Ελάχιστοι και ίσως ουδείς (παρά το προεκλογικό κλίμα για τις ευρωεκλογές) έχει ασχοληθεί με την πάγια θέση των «σοφών» που αποφαίνονται είτε ως γραφειοκράτες, είτε ως πολιτικοί για τη συνταγματοποίηση διατάξεων που θα συνιστούν «φραγμό» στα ελλείμματα των επιμέρους Κρατικών Προϋπολογισμών των Κρατών-Μελών (ειδικώς) της ευρωζώνης. Όπως προαναφέρθηκε ελάχιστοι και ίσως ουδείς λαμβάνει υπ’ όψιν του τα μηνύματα των καιρών και τις διεργασίες που λαμβάνουν χώρα.
Του Πέτρου Μηλιαράκη*
Και τούτο γιατί η «οικονομική και δημοσιονομική διακυβέρνηση» συνεπάγεται ανελαστικές και από καθέδρας πολιτικές, οι οποίες πρέπει να αναλυθούν επαρκώς στις εσωτερικές πολιτικές τάξεις και να συζητηθούν. Αυτό όμως αφορά επαναφορά της πολιτικής στο προσκήνιο καθώς και την κατάργηση του λαϊκισμού και προφανώς της απαξίας του απλουστευτικού πολιτικού λόγου.
Με βάση τα προαναφερόμενα χρήσιμα για τον αναγνώστη μπορεί να είναι και τα εξής:
1) Αδιστάκτως βέβαιον είναι ότι στα πλαίσια του κοινοτικού κεκτημένου (acquis communautaire) τα δημόσια οικονομικά των χωρών (ειδικώς) της ευρωζώνης διέπονται από αυξημένης τυπικής ισχύος διατάξεις του τέως Κοινοτικού και νυν Ενωσιακού Ευρωπαϊκού Δικαίου.
2) Ειδικότερες ρυθμίσεις αφορούν: α) τον ίδιο τον Προϋπολογισμό της Ένωσης, β) το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο, γ) την υποχρέωση των Κρατών-Μελών προσαρμογής των δημόσιων οικονομικών τους προς ένα ενιαίο νομικό πρότυπο, δ) την κατάργηση των κρατικών ενισχύσεων, ε) το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης (Stability and Growth Pact-SGP) και στ) τα Προγράμματα Σταθερότητας και Σύγκλισης (Stability and Convergence Programmes -SCP).
3) Στα πλαίσια της ενωσιακής έννομης τάξης λειτουργεί αποφασιστικώς το Ελεγκτικό Συνέδριο της Ένωσης (βλ. άρθρα 285 και επ. ΣΛΕΕ που τροποποιούν τα άρθρα 246 και επ. ΣυνθΕΚ).
Το Ελεγκτικό Συνέδριο της Ένωσης ελέγχει τους λογαριασμούς του συνόλου των εσόδων και εξόδων της Ένωσης αλλά και κάθε Οργάνου ή Οργανισμού που έχει ιδρυθεί από την Ένωση -στο βαθμό που η ιδρυτική πράξη δεν αποκλείει τον έλεγχο αυτό.
4) Υφίστανται ειδικές πρόνοιες ως προς την καταπολέμηση της απάτης (βλ. άρθρο 325 ΣΛΕΕ και πρώην 280 ΣυνθΕΚ). Στα πλαίσια της αυστηρής έννομης τάξης της Ένωσης (αφορά πρωτογενές Ενωσιακό Ευρωπαϊκό Δίκαιο), τόσο η Ένωση όσο και τα Κράτη-Μέλη καταπολεμούν όχι μόνο την απάτη αλλά και οποιαδήποτε άλλη(!) παράνομη δραστηριότητα! Λαμβάνονται δε προς τούτο οι αναγκαίες δράσεις. Υφίσταται μάλιστα Ειδική Υπηρεσία (OLAF) η οποία αντικατέστησε την UCLAF.
Περαιτέρω υπ’ όψιν ότι η Επιτροπή (Commission) σε συνεργασία με τα Κράτη-Μέλη υποβάλει κάθε έτος τόσο στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο όσο και στο Συμβούλιο έκθεση που αφορά στην απάτη και στις παράνομες δραστηριότητες (βλ. παρ. 5 του άρθρου 325 ΣΛΕΕ).
