Στο σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα (Ιω.4, 5-42) ο ευαγγελιστής Ιωάννης μάς μεταφέρει στην πόλη της Σαμαρείας Συχάρ, όπου ο Ιησούς Χριστός συναντά στο πηγάδι του Ιακώβ μια Σαμαρείτισσα γυναίκα.
Ο διάλογος μεταξύ του Ιησού Χριστού και της Σαμαρείτισσας, ενώ έχει ως αφετηρία κάτι το υλικό, το νερό, -«δος μοι πιείν»-, εντούτοις στη συνέχεια καταλήγει σε μια συνομιλία με υψηλές διδασκαλίες και μηνύματα.
Ο διάλογος αυτός στάθηκε η αφορμή ώστε η γυναίκα αυτή να πιστέψει πραγματικά ότι ο Χριστός είναι ο Μεσσίας. Η Σαμαρείτισσα αυτή γυναίκα είναι η μετέπειτα Αγία Μεγαλομάρτυς και Ισαπόστολος Φωτεινή η Σαμαρείτιδα, την οποία τιμά η Εκκλησία μας κατά την ομώνυμη Κυριακή της Σαμαρείτιδος, αλλά και στις 26 Φεβρουαρίου.
Στο φρέαρ του Ιακώβ λοιπόν είχε συναντήσει τον Θεάνθρωπο Κύριο Ιησού Χριστό και έκτοτε πραγματικά άλλαξε ολόκληρη η βιοτή της.Είχε δίψα πνευματική,ξεδίψασε με τα νάματα της θείας διδασκαλίας και έκτοτε επιδόθηκε σε μια συνεχή προσπάθεια να ξεδιψάσει κι εκείνη με αυτά όλο τον καλοπροαίρετο και πνευματικά διψασμένο κόσμο της εποχής της.
Βαπτίστηκε από τους Αποστόλους κατά την ημέρα της Πεντηκοστής και ξεκίνησε ένα τεράστιο ιεραποστολικό έργο μαζί με τους δυο της γιους και τις πέντε αδερφές της, στην Συρία, στην Φοινίκη, στην Παλαιστίνη, στην Αίγυπτο, στην Καρχηδόνα και τελικά στη Ρώμη. Η μεγάλη της αυτή αποστολική δράση είναι ο λόγος για τον οποίο η εκκλησία μας την ονομάζει Ισαπόστολο.
Στη Ρώμη έλαβε,μαζί με τους γιους και τις αδερφές της, μαρτυρικό θάνατο από τον αυτοκράτορα Νέρωνα (54 - 68), όταν αυτός έμαθε,συν τοις άλλοις, ότι η Αγία Φωτεινή έκανε Χριστιανές τη θυγατέρα του Δομνίνα και μερικές δούλες της. Στην προσπάθειά του να τους κάνει να αλλάξουν πίστη, ο Νέρων μαρτυρείται ότι είχε χρησιμοποιήσει όσα δόλια μέσα και όσα βασανιστήρια τού ήταν γνωστά.
Η Αγία Φωτεινή και οι υπόλοιποι μάρτυρες δεν λύγισαν ούτε στιγμή και συνεχώς δοξολογούσαν τον Ιησού Χριστό.Κατά τη διάρκεια των φρικτών μαρτυρίων που υπέστησαν, πολλά θαύματα έλαβαν χώρα. Μετά από κάθε μαρτύριο, τόσο η Αγία όσο και οι υπόλοιποι μάρτυρες ήταν ανέπαφοι.
Αυτό ήταν κάτι που πείσμωνε τον Νέρωνα αλλά ταυτόχρονα έκανε πολλούς από αυτούς που έβλεπαν τα θαύματα αυτά να πιστέψουν στον Χριστό και να βαπτιστούν χριστιανοί.Μετά από ατελείωτα μαρτύρια που υπέστη, η Αγία Φωτεινή φυλακίστηκε και μέσα στην φυλακή παρέδωσε την ψυχή της στον Κύριο. Μαζί με την Αγία Φωτεινή μαρτύρησαν επίσης οι υιοί της(άγιοι Φωτεινός και Ιωσής) καθώς και οι πέντε αδελφές της(:οι αγίες Ανατολή,Φωτώ,Φωτίδα,Παρασκευή και Κυριακή).
