Οι διαχρονικά καλές σχέσεις μας με τον “τρίτο κόσμο”, αραβικό κυρίως, αποτελούν ασπίδα ασφαλείας, αποτελεσματικότερη του C41, η αγορά του οποίου δηλητηριάζει ακόμη την πολιτική ζωή του τόπου. Το “άυλο” αυτό αγαθό, που εν πολλοίς οφείλεται στις σχέσεις που ανέπτυξε η πατρίδα μας, κυρίως τη δεκαετία του ’80-’90, με τον Ανδρέα Παπανδρέου πρωθυπουργό, παράγει ακόμη τεράστιο πλούτο με τον οποίο διατηρείται η χώρα μας ζωντανή, παρά τη μακροχρόνια οικονομική κρίση.
Η ραγδαία αύξηση των αφίξεων στα αεροδρόμια της χώρας και της Κρήτης οφείλεται σε σημαντικό βαθμό στην ασφάλεια που αισθάνεται ο ξένος επισκέπτης σε όλες τις μεγάλες πόλεις της χώρας, τη στιγμή που αντίστοιχες πόλεις άλλων μεσογειακών και ευρωπαϊκών προορισμών αποτελούν στόχους τρομοκρατικών επιθέσεων.
Η πολιτική αυτή είναι αλήθεια ότι συνεχίστηκε από όλες τις μετέπειτα κυβερνήσεις, κι έτσι το ιδιαίτερα προσοδοφόρο αυτό προϊόν διατηρεί, αν δεν αυξάνει, την αξία του στο χρηματιστήριο ασφαλείας των ευρωπαϊκών προορισμών.
Ενώ «έξω πάμε καλά», η λεγόμενη “μικροεγκληματικότητα”, η οποία δεν είναι καθόλου μικρή και που με ευκολία αποδίδεται στους μετανάστες, στους Ρομά, στους Αλβανούς, στους Βούλγαρους, στους Ρουμάνους, στους άλλους, όχι μόνο πολλαπλασιάζεται, αλλά κυρίως οργανώνεται, απλώνει τα πλοκάμια της παντού, αποκτά έκφραση, κοινωνική πολιτική και οικονομική κυρίως επιρροή, οργανώνει εκδηλώσεις με χιλιάδες καλεσμένους, που δεν αντέχουν πια να οργανώσουν εύκολα “κοινοί” θνητοί λόγω της κρίσης, όπου συμμετέχουμε όλοι οι δήθεν, παραγνωρίζοντας τις βαριές συνέπειες των “αθώων” αυτών συναναστροφών.
Οι αγροτοκτηνοτρόφοι μας, ακόμη και στις παρυφές της πόλης, οικογενειάρχες που δημιουργούν, παράγουν και επιχειρούν να αναπτύξουν τον αγροτοδιατροφικό μας πλούτο, είναι πλήρως απροστάτευτοι, όχι γιατί καταργήθηκε η αγροφυλακή, αλλά γιατί δεν υπάρχει Αγροτική Ασφάλεια. Το “μουζίκο” του αγροφύλακα έχει τοποθετηθεί ήδη στις προθήκες των λαογραφικών μουσείων.
Τα εγκλήματα της ζωοκλοπής, ακόμα και οικόσιτων ζώων, της ελαιοκλοπής, της ελαιοκοπής κ.λπ., έχουν περάσει στον έλεγχο του οργανωμένου εγκλήματος, που διαθέτει μεταφορικά μέσα, καταστήματα διάθεσης, αποθηκευτικούς χώρους, επιχειρηματικές δραστηριότητες νομιμοποίησης των εσόδων, προφανώς και πρόθυμους “λειτουργούς” των θεσμών να συμπράξουν σ’ αυτό.
Το ισχύον θεσμικό πλαίσιο, το οποίο στο όνομα του «ποινικού σωφρονισμού» και με ουσιαστικό στόχο την αποσυμφόρηση (άδειασμα) των φυλακών, σε συνδυασμό με το «οχ, βρε αδερφέ», όλων μας, «πού πάω να μπλέξω;», τον φόβο και τη σιωπή που εξελίσσεται σε “ομερτά”, εδραιώνει την πεποίθηση για το ακαταδίωκτο και ατιμώρητο.
Η προστασία των πολιτών σε όλες τις γειτονιές της πόλης και τους οικισμούς της υπαίθρου, αν και δεν είναι αρμοδιότητα της Αυτοδιοίκησης, όπως συμβαίνει σε άλλες ευρωπαϊκές (δυτικές) χώρες, οι οποίες εμπιστεύονται την Αυτοδιοίκηση, σίγουρα αποτελεί και δική μας ευθύνη, γεγονός το οποίο πρέπει να μας απασχολήσει σοβαρά, τόσο πριν όσο και κυρίως μετά τις αυτοδιοικητικές εκλογές για την ανάδειξη των δημοτικών και περιφερειακών Αρχών, πριν είναι αργά...
* Ο Ευριπίδης Κουκιαδάκης είναι συντονιστής υπό ίδρυσης παράταξης για τις αυτοδιοικητικές εκλογές.
