Έρχεται ο μεταλλαγμένος κορωνοϊός και στην Κρήτη; Αυτός που έχει σκορπίσει τον πανικό σε παγκόσμια κλίμακα και οδήγησε σε πλήρη εγκατάλειψη την Γουχάν; Το στέλεχος του ιού εκείνου για το οποίο δεν υπάρχει ακόμη εμβόλιο και φάρμακο; Το μεταλλαγμένο στέλεχος του ιού που ως τώρα έχει γίνει αιτία να σημάνει συναγερμός και στη γειτονική Ιταλία, με αποκορύφωμα να ακυρωθεί το περίφημο Καρναβάλι της Βενετίας; Οι σχολικές εκδρομές ακυρώνονται, τα σχολεία επιστρέφουν άρον-άρον από τις εκδρομές τους στην ιταλική χερσόνησο και γενικώς οι άνθρωποι μαζεύονται, παρά το γεγονός ότι βρισκόμαστε κοντά στο τέλος της χειμερινής περιόδου και της έξαρσης της γρίπης και όλων των συναφών ιών που προκαλούν συνάχι, βήχα, καταρροή και όλα αυτά τα δυσάρεστα συμπτώματα!
Εκείνο που θα πρέπει κάποιος να συγκρατήσει ως ένα από τα πλέον εντυπωσιακά στοιχεία του κορωνοϊικού πανζουρλισμού που επικρατεί τα τελευταία 24ωρα και στα social media της εγχώριας κοινότητας είναι το γεγονός ότι δεν παρουσιάζεται νοσηρότητα σε ηλικίας κάτω των 15 ετών, ενώ η θνησιμότητα καταγράφεται σε μεγαλύτερες ηλικίες. Όπως και να έχει το πράγμα, ακόμη και τα συμπτώματα του απλού κρυολογήματος είναι εξαιρετικά δυσάρεστα, όχι όμως τόσο θανατηφόρα όσο το πάγιο θανατικό που φέρει ετησίως η Κρήτη! Η αναφορά μου γίνεται για τους νεκρούς τους οποίους μετράει κάθε χρόνο η Κρήτη στην άσφαλτό της!
Το ερώτημα μπορεί να ακούγεται κυνικό, αλλά πηγάζει από τη στατιστική και έχει απολύτως ρεαλιστική βάση: Το 2019 σκοτώθηκαν στους δρόμους της Κρήτης 60 άτομα, ενώ από την αρχή του 2020 μέχρι χθες είχαν χάσει τη ζωή τους 4-5 άτομα! Και δυστυχώς, στα τροχαία ατυχήματα τα θύματα είναι από κυοφορούμενα βρέφη μέχρι υπέργηροι. Εξαιρέσεις δε γίνονται!
Για την πραγματικότητα της Κρήτης μεγαλύτερο πρόβλημα αποτελούν οι αναίτιοι θάνατοι στην άσφαλτο παρά οι επιπλοκές του μεταλλαγμένου στελέχους του κορωνοϊού, που έφτασε από τη μακρινή κινεζική περιφέρεια της Γουχάν με κάθε μέσο. Πρώτα γνωρίσαμε τον κορωνοϊό από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και αργότερα άρχισε ο ιός να περνάει τα θαλάσσια και εναέρια σύνορα της χώρας, για τα οποία πολύς λόγος γίνεται ως προς τη φύλαξη ή την ενίσχυσή τους για την αποτροπή ροών από τα βάθη της Ανατολής. Τα τροχαία ατυχήματα στην Κρήτη αποτελούν περίπου το ίδιο πρόβλημα με τον κορωνοϊό: Κανένας δεν μπορεί να τα προβλέψει, είναι όλοι, οδηγοί και μεταφερόμενοι με οχήματα, υποψήφιοι να χάσουν τη ζωή τους σε κάποια στροφή, ενώ τρέμει το φυλλοκάρδι σου όταν ακούς πως έγινε τροχαίο και ήξερες από το πρωί πως κάποιος συγγενής σου για κάποιο λόγο είχε προγραμματίσει κάποιο δρομολόγιο. Αλήθεια, θα μπορούσε κάποιος να κάνει μια ασφαλή εκτίμηση ότι ο συνάδελφός του, που χθες έβηχε στο γραφείο και έκανε χρήση ρινικών εκνεφωμάτων για να σταματήσει το συνάχι δεν είχε κορωνοϊό; Μα οι περισσότεροι, όπως λένε οι ειδικοί, περνούν τα συμπτώματα χωρίς να τα αξιολογήσουν ή να ταυτοποιήσουν τον ιό με ειδική εξέταση. Θα μπορούσε αλήθεια να κάνει το ίδιο άτομο την εκτίμηση ότι ο συνάδελφός του με τον βήχα και το συνάχι συγκέντρωνε μεγαλύτερες πιθανότητες να πεθάνει από κορωνοϊό παρά να πέσει θύμα τροχαίου, και μάλιστα θανατηφόρου, επιστρέφοντας σπίτι του ή πηγαίνοντας στη δουλειά; Και ακόμη χειρότερα, θα αναρωτηθεί κάποιος, τα θύματα του κορωνοϊού στην Κρήτη, που σίγουρα θα υπάρξουν κρούσματα που θα ταυτοποιηθούν όσο θα περνούν οι μέρες, θα είναι περισσότερα από τα θύματα των τροχαίων που καταλήγουν μήνες μετά σε δυστυχήματα, αφού πεθαίνουν στα νοσοκομεία οι πρωταγωνιστές τους; Όπως για παράδειγμα η περίπτωση του 27χρονου Δημήτρη Παπαδάκη, που τραυματίστηκε κάνοντας ντελίβερι το φαγητό κάποιου Ηρακλειώτη, όμως πέθανε 4 μήνες μετά στο Βενιζέλειο.