Παρακάτω ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος σε άλλη μια θεόπνευστη ομιλία του ερμηνεύει τη συγκλονιστική συνάντηση της Σαμαρείτιδος με τον Κύριο Ιησού Χριστό και τη συνομιλία που είχαν σχετικά με το θέμα της αληθινής λατρείας του Θεού.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΟΣ
?γίου ?ωάννου Χρυσοστόμου
Σήμερα ? Χριστ?ς διαλαλε? σ? μ?ς το?ς ?θλους τ?ς Σαμαρείτιδος κα? πρέπει τ? φτωχ? πλοιάριο το? λόγου μου ν? διαπλεύση τ? πέλαγος τ?ν κατορθωμάτων της. Βλέπω τ?ν πίστη της κα? θέλω ν? φτιάξω τ? ?γκώμιό της κα? μαζί σας ν? ?παινέσω τ?ν φτωχι? κα? τ?ν πλούσια, τ?ν πόρνη κα? τ?ν ?πόστολο, τ?ν ?σωτη κα? τ?ν πιστή, τ?ν πολύγαμο κα? πολυδύναμη, α?τ? πο? πολλο?ς ?μόλυνε κα? πο? τ?ν μονογεν? γι? το? Θεο? ?πηρέτησε. Α?τ? πο? μολύνθηκε κα? καθαρίστηκε, πο? δίψασε κι ?πιθύμησε νερ? ζωντανό, κα? κληρονόμησε τ? νάματα τ?ς χάρης το?ρανο?.
Τί λέει ? Ε?αγγελιστ?ς ?ωάννης πο? βροντερ? φανέρωσε τ? ?ρρητα μυστήρια; Φτάνει ? ?ησο?ς σ? μι? πόλη τ?ς Σαμαρείας, πο? λέγεται Συχάρ, κα? στ? μέρος πο? ? ?ακώβ ?δωσε στ? γιό του τ?ν ?ωσήφ. ?ταν ?κε? τ? πηγάδι το? ?ακώβ, κουρασμένος λοιπ?ν ? ?ησο?ς ?π? τ?ν ?δοιπορία κάθισε πάνω στ? χε?λος το? πηγαδιο?. ?ταν ? ?κτη ?ρα περίπου. ?ρθε μι? γυνα?κα ?π' τ? Σαμάρεια ν? βγάλη νερό. Τ?ς λέει ? ?ησο?ς, δός μου ν? πι?. Ο? μαθηταί του ε?χαν φύγει στ?ν πόλη γι? ν' ?γοράσουν τρόφιμα. Κουρασμένος ? ?ησο?ς.
Τί λέει λοιπ?ν ? ?σαΐας ? προφήτης; ? Θε?ς, ? μέγας δ?ν θ? πεινάση, ο?τε θ? διψάση ο?τε θ? κοπιάση. Ο?τε τ? βάθος τ?ς σοφίας του θ? βρεθ?. ?λλ? κα? ? ε?αγγελιστ?ς Ματθα?ος γράφει γι' α?τ?ν στ? ε?αγγέλιό του: Κι ?φο? νήστεψε σαράντα μέρες κα? σαράντα νύχτες ?πειτα ?πείνασε. ?τσι κι ? Ε?αγγελιστ?ς ?ωάννης ?πως ?κουσες πρ?ν ?π? λίγο λέει. Κουρασμένος ? ?ησο?ς ?π? τ?ν ?δοιπορία κάθισε στ? χε?λος το? πηγαδιο?.
?ταν ? ?κτη ?ρα τ?ς ?μέρας. ? ?νας λέει ?τι ?πείνασε, ? ?λλος ?τι ?κοπίασε κι ? προφήτης ?σαΐας ?μπνευσμένος ?π? τ? ?γιο Πνε?μα δηλώνει ?τι ? Θε?ς ? μέγας ο?τε θ? πείναση, ο?τε θ? διψάση, ο?τε θ? κοπιάση. Ο?τε θ? βρεθ? τ? βάθος τ?ς σοφίας του. Π?ς θ? γίνη δυνατ? ν? διασωθ? ? ?μοφωνία τ?ν Ε?αγγελίων κα? τ?ς προφητείας; ?πειδ? ? ο?κονομία το? μεγάλου Θεο? ο?κονομήσε γι? τ?ν Σωτ?ρα μας ?να διπλ? κα? παράδοξο συνδυασμ? Θεο? κα? ?νθρώπου κατ? τ?ν ε?χαρίστηση κα? τ? θέλημά του, γι' α?τ? ? προφήτης ?ξαγγέλλει τ? δύναμη κα? τ? μεγαλε?ο τ?ς θεότητας, ?ν? ο? ?πόστολοι κα? ε?αγγελιστές δείχνουν ?ληθιν? τ?ν ο?κονομία το? σώματος. Κουρασμένος λοιπ?ν ? ?ησο?ς ?π? τ?ν ?δοιπορία καθόταν ?τσι πάνω στ? πηγάδι.
