Πολύς λόγος τελευταία γίνεται για τα κρητικά προϊόντα, καινοτόμα και μη, η κατανάλωση των οποίων περιορίζεται, όμως, μόνο “εντός των τειχών” και ειδικότερα μόνο στην Ελλάδα. Οι εκθέσεις γεμίζουν κόσμο, αλλά το ενδιαφέρον των άλλων χωρών είναι περιορισμένο. Καθημερινά καταστήματα διατροφής ανοίγουν και κατακλύζουν τις πόλεις και τα χωριά, περιμένοντας τον καταναλωτή ο οποίος θα δοκιμάσει τις παραδοσιακές γκουρμέ λιχουδιές του καταστήματος.
Γράφει η Πάτρα Ζεϊμπέκη
Μarketers από όλη την Ελλάδα συσκέπτονται προσπαθώντας να βρούνε τη λύση για το πώς τα καινοτόμα ή μη προϊόντα με ευφάνταστες συσκευασίες θα μπουν στα ράφια των καταστημάτων του εξωτερικού. Όλοι όμως είναι σαν να γυρίζουν γύρω-γύρω από τον εαυτό τους, αφού όλοι είναι με δεμένα χέρια εφόσον... κοιτάνε το δάσος και όχι το δέντρο...
Έχει αναρωτηθεί όμως κάποιος γιατί άραγε δεν μπορεί π.χ. η μυζήθρα (ή το απάκι και άλλα τοπικά προϊόντα) να μπει στα ράφια των μεγαλυτέρων σούπερ-μάρκετ του εξωτερικού και, αν μπει, διαρκεί ελάχιστα το ενδιαφέρον των αγορών για αυτό το προϊόν;
Από τα ταξίδια μου στο εξωτερικό από τα νεανικά μου χρόνια, δοκίμασα πολλές γεύσεις και πάμπολλες διαφορετικές κουζίνες, υλικά και τρόπους ψησίματος. Αυτό που ανακάλυψα από πολύ μικρή ηλικία είναι ότι ο κάθε τόπος έχει τις δικές του γεύσεις σύμφωνα με τα υλικά-προϊόντα τα οποία παράγει. Έτσι ο κάθε άνθρωπος έχει συνηθίσει και έχει εκπαιδεύσει τη γεύση του σύμφωνα με τα προϊόντα που είναι διαθέσιμα στον τόπο του, τα δικά του παραδοσιακά...
Μετά την ανακάλυψη αυτή, διαπίστωσα και ότι ο κάθε άνθρωπος πρέπει να “εκπαιδεύσει” τη γεύση του, πέραν των παραδοσιακών τοπικών του προϊόντων που διαθέτει, και σε διαφορετική κουλτούρα. Έτσι ξεκίνησα να γράφω συνταγές με βάση τα κρητικά-ελληνικά προϊόντα σε συνδυασμό με κουζίνες άλλων χωρών. Αυτή η ενέργειά μου αποσκοπεί στη γευστική εκπαίδευση των άλλων λαών στα προϊόντα της πατρίδας μας, μέσω της δικής τους γευστικής κουλτούρας. Ο ξένος καταναλωτής, λοιπόν, ο οποίος θα χρησιμοποιήσει τα προϊόντα της Κρήτης μέσω της δικής του γευστικής συνήθειας και μέσω των παραδοσιακών του φαγητών, μπορεί να εντάξει το προϊόν της Κρήτης στη διατροφική του αλυσίδα.
Έτσι τα προϊόντα της Κρήτης αρχίζουν και του γίνονται απαραίτητα στην καθημερινή διατροφική ζωή του, με αποτέλεσμα να υπάρχει ζήτηση των συγκεκριμένων προϊόντων στην αγορά της χώρας του. Η καθημερινή ζήτηση γίνεται απαίτηση στα καταστήματα της χώρας του, η απαίτηση γίνεται ενδιαφέρον για το προϊόν από τις αγορές, το προϊόν γίνεται αγορά, γίνονται εξαγωγές και οι εξαγωγές πάνε στα ράφια των μεγάλων αγορών. Αυτό συνεπάγεται “ζεστό” χρήμα για την τοπική αγορά της χώρας μας.
Ο τρόπος αυτός βοηθάει την οικονομία του τόπου μας. Η κρητική κουζίνα είναι αδιαμφισβήτητα από τις καλύτερες κουζίνες, αλλά ο καταναλωτής άλλων χωρών, πέραν της ελληνικής αγοράς και των παραδοσιακών προϊόντων της Κρήτης, θα πρέπει πρώτα να εκπαιδευτεί γευστικά σύμφωνα με τις δικές του καθημερινές συνήθειες. Έτσι στις παραδοσιακές συνταγές άλλων χωρών εντάσσονται τα κρητικά προϊόντα, σε συνδυασμό με την κρητική κουλτούρα συνταγών. Με τον τρόπο αυτό ο καταναλωτής από άλλες χώρες συνηθίζει στη γεύση των προϊόντων μας κι έτσι θα αρχίσει να τα ψάχνει στα ράφια των καταστημάτων της χώρας του.
Η κρητική κουζίνα, χωρίς να θέλω να θίξω τους πρεσβευτές της (είμαι και εγώ μία απ’ αυτές), έχει ένα “ταβάνι”. Δηλαδή είναι συγκεκριμένη η ποσότητα των πιάτων, γλυκών ή αλμυρών. Με τον τρόπο τον οποίο προτείνω να ακολουθήσουν οι αναγνώστες των βιβλίων μου και του blog μου, οι ορίζοντες διευρύνονται και ανοίγει μια νέα αγορά για τα τοπικά μας προϊόντα.
Ενώ η τοπική κουζίνα έχει περιορισμένες δυνατότητες όσον αφορά στη χρήση προϊόντων στο εξωτερικό, το μέγεθος της αγοράς με τον τρόπο τον οποίο προτείνω συνεπάγεται με άνοιγμα της αγοράς με γεωμετρική πρόοδο.
Από το 2008, εδώ και 10 χρόνια δηλαδή, εκπροσωπώ αυτή την ιδέα marketing μέσω του blog μου “Gourmet Food Lovers”, το οποίο διατηρούσα σε διαδικτυακή πλατφόρμα. Εδώ και ένα χρόνο περίπου έχει μεταφερθεί στο www.gourmetfoodlovers.com.
Εκεί μπορεί κάποιος να βρει συνταγές παραδοσιακές με βάση την κρητική κουζίνα, σε συνδυασμό με κουζίνες άλλων χωρών με υλικά και προϊόντα από την Κρήτη. Επίσης μπορεί να βρει τα βιβλία μου, τα οποία απευθύνονται στους πρεσβευτές της κουζίνας μας σε διάφορες γλώσσες και είναι για επαγγελματική χρήση.
Κλείνοντας, θα ήθελα να επισημάνω την ανάγκη της αγοράς των τοπικών μας προϊόντων σε ξένες αγορές μέσω της διατροφικής γευστικής εκπαίδευσης των άλλων λαών, καθώς έτσι ανοίγεται ένας νέος δρόμος για τους παραγωγούς μας. Έτσι μπορούμε να ενισχύσουμε την οικονομία του τόπου μας με ένα διαφορετικό τρόπο πέραν των καθιερωμένων.