5) Κυρίαρχο αξίωμα των προαναφερόμενων ρυθμίσεων είναι η τήρηση της δεσπόζουσας στο Δημοσιονομικό Δίκαιο Αρχής του μη Ειδικού Προορισμού των Εσόδων (Αρχή Καθολικότητας). Με βάση την Αρχή αυτή, το σύνολο των εσόδων εισρέει σ’ ένα «κοινό ταμείο». Τούτο σημαίνει ότι το άθροισμα των εσόδων δεν σχετίζεται ως προς την ανταπόδοσή τους με την πηγή προέλευσής τους. Τα έσοδα αθροίζονται συνολικώς και χρησιμοποιούνται για να καλύπτουν δαπάνες σύμφωνα με τις προτεραιότητες και τις επιλογές της πολιτικής εξουσίας-λειτουργίας.
6) Οι προβληματισμοί στον παρόντα χρόνο που αφορούν στην ενωσιακή τάξη πραγμάτων, πέραν των προαναφερόμενων που άπτονται αμιγώς ζητημάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ως αυτοτελούς νομικής προσωπικότητας), υπάρχουν και πολιτικές υπό επεξεργασία που επιδιώκουν να υπάρξουν παρεμβάσεις σε συνταγματικά κείμενα (Πολιτικό Χάρτη των χωρών), επί ζητημάτων που αφορούν στους Κρατικούς Προϋπολογισμούς.
Ο σκοπός των παρεμβάσεων αυτών είναι η επικυριαρχία μιας κεντρικής «élite» του Βορρά η οποία επιδιώκει να μετατοπίσει την άσκηση εξουσίας ακόμα και από το «Κέντρο των Βρυξελλών» στον «Άξονα: Φραγκφούρτη –Βερολίνο».
Στους «σοφούς» των πολιτικών αυτών διαφεύγει ότι παρά την αυστηρότητα των κανόνων που θέλουν να εγκαθιδρύσουν, ο «Προϋπολογισμός» καθ’ εαυτός δεν είναι τίποτα περισσότερο και τίποτα ολιγότερο από μια «υπόθεση».
- ο «Υποθετικός Λογαριασμός»
Στους «σοφούς» της προσπάθειας αυτής, που επιδιώκουν εγκαθίδρυση από καθέδρας πολιτικών, απαντά με αμίμητη διαύγεια ο σοφότερος αυτών, ήτοι ο συνταγματικός Νομοθέτης της Ελλάδας και μάλιστα στο πρώτο και ιστορικό Σύνταγμα της Επανάστασης του 1821, ήτοι ο συνταγματικός Νομοθέτης του Συντάγματος της Επιδαύρου - όπου μάλιστα δεν ιδρύεται ο θεσμός του κληρονομικού άρχοντα (βασιλιά).
Οι πολιτικοί και νομικοί της περιόδου εκείνης δεν θέσπισαν μόνο τον κανόνα δικαίου που αφορά στο Δημόσιο Λογιστικό, αλλά ταυτοχρόνως απέδωσαν τη σωστή διάσταση στον όρο του Προϋπολογισμού, τον οποίο δεν ανέφεραν ως «ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟ», αλλά ως «ΥΠΟΘΕΤΙΚΟ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ».
Η πολιτική βούληση της «élite» του Βορρά κατευθύνει τις πολιτικές της στο να ελέγξει όλες τις υποθέσεις και τις προβλέψεις των κρατικών Προϋπολογισμών. Έτσι επιδιώκεται το σύνολο των πολιτικών να ανατεθεί στην «élite» του Βορρά πρωτίστως και κυρίως σε βάρος της πολιτικής και νομικής τάξης των χωρών του Νότου.
Συνεπώς οι χώρες του Νότου θα πρέπει να αντιλέξουν στην παρέμβαση αυτή. Αντίλογος όμως και ασφαλώς εναντίωση στην παρέμβαση αυτή δεν μπορεί να γίνει από εκείνους που στηρίζουν τις πολιτικές τους στα δόγματα του νεοφιλελευθερισμού.
Ως εκ τούτου η άμυνα των Λαών του Νότου στην επίθεση που δέχεται από μια κεντρική «élite» έχει μια μοναδική ευκαιρία να οργανώσει τα αντισώματά της επ’ ευκαιρία των ευρωεκλογών του Μαΐου 2019. Η ευθύνη αυτή ανήκει στις κεντροαριστερές δυνάμεις των χωρών του Νότου.
* Ο Πέτρος Μηλιαράκης δικηγορεί στα Ανώτατα Ακυρωτικά Δικαστήρια της Ελλάδας και στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια του Στρασβούργου και του Λουξεμβούργου (ECHR και GC - EU).