Αλήθεια, εκτιμά κάποιος ότι οι νεκροί του κορωνοϊού φέτος στην Κρήτη θα είναι τουλάχιστον 60; Ούτε κατά διάνοια... Όμως ο κορωνοϊός είναι που μας απασχολεί. Για τον κορωνοϊό διαβάζουμε. Στην εποχή της πληροφορίας, η επόμενη τρομοαπειλή που θα εξαπλωθεί με την ανανέωση της σελίδας του Facebook, έτσι, εν ριπή οφθαλμού αποτελεί την προσμονή όλων των απανταχού δικτυωμένων!
Σε αυτό το κείμενο γνώμης θέλω ξεκάθαρα να εκφράσω ότι δεν έχω απολύτως καμία αγωνία για τον κορωνοϊό. Οι φορείς που πρέπει να επιληφθούν σε αεροδρόμια, λιμάνια, νοσοκομεία και υπηρεσίες στη Δημόσια Υγεία έχω εμπιστοσύνη ότι θα κάνουν καλά τη δουλειά τους ως προς την εφαρμογή παγκόσμιων πρωτοκόλλων και μέτρων ασφαλείας. Παρ’ όλα αυτά, ένα στέλεχος ενός πολύ γνωστού από χρόνια ιού είναι που φέτος μεταλλάχθηκε στην Κίνα και του χρόνου μπορεί σε ένα άλλο μήκος και πλάτος της υδρογείου. Πολύ λίγο ενδιαφέρει αν ο κορωνοϊός αφιχθεί από την Ιταλία, που είναι σε καραντίνα ολόκληρη η χώρα ή από αλλού, και πολύ δε περισσότερο φοβάμαι ότι κινδυνεύει κάποιος στους δρόμους από οπουδήποτε αλλού. Εξάλλου, κατά μια μερίδα επιστημόνων, η εξέλιξη του είδους οφείλεται εν πολλοίς σε ιούς, μικρόβια και μεταλλάξεις.
Όμως το πεδίο δεν το γνωρίζω και τόσο καλά και θα πάψω τα επιστημονικά προτού γίνει viral κάποιο “μαργαριτάρι”, που μπορεί να γράψω από άγνοια γύρω από αυτά τα ζητήματα. Όμως εκείνο που έχω να παρατηρήσω ως οδηγός πρωτίστως είναι ότι οι δρόμοι της Κρήτης είναι πολύ κακοί. Το λεγόμενο εθνικό δίκτυο είναι απαρχαιωμένο και θέλει μεγάλη προσοχή για να μη σε πετάξει η μία στροφή στην επόμενη με τον “ουρανό” του αυτοκινήτου να σύρεται στην άσφαλτο. Η οδηγική συμπεριφορά μας είναι απερίγραπτη, αφού βλέποντας τον κίνδυνο μπροστά μας, αντί να τον αποφύγουμε, αρχίζουμε και κορνάρουμε για να τον κάνουμε να φύγει. Λέτε ένας επικίνδυνος οδηγός να φύγει από τη μέση ακούγοντας κόρνες; Μα, αν είχε συναίσθηση του προβλήματος, δε θα προκαλούσε επικίνδυνες συνθήκες. Πολύ δε περισσότερο η οδήγηση θα πρέπει να γίνεται σε κατάσταση ηρεμίας.
Δεν είμαι από εκείνους που μεταθέτουν το πρόβλημα αλλού και ρίχνουν την ευθύνη στους άλλους. Οι δρόμοι είναι κακοί, αλλά αν εμείς δεν τους βαδίζουμε στο ίχνος τους, τότε σίγουρα θα σκοτωθούμε. Πολλές φορές, τις νύχτες κυρίως, όπου δεν υπάρχει φωτισμός ή προστατευτικό κιγκλίδωμα, οδηγώ ακολουθώντας τις λευκές γραμμές στη δεξιά πλευρά του δρόμου... Δεν ξέρω αν το οδηγικό κόλπο αυτό προσφέρει ασφάλεια, αλλά σκέφτομαι ότι εκείνος που έκανε τη διαγράμμιση σίγουρα δε θα έπεσε στον γκρεμό που βλέπω στα 5 εκατοστά με τα φώτα του αυτοκινήτου μου, χωρίς άλλο φωτισμό και σε ένα σημείο χωρίς κάγκελο, όπως συμβαίνει σε πολλά κομμάτια του Βόρειου Οδικού Άξονα Κρήτης, του λεγόμενου ΒΟΑΚ, που λογίζεται και τμήμα του Ευρωπαϊκού Οδικού Δικτύου!
Το ερώτημα λοιπόν που με ψυχραιμία θα μπορούσε κάποιος να θέσει στον εαυτό του διαβάζοντας όλα αυτά τα περί πανδημίας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, που προκαλούν το συναίσθημα της τρομολαγνείας, είναι αν νιώθει ότι απειλείται περισσότερο από τα τροχαία ή από τον κορωνοϊό!
