Σούζυ τρως. Και ψεύδεσαι και τρως. Και τρως και έξω, ατιμούτσικο... Και μη και διανοηθείς να πεις πως όχι, γιατί το λένε οι αριθμοί της ΕΛ.ΣΤΑΤ. - και το λένε καθαρά και ξάστερα. Λένε πως η μεγαλύτερη μεταβολή δαπανών για πέρυσι αφορά σε εστιατόρια, καφενεία και ξενοδοχεία. Μη φανταστείτε καμιά εκτόξευση από τη μια χρονιά στην άλλη, αλλά... να, 5 μοναδούλες προς τα πάνω τις τσίμπησε.
*Γράφει η δημοσιογράφος Στέλλα Τερζάκη
Διαβάζοντας νούμερα και ποσοστά, αναθάρρησε η καρδιά μου... Όσο να πεις, η “πολυτέλεια” του μέσου Έλληνα στον μέσο όρο της αυτή δεν ήταν πάντα; Ένα ταβερνάκι, μια καλή παρέα, μια απόδραση έστω και μίνι... Αυτά που κάποτε οι “εταίροι” μας τα βάφτισαν μαζί με τόσα άλλα... σωρηδόν “σπατάλες”, τσουβαλιάζοντας αδιακρίτως μια ολόκληρη χώρα για διακοποδάνεια και μεγάλη ζωή με δανεικά κι αγύριστα.
Μήπως είναι νωρίς για τέτοια ανοίγματα; Μήπως το παρακάνουμε με τις “απολαύσεις”; Μήπως καραδοκεί το σύνδρομο της κρίσης κι από εκεί που είχαμε χωθεί βαθιά στο καβούκι μας φτάσουμε στο άλλο άκρο; Κάτι σαν το “μπούκωμα” της γιαγιάς της Κατοχής στο εγγονάκι της δεκαετίας του ’80;
Πάνω που πετάρισε η καρδιά, ήρθαν οι ενοχές να φρενάρουν τους παλμούς της. Η ανασφάλεια, η αβεβαιότητα, ο φόβος του λάθους... Ο φόβος της τιμωρίας... από εκείνους τους “ισχυρούς”. Σαν το παιδάκι, ένα πράμα, που το ’βαλε το χέρι στο βάζο με τη μαρμελάδα και σκουπίζει με τρόμο τα απομεινάρια στα χείλη μην αποκαλυφθεί το μυστικό της απόλαυσης.
Ναι... Φάγαμε σε ταβέρνα. Ήπιαμε καφέ και ποτό. Πήγαμε διακοπές. Σσσσσς... Πιο σιγά. Μη φτάσει στα αφτιά των “μεγάλων”... Δεν τους νοιάζει αν έγινε με θυσία και κουταλομετρώντας σταθερά με τόση μαεστρία ακόμη και το τελευταίο ευρώ. Τους νοιάζει ότι έγινε... Κρύψτε λόγια... Κρύψτε ανθρώπινες στιγμές και μικρές απολαύσεις. Μην ακούσουν αυτοί που με τόση ευκολία λίγα χρόνια πριν μας καταδίκασαν χωρίς να μας δικάσουν. Που με λόγο απαξιωτικό και χωρίς αντίλογο είπαν τον Έλληνα τεμπέλη και καλοπερασάκια. Σπάταλο, τσάμπα μάγκα και τζίτζικα που πληρώνεται για να τραγουδά... από τους μέρμηγκες του Βερολίνου... Αυτό το απίθανο τελευταίο μάς το θύμισε προσφάτως ο Γαβράς, όταν σε συνέντευξή του αναφέρθηκε στα όσα εξωφρενικά άκουσε στις περιβόητες ηχογραφήσεις των Eurogroup από τον Γιάνη με το ένα “νι”...
Έλα στα συγκαλά σου... Πέντε μονάδες τσίμπησαν τα έξοδα των νοικοκυραίων της χώρας για φαγητό, καφέ και ξενοδοχεία, και στο παιχνίδι του μυαλού μετατράπηκε σε σαπουνόπερα ολόκληρη... ή, για την ακρίβεια, μιούζικαλ και μάλιστα του καλού ελληνικού κινηματογράφου με την υπογραφή Δαλιανίδη. Και να, ο Έλληνας του 2019 που προσπαθεί να “κρυφτεί” σαν την ευτραφή Σούζυ, που σε δεύτερο ρόλο επιχειρεί - μάταια - να αντισταθεί στην αμείλικτη μεζούρα της απόλυτης πρωταγωνίστριας Ρένας Βλαχοπούλου, που με αυστηρότητα και στόμφο αλά Μέρκελ του 2015 καταδικάζει απερίφραστα... Έλληνα τρως... Και ψεύδεσαι και τρως...
