Το παρακάτω κείμενο υπογράφεται από έναν υπάλληλο τράπεζας που θέλησε να εκφράσει το δικό του παράπονο, καθώς νοιώθει οτι αγνοείται από την πολιτεία αλλά και τον απλό κόσμο, για την υπηρεσία προσφέρει εν μέσω πανδημίας.
"Να την πάλι τη διαφήμιση της Πολιτικής Προστασίας ,η κοπέλα του super market,οι γιατροί με τους νοσοκόμους ,οι οδοκαθαριστές ,τα φαρμακεία κτλ. πουθενα εγώ ....
Ωπ! ένα μεγάλο κανάλι λανσάρει κι αυτό μια διαφήμιση με τους γνωστούς Ήρωες και τα πολλά Ευχαριστώ της πολιτείας ,πουθενά εγώ. Γιατί αραγε . Στην ίδια Και χειρότερη μοίρα είμαι, γιατί με ξέχασαν; Εξυπηρετώ 120-150 άτομα ανα ημέρα ,αν είχα κλειστά θα είχε παραλύσει η χώρα . Δίνω μετρητά, παίρνω μετρητά ,εξοφλώ λογαριασμούς, δόσεις, εμβάσματα ,εξοφλώ τιμολόγια προμηθευτών ,αναλήψεις συντάξεων ανεφοδιάζω τα ΑΤΜ κι όμως κανείς δε με θυμάται στις αναφορές του . Ούτε δάφνες ούτε τιμές ήθελα ,μια τόσο δα μικρή αναφορά μόνο. δε φταίω εγώ για τα δάνεια με υψηλό επιτόκιο, ούτε για τα τηλέφωνα απ΄ τις εισπρακτικές εταιρίες .δε σε ανάγκασα να βάλεις υποθήκη το σπίτι σου αγοράζοντας Mercedes ,ούτε να αγοράσεις iPhone 10 με δόση 12€/μήνα.
Έτσι με τιμωρείς λοιπόν ,ας είναι .....
Εγώ θα συνεχίσω απ’ τον ταπεινό γκισέ μου να σε εξυπηρετώ σαν ταμίας της Τράπεζας ,σαν ήρωας της αφάνειας και ας με αγνοείς".
