελούν υπό την αιγίδα του κράτους.
Η κοινωνία καταγράφει...
Τα προαναφερόμενα αφορούν σημαντικότατο τμήμα της ελληνικής κοινωνίας. Υπ’ όψιν δε ότι ο ελληνικός λαός, όταν αδικείται, αποφασίζει με την ψήφο του για την τύχη οποιασδήποτε παραβατικής ή από καθέδρας συμπεριφοράς, που παραγνωρίζει τα κοινωνικά δικαιώματά του! Τέλος, τα θέματα που επιχειρεί να αναδείξει το παρόν κείμενο αφορούν μεγάλη μερίδα του ελληνικού λαού και, όπως έχει προεκτεθεί, του τμήματος εκείνου της ελληνικής κοινωνίας που λόγω του επαγγέλματος έχει ιδιαίτερη διείσδυση στην κοινωνία και κατ’ επέκταση στο εκλογικό σώμα! Και ο νοών νοείτω!..
* Ο Πέτρος Μηλιαράκης δικηγορεί στα Ανώτατα Ακυρωτικά Δικαστήρια της Ελλάδας και στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια του Στρασβούργου και του Λουξεμβούργου (ECHR και GC-EU).