?ταν περίπου ?κτη ?ρα. ?ρχεται μι? γυνα?κα ?π? τ? Σαμάρεια ν? ?ντλήση νερ? κα? ? ?ησο?ς τ?ς λέει? δ?σε μου ν? πι?. Ο? μαθητα? του ε?χαν φύγει στ?ν πόλη γι? ν' ?γοράσουν τρόφιμα κα? ? Σαμαρείτισσα το? ε?πε? Π?ς ?σ? πο? ε?σαι ?ουδα?ος ζητε?ς ν? πι?ς ?π? μένα πο? ε?μαι Σαμαρείτισσα;
Ε?ναι ?νάγκη, ?γαπητο?, ν? ?ξετάσωμε γιατ? ?ρισε κα? τ?ν τόπο κα? τ?ν ?ρα κα? τ?ν ?πουσία τ?ν μαθητ?ν. Τ?ν τόπο, κάθισε κοντ? στ? πηγάδι? τ?ν ?ρα, ?ταν περίπου ? ?κτη ?ρα? τ?ν ?πουσία τ?ν μαθητ?ν, ο? μαθητα? του ε?χαν πάει στ?ν πόλη γι? ν? ?γοράσουν τρόφιμα. Γι? ποι?ν λόγο ?νάφερε τ?ν τόπο; ?πειδ? ?π?ρχε πνευματικ? θήραμα π?γε στ? μέρος α?τό, γι? ν? τ? συλλάβη. Δ?ν βλέπεις τ? κάνουν ο? ψαράδες; Δ?ν ?νεβοκατεβαίνουν σ? κάθε μερι? τ?ς θάλασσας ?λλ? σ' ?ρισμένο μέρος πο? ξέρουν ?τι ?πάρχουν ψάρια. Γιατ? α?τ? πηγαίνουν περισσότερο σ? ?ρισμένα σημεία.
?τσι κι ? Κύριός μας ?ησο?ς Χριστ?ς, ? μέγας Θε?ς τ?ς προφητείας, σ?ν Θε?ς ?γνώριζε, ?τι ?κε? μπορο?σε ν? πιάση τ? θήραμά του, τ? Σαμαρείτισσα. Σ?ν το?ς ψαράδες πο? διαλέγουν τ?ν τόπο κα? ψαρεύουν ?τσι κι ? Χριστ?ς ?ρθε στ? μέρος ?που μπορο?σε ν? συλλάβη τ? Σαμαρείτισσα κα? χρησιμοποι?νας α?τ? ν? ?πιτύχη πλούσιο ψάρεμα ?π? ?νθρώπους. Γι' α?τ? ?νέφερε τ?ν τόπο. Γιατ? ?μως ?νέφερε κα? τ?ν ?ρα; Κουρασμένος ? ?ησο?ς ?π? τ?ν ?δοιπορία κάθισε ?τσι στ? χείλη το? πηγαδιο?.
?ταν ? ?κτη ?ρα περίπου. ?κουσε λοιπόν, ?γαπητέ, κα? γι? τ?ν ?ρα. Μι? φτωχι? ?ταν ? Σαμαρείτισσα, πο? ζο?σε ?π? τ? δουλει? τ?ν χερι?ν της. Φτωχιά μ? λίγους ο?κονομικο?ς πόρους, ?χι ?μως κα? στ?ν ε?σέβεια τ?ς ψυχ?ς. Ξυπνο?σε λοιπ?ν κα? καταγινόταν μ? τ?ν ?ργαλει? γι? ν? κερδίση τ?ν ζωή της. ?λλ? τ?ν ?κτη ?ρα πο? ?λοι ξεκουράζοταν τότε ?κείνη ?παιρνε τ? στάμνα της κα? τ? γέμιζε. ?ξερε λοιπ?ν ? παντογνώστης Κύριος ?τι τ?ν ?ρα πο? ο? ?λλοι ξεκουράζοταν ?κείνη ?ταν ?πασχολημένη μ? τ? κουβάλημα το? νερο?. Κα? γι' α?τ? τ?ν ?κτη ?ρα π?γε ? Κύριος, τότε πο? ?ξερε ?τι ?ρχόταν γι? νερ? κα? μπορο?σε ν? συλλάβη α?τ? τ? πνευματικ? θήραμα.
Κα? γι? ποιο λόγο ? Κύριος ?πομάκρυνε το?ς μαθητάς του; Τ? Ε?αγγέλιο λέγει ?τι ο? μαθητα? του ε?χαν φύγει στ?ν πόλη γι? ν' ?γοράσουν τρόφιμα. ? γυνα?κα ?ταν φτωχιά κα? ?ξιολύπητη, ?πως προηγουμένως ε?παμε κα? δ?ν θ? ε?χε τ? θάρρος ν' ?ντικρύση τόσους πολλούς, πο? τριγύριζαν τ?ν ?ησο?. Κι ?ν ?βλεπε τ? ?ξίωμα το? δασκάλου, το?ς μαθητ?ς γύρω-γύρω, τ?ν δάσκαλο, το?ς διδασκομένους, τ?ν κόσμο, τ?ν τάξη, τ? ?ξίωμα, τ? ντύσιμο, τ?ν ?πισημότητα θ? ?φευγε ?μέσως κα? θ? χανόταν τ? θήραμα. Δ?ν θ? τολμο?σε ν? πλησιάση κα? τ? ψάρι δ?ν θ? μπλεκόταν στ? δίχτυα, δ? θ? πιανόταν, θ? ξέφευγε.
Γι' α?τ? ?στειλε το?ς μαθητ?ς στ?ν πόλη. Το?ς ε?πε, π?τε κι ?γοράσετε τροφές. Σε?ς π?τε ν' ?γοράσετε. ?γ? ?χω ?λλο φαγητό. Δική μου τροφ? ε?ναι ν? κάνω τ? θέλημα ?κείνου, πο? μ? ?στειλε κα? ν? ?λοκληρώσω τ? ?ργο του. Σε?ς τ? σαρκικά, ?γ? τ? πνευματικά? σε?ς ?γοράσετε, ?γ? σ?ς ?πελευθέρωσα ?γοράζοντάς σας.
? Χριστ?ς σ?ς ?λευθέρωσε ?γοραζοντάς σας ?π? τ?ν κατάρα το? νόμου, ?φο? ?γινε γι? σ?ς κατάρα, λέγει «τ? σκε?ος τ?ς ?κλογ?ς», ? Πα?λος. Μ? τ? νερ? θέλω ν? συλλάβω α?τ? τ? πνευματικ? ?λίευμα. ?μαθες γιατ? ?ναφέρεται κα? ? τόπος κα? ? ?ρα κα? ?πουσία τ?ν μαθητ?ν. ?νάγκη τώρα ν? μιλήσωμε γι? το?τα.
?ρχεται μι? γυνα?κα ?π? τ? Σαμάρεια ν? βγάλη νερό. ?ρχεται ? Σαμαρείτισσα τ?ν ?κτη ?ρα ν' ?ντλήση νερό, ?φο? σταμάτησε τ? ?φάδι της, γι? ν? πάρη νερ? τ?ν ?ρα τ?ς ξεκούρασης κα? ?πως πολλ?ς φορ?ς ?νάφερα τ?ν ?κτη ?ρα. Το?το γιατ? κα? ?ταν ? Ε?α πάτησε τ?ν ?ντολ? ?ταν ?ρα ?κτη περίπου. Γι' α?τ? κα? Σαμαρείτισσα σώθηκε στ? πηγάδι α?τ?ν τ?ν ?κτη ?ρα. ?ρθε ? Σαμαρείτισσα ν' ?ντλήση νερ? κα? βλέπει τ?ν ?ησο? σ?ν κάποιο ξένο κα? μόνο, σ?ν ?δοιπόρο πο? ?θελε ν' ?παλλαγ? ?π? τ?ν κάματο, καθισμένο κοντ? στ? πηγάδι. Ε?δε ?ναν περιφρονημένο ?νθρωπο κα? δ?ν τ?ν λογάριασε καθόλου. Α?τ?ς ?μως ? Θεός, πο? ?λα τ? γνωρίζει πρ?ν δημιουργηθο?ν, ?φο? ε?δε τ?ν θησαυρ? τ?ς πίστης πο? ?κρυβε ? γυνα?κα τ?ς ε?πε «δ?σε μου ν? πι?».
