Τελικά υπάρχει Άγιος Βασίλης; Ένα... αιώνιο ερώτημα, που κάθε χρόνο καλείσαι να απαντήσεις σε μικρά παιδιά τα οποία μεγαλώνεις, με τη σκέψη ότι αυτός ο παχουλός παππούλης με την κόκκινη στολή είναι εκείνος που αφήνει τα δώρα κάτω από το δέντρο και μετά... άντε να αποδείξεις το αντίθετο.
*Γράφει η δημοσιογράφος Γιώτα Αρχοντάκη
Όμως, απάντηση καλείσαι να δώσεις και σε ενήλικες, ακόμη και στον ίδιο σου τον εαυτό, αφού έχεις μεγαλώσει - υποτίθεται - έχεις ωριμάσει - υποτίθεται - και ακόμα προσπαθείς να πείσεις ότι ο Άγιος Βασίλης, η εικόνα του οποίου είναι πολύ γνώριμη στα μάτια σου, έρχεται... Χριστούγεννα ή Πρωτοχρονιά, το ίδιο κάνει.
Εξάλλου, δεν καταλαβαίνεις γιορτές όσο μεγαλώνεις. Ή μάλλον δεν επιτρέπεις στον εαυτό σου να τις νιώσει, αφού είσαι απασχολημένος με τη δουλειά σου, τις υποχρεώσεις σου, τα προβλήματά σου και δεν καταδέχεσαι να... αγγίξεις ένα χριστουγεννιάτικο στολίδι, μη τυχόν και βγεις από τη μιζέρια σου.
Άνθρωπέ μου, όμως, πλέον ζεις στο 2019. Τα “βαριά” χρόνια της κρίσης έχουν περάσει.
Εντάξει, τα δώρα τα έχεις περιορίσει. Στο γιορτινό τραπέζι επιλέγεις το πιο οικονομικό κρέας και στα ποτά συνεισφέρουν όλοι οι καλεσμένοι. Αλλά γιατί συνεχίζεις να τσιγκουνεύεσαι τα συναισθήματά σου; Γιατί τα “ρίχνεις” στον Άγιο Βασίλη για τα λιγότερα δώρα και δεν αποκαλύπτεις στα παιδιά σου ότι είσαι εσύ ο δικός τους “Άγιος”;
Μπορεί να μην έχεις άσπρα γένια, ούτε μεγάλη κοιλιά. Μπορεί στην καθημερινότητά σου να μη φοράς κόκκινα ρούχα, αλλά να ντύνεσαι με πουκάμισα και να κρατάς χαρτοφύλακα. Μπορεί να μην μπαίνεις από την καμινάδα του σπιτιού ή από τη χαραμάδα της μπαλκονόπορτας, αλλά να χρησιμοποιείς τα κλειδιά και να μπαίνεις από την πόρτα.
Γιατί όλα αυτά σε κάνουν λιγότερο “Άγιο” από τον ίδιο τον Άγιο Βασίλη που επικαλείσαι κάθε Χριστούγεννα στους δικούς σου ανθρώπους;
Μήπως ήρθε η ώρα να πεις την αλήθεια και να σταματήσεις να αντιφάσκεις; Στους μικρούς, δηλαδή, να λες πως Άγιος Βασίλης υπάρχει και στον εαυτό σου ότι δεν υπάρχει. Μα, αν δεν υπάρχει, γιατί επιμένεις να του στέλνεις γράμματα;
Ήρθε η ώρα να το... πάρεις χαμπάρι: Άγιος Βασίλης είναι ο καθένας από εμάς. Είμαστε όλοι εμείς και όλοι εσείς που καθημερινά χαρίζετε χαμόγελα. Άγιος Βασίλης είναι η καλοσύνη που, σε άλλους πιο... έξω, σε άλλους πιο μέσα, κρύβεται στις ψυχές όλων μας. Είναι όλα εκείνα τα πράγματα που κάνουμε για να είναι ευτυχισμένοι οι άνθρωποι γύρω μας. Μια ευγενική κίνηση σε έναν άγνωστο, ένα ζεστό βλέμμα στους γονείς σου, μια σφιχτή αγκαλιά στους φίλους σου, ένα τριαντάφυλλο στον καλό σου. Και ένα γράμμα... Ναι, ένα γράμμα που θα γράψεις στον δικό σου “Άγιο” και θα του το δώσεις να το διαβάσει.
Η κρίση πέρασε. Τι κι αν παίρνεις ακόμα τον βασικό μισθό και δεν μπορείς να νοικιάσεις μόνος σου ένα σπίτι; Τι κι αν θα ήθελες να ζήσεις στο εξωτερικό; Σκέψου πως μπορείς να πάρεις έναν ζεστό καφέ, να ντυθείς με χοντρά ρούχα και να πας να κάτσεις κοντά στη θάλασσα. Με μουσική στα αφτιά ή με τον ήχο των κυμάτων να σε συντροφεύει, ζήσε τη στιγμή. Γίνε εσύ ο “Άγιος”... ο “Άγιος” του αγνώστου που είδες στον δρόμο να κλαίει μόνος, του ανθρώπου που φέτος τον έπιασε μια μικρή μελαγχολία με τα τόσα λαμπάκια και τη μοναξιά του.
Αυτή τη φορά, μην κοιτάξεις μακριά. Γύρισε το πρόσωπό σου δεξιά κι αριστερά. Ίσως ο δικός σου “Άγιος” να βρίσκεται κάπου εκεί...
