Έχουν περάσει πάνω από 2.500 χρόνια από τότε που ο Αθηναίος πολιτικός Κλεισθένης ανέλαβε να θέσει τις βάσεις για τη δημοκρατική μεταρρύθμιση της Αθήνας.
Οι μεταρρυθμίσεις του Κλεισθένη πέτυχαν, για πολλά χρόνια επικράτησε ηρεμία στην πόλη και δίκαια ονομάσθηκε ως ο θεμελιωτής της Δημοκρατίας.
του Μαρίνου Παττακού
Αυτό το βαρύ πολιτικό ιστορικό όνομα επελέγη σήμερα να δοθεί στο κυοφορούμενο νομοσχέδιο για την αναδιάρθρωση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης με τον τίτλο «Κλεισθένης 1».
Πρώτα ήταν ο Καποδίστριας, μετά ο Καλλικράτης και τώρα ο Κλεισθένης. Όλοι οι υπουργοί Εσωτερικών αρέσκονται να βαφτίζουν τα νομοσχέδια για την Τοπική Αυτοδιοίκηση με ιστορικά ονόματα από την Αρχαία Ελλάδα, προκειμένου να αναδείξουν ισάξιες διαστάσεις φήμης και αποτελεσματικότητας στο δικό τους έργο που περιλαμβάνει το νομοσχέδιό τους.
Δεν υπήρξε όμοια περίπτωση στην μεταπολιτευτική περίοδο, νομοσχεδίου που να προετοιμάζεται και να επεξεργάζεται πάνω από δύο χρόνια, που όλο έρχεται και ακόμα στον δρόμο είναι. Όλοι οι αυτοδιοικητικοί το περίμεναν πριν από το Πάσχα, όμως το νομοσχέδιο ακόμη επεξεργάζεται και τώρα ανακοινώνεται ότι μπήκε σε δημόσια διαβούλευση.
Αμέσως ξεκίνησαν οι αντιδράσεις με πρώτη την ΚΕΔΕ που ζήτησε την απόσυρσή του θεωρώντας απαράδεκτη την ψήφισή του. Είναι αλήθεια ότι για πολλούς αιρετούς αυτό το νομοσχέδιο σημαίνει ακυβερνησία και χάος στους δήμους της χώρας.
Το βασικότερο χαρακτηριστικό που διαφημίζεται στο νομοσχέδιο «Κλεισθένης 1» είναι η θέσπιση της απλής αναλογικής στις δημοτικές εκλογές. Σύμφωνα με επίσημες δημοσιεύσεις, υιοθετείται μια νέα κουλτούρα συναινέσεων και συνθέσεων για την επικράτηση πλειοψηφιών ευρύτερων εντός των περιφερειακών και δημοτικών συμβουλίων.
Πιστεύουν ότι θα επικρατήσει η λογική των πολυπαραταξιακών συνεργασιών και περιμένουν άραγε ότι αυτό μπορεί να λειτουργήσει στην Ελλάδα. Θα έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον να δούμε πώς θα καταφέρουν να συνεννοηθούν σύμβουλοι ΣΥΡΙΖΑ – ΚΚΕ – ΝΔ και άλλων διαφορετικών πολιτικών επιρροών και αντιλήψεων.
Έχει αποδειχθεί ότι η σύνθεση τω διαφορετικών απόψεων και επιλογών, μπορεί να οργανωθεί πριν τις εκλογές με τη συστέγαση σε κοινή δημοτική παράταξη με κοινό προεκλογικό πρόγραμμα, κοινές θέσεις και δεσμεύσεις.
Για τους λόγους αυτούς σχολιάζοντας μία ενδεχόμενη επικράτηση και ψήφιση του επίμαχου νομοσχεδίου καταλήγουμε στα παρακάτω συμπεράσματα:
Είναι βέβαιο ότι θα προκληθεί ένα γενικότερο χάος στη διοίκηση των δήμων και των περιφερειών.
Εάν δεν υπάρχει το μπόνους των πρόσθετων συμβούλων που παραχωρείται στον συνδυασμό που κερδίζει τις εκλογές, δύσκολα θα έχουμε δημάρχους από τις ευρύτερες συμφωνίες. Θα κυριαρχήσει το προσωπικό συμφέρον, η εξαγορά συνειδήσεων, οι προσωπικοί πολιτικοί εκβιασμοί και άλλα. Τα κόμματα που μέχρι σήμερα καθόριζαν τις εξελίξεις πριν από τις εκλογές, θα συνεχίζουν τα κομματικά παιχνίδια και μετά τις αυτοδιοικητικές εκλογές.
Οι πολίτες των Δήμων και των Περιφερειών θα τεθούν ολοκληρωτικά στο περιθώριο. Άλλον θα ψηφίζουν Δήμαρχο, άλλο πρόγραμμα θα έχουν επιλέξει προεκλογικά, άλλο θα προκύψει μετεκλογικά και άλλος Δήμαρχος θα εκλέγεται μετά από συμφωνίες και ύποπτες συναλλαγές μετά τις εκλογές.
Με λίγα λόγια, τίθεται σε άμεσο κίνδυνο το μέλλον της τοπικής αυτοδιοίκησης και τα όνειρα για την κουλτούρα των συναινέσεων, των συνεργασιών και των συνθέσεων θα πάνε χαμένα. Όσο πλησιάζουν οι αυτοδιοικητικές εκλογές τόσο πιο φανερή γίνεται η πρόθεση των κυβερνώντων να προκαλέσουν ακυβερνησία στους δήμους την επόμενη μέρα.
Διαπιστώνοντας ότι το πολιτικό κλίμα που έχει διαμορφωθεί δεν ευνοεί τα αυτοδιοικητικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ για να βρουν ευρεία απήχηση στην τοπική κοινωνία, προσπαθούν να θολώσουν τα «αυτοδιοικητικά νερά» και να θαμπώσουν τους ψηφοφόρους με τις αλλαγές που φημίζονται για την δημοκρατικότητά τους.
Ενώ στην Ευρώπη οι δήμοι πραγματοποιούν άλματα ανάπτυξης, καινοτομίας και επιχειρηματικότητας, στην Ελλάδα έρχεται ο «Κλεισθένης 1», φιλοδοξώντας να παραδώσει την τοπική αυτοδιοίκηση αιχμάλωτη σε ένα καθεστώς ακυβερνησίας, δυσκαμψίας και αντιπαραγωγικότητας.