? πηγ? τ?ς ζω?ς, καθισμένος κοντ? στ? πηγάδι ζητ? ν? πι? μ? θέλοντας ν? πι? ?λλ? ν? δώση. Δ?σε μου ν? πι?, γι? ν? σο? δώσω ν? πι?ς νερ? ?φθαρσίας. Γιατ? ?γ? διψ? τ? σωτηρία τ?ν ?νθρώπων. Διψ? ?χι γι? ν? πι? ?λλ? γι? ν? ποτίσω. Μιμήθηκα τ?ν πατέρα μου? λέει ? Θε?ς στ?ν ?βραάμ. Δ?σέ μου τ? γιό σου, πρόσφερέ μου τ?ν ?σαάκ, τ? γιό σου τ?ν ?γαπητό, τ? μονάκριβο. Κάνε μου τον ?λοκαύτωμα στ? βουν? πο? θ? σο? δείξω. Δ?ν τ? ε?πε α?τό, ?πειδ? ?θελε ν? πάρη τ? παιδ? ?λλ? ?πειδ? ?θελε ν? χαρίση τ? δικ? του στ?ν ο?κουμένη.
Γράφει ? γι?ς τ?ς βροντ?ς ? θεσπέσιος ?ωάννης: Τόσον ?γάπησε τ?ν κόσμο ? Θεός, ?στε ?δωσε τ? μονάκριβό του γι? γι? ν? μ? χαθ? ?ποιος πιστέψη σ' α?τ?ν παρ? ν? ζήση α?ώνια. Δ?σε μου τ? μονογεν? σου γι? ν? χαρίσω στ?ν κόσμο τ?ν ?ληθιν? Μονογεν?. Θυσίασε τ? γιό σου, ?χι γι? ν? τ?ν θυσιάσης ?λλ? γι? ν? θυσιάσω τ? γιό μου τ?ν Μονογεν? γι? σωτηρία το? κόσμου, σ? μι? θυσία ζωντανή, καλόδεχτη, ?για. ?μοια κι ?δ?? δ?σε μου ν? πι?, ?χι γι? ν? πι? ?λλ? ν? ποτίσω.
Κα? το? λέει ? γυνα?κα? π?ς σ? πο? ε?σαι ?ουδα?ος ζητ?ς ν? πι?ς ?π? μένα τ? Σαμαρείτισσα; Δ?ν ?πάρχουν σχέσεις ?νάμεσα σ? ?ουδαίους κα? Σαμαρε?τες. ? γυνα?κα μίλησε μ? ?κριβεια. Σ' α?τ? δείχνει τ?ν φιλοτιμία της ? πόρνη. Σ' α?τ? ?ποδεικνύει τ?ν τήρηση το? νόμου. Τέτοιο ε?ναι τ? γένος τ?ν Σαμαρειτ?ν. Σ? πορνε?ες μολύνονται κα? μ? τ? νερ? πιστεύουν κα? νομίζουν ?τι καθαρίζονται. Π?ς σ? ?ουδα?ος ζητ?ς ν? πι?ς ?π? μένα τ?ν Σαμαρείτισσα. Δ?ν συναναστρέφονται ο? ?ουδα?οι το?ς Σαμαρε?τες. Τ?ν ψυχ? ?λόκληρη τ?ν κάνουν ?να στίγμα κα? θαρρο?ν ?τι καθαρίζουν τ? σ?μα.
?τσι κι ? Σαμαρείτισσα. Τ?ν ψυχή της ε?χε βουτηγμένη στ?ς πορνε?ες κα? φιλονικε? γι? τ?ν πόση λίγου νερο?. Κα? ? ?ησο?ς δ?ν τ?ν ?ποστόμωσε, δ?ν τ?ς ε?πε ?γ? ε?μαι Θε?ς ?π? Θεό? ?γ? στερέωσα τ?ν ο?ραν? κα? θεμελίωσα τ? γ? κα? φιλονικε?ς γι? τ? νερ? κα? τ?ν πόση του κα? μάλιστα σύ, γυνα?κα μολυσμένη ?π? τ?ς ?μαρτίες; Τ?ς ε?πε το?το? ?ν