Ο αχαρακτήριστος και αθεόφοβος κατέφυγε στο κρατικό Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων για να βρίσει όλους τους αντιπάλους του ΣΥΡΙΖΑ. Και κυρίως της Νέας Δημοκρατίας. Αντιγράφω: «Είναι δηλωμένοι εχθροί της Δημοκρατίας. Είναι διορισμένα τσιράκια του δικτάτορα Παπαδόπουλου, φανεροί εραστές της απολυταρχίας, συνοδοιπόροι εθνικοσοσιαλιστών»... Μια απάντησή μου θα ήτανε ένα πανηγύρι λέξεων και νοημάτων. Αλλά είναι μικρός! Τόσο μικρός!
Διάβασα τις τελευταίες μέρες διάφορες δήθεν σοβαρές αναλύσεις για την έξοδο από τα μνημόνια. Η βασική μου απορία είναι: Πώς βλέπουν την έξοδο από τα μνημόνια όταν ισχύουν σχεδόν όλες οι δεσμεύσεις;
Χωρίς καν τη δυνατότητα αναδιαπραγμάτευσης και τροποποίησής των. Δε θα μείνω, όμως, σε αυτό το σημείο. Παρακαλώ τους αναγνώστες και αναγνώστριες να κατανοήσουν την ακόλουθη σκέψη. Δε βγήκαμε από τα μνημόνια. Βγαίνουμε (αν βγαίνουμε) από το τρίτο μνημόνιο του Αλέξη Τσίπρα. Και μόνο από αυτό. Τα δύο προηγούμενα είναι μισοτελειωμένα. Με ό,τι αυτό σημαίνει.
Τα ανέτρεψε ο Αλέξης για να φέρει το δικό του μνημόνιο. Αυτό που μας στοίχισε πάνω από 100 δισ. ευρώ. Όπως εκτιμάται από τους διεθνείς οργανισμούς. Από αυτό προσπαθούμε να βγούμε.
Φίλος δικαστής μού επέστησε την προσοχή στην ανακοίνωση της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων. Που δεν την ελέγχει η κυβέρνηση, τώρα πια. Παρά τις λυσσώδεις προσπάθειες της κ. Θάνου, πρώην προέδρου του Αρείου Πάγου και νυν συμβούλου του Αλέξη Τσίπρα.
Τι καταγγέλλει η Ένωση; Ότι με τροπολογία στο πλαίσιο ενός άσχετου νομοσχεδίου η κυβέρνηση επιχειρεί να κάνει βουτιά στην επετηρίδα των αρεοπαγιτών για να μπορέσει να ορίσει στην ηγεσία του Αρείου Πάγου κάποιους με τους οποίους συνομιλεί κάτω από το τραπέζι.
Τι άραγε φοβούνται; Και τι θέλουν να αποτρέψουν; Να ελέγξουν τις δικαστικές διαδικασίες όταν θα έχουνε γκρεμιστεί από τις καρέκλες της εξουσίας. Όταν θα έρθει η οργή του λαού και απαιτήσει κυρώσεις. Αυτό φοβούνται.
Θα τους το πω πολύ απλά. Ό,τι και να κάνουν, όποια παιχνίδια και αν παίξουν, δε θα αποτρέψουν τις κυρώσεις. Αν φυσικά το απαιτήσει ο λαός. Οι διορισμένοι από αυτούς στην ηγεσία των Ανώτατων Δικαστηρίων μπορεί σε κάποιο μικρό ζήτημα να τους διευκολύνουν. Την ώρα όμως της μεγάλης κρίσης θα στοιχηθούν με την πλειοψηφία των συναδέλφων τους. Κανείς δεν πουλά την επαγγελματική του τιμή για ένα τέτοιο ευτελές κόμμα πια χάρισμα.
