Ούτε λόγος για αλλαγή... Επιλογή: στασιμότητα

Απόψεις
Ούτε λόγος για αλλαγή... Επιλογή: στασιμότητα

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Το πόσο ώριμοι είμαστε ως κοινωνία να λειτουργούμε σε κάθε πτυχή της ζωής μας ως Ευρωπαίοι φαίνεται από τη στάση μας απέναντι σε κάθε τι που αλλάζει κατεστημένες καταστάσεις. Στα Χανιά, η πρόταση του Εμπορικού Συλλόγου να εφαρμοστεί πιλοτικά ως τον Μάρτιο συνεχές ωράριο, αντί του “σπαστού” που ισχύει εδώ και σαράντα χρόνια, δε βρήκε απήχηση.

Γράφει η Βίκυ Παπδογιαννάκη

Την πρώτη κιόλας εβδομάδα που υποτίθεται ότι θα εφαρμοζόταν, οι έμποροι στη συντριπτική πλειοψηφία τους συνέχισαν να κλείνουν τις επιχειρήσεις τους το μεσημέρι και να ανοίγουν ξανά το απόγευμα. Είτε είναι ανέτοιμοι για την αλλαγή, είτε οι εργαζόμενοί τους αρνούνται ή δυσκολεύονται να προσαρμοστούν ή πολύ απλά θέλουν αυτή η πόλη να συνεχίσει να κινείται στις ίδιες ακριβώς ταχύτητες που κινείτο πριν από σαράντα χρόνια.

Τι κι αν το 58% των μελών του Εμπορικού Συλλόγου Χανίων στην έρευνα της ΕΣΕΕ απάντησε ότι επιθυμεί την αλλαγή του ωραρίου. Όταν ήρθε η ώρα για αποφάσεις και πράξεις υπαναχώρησε. Όλα αυτά βέβαια τη στιγμή που πολλές ντόπιες επιχειρήσεις - κυρίως κατά την τουριστική περίοδο - έχουν συνεχές ωράριο λειτουργίας.

Οι ίδιοι δε που επιλέγουν το “σπαστό” ωράριο, δαιμονοποιούν τις πολυεθνικές που καλώς ή κακώς δημιούργησαν νέες αγοραστικές συνήθεις για τους καταναλωτές. Μόνο που η κοινωνία, με τα καλά και τα κακά της, τα λάθη και τα σωστά, προχωράει μπροστά.

Όταν σε λίγους μήνες από σήμερα θα φτάνουν στα Χανιά οι χιλιάδες επισκέπτες που αποβιβάζονται στη Σούδα από τα κρουαζιερόπλοια, θα ξεναγούνται στο εμπορικό κέντρο των Χανίων με μαγαζιά κλειστά. Θα μου πείτε, δεν περιμένουν τους τουρίστες για να τζιράρουν τα καταστήματα. Ίσως όχι. Μια πόλη χωρίς ζωή και κίνηση, όμως, φαντάζει λιγότερο ελκυστική, κάτι που μακροπρόθεσμα θα επηρεάσει ενδεχομένως ευρύτερα την τοπική οικονομία.

Σίγουρα είναι ρηξικέλευθη η πρόταση του Εμπορικού Συλλόγου. Χρειάζεται χρόνος για να αλλάξουν αυτά που θεωρούνται δεδομένα. Ίσως να απαιτείται και συζήτηση και αλλαγές επί της πρότασης ακόμα. Όμως γιατί οι πολλοί να προτιμούν τελικά τον δρόμο του μοναχικού καβαλάρη;

Μάλλον είμαστε τόσο Ευρωπαίοι όσο εμείς θέλουμε. Μάλλον θέλουμε τα καταστήματα ανοιχτά από το πρωί ως το βράδυ, αλλά όχι αν είμαστε έμποροι ή εργαζόμενοι και πάντως όχι στην πόλη που ζούμε. Μάλλον θέλουμε η πόλη μας να είναι πιο ζωντανή χειμώνα-καλοκαίρι, αρκεί να μην επηρεαστούμε από τυχόν αλλαγές. Μάλλον μας αξίζει η στασιμότητα που κάποιες φορές την επιλέγουμε, όχι από φόβο μπροστά στο νέο, αλλά επειδή η προοπτική μας σταματά εκεί που βολευόμαστε...

*Η Βίκυ Παπαδογιαννάκη είναι δημοσιογράφος στον όμιλο της  ΚΡΗΤΗ TV

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News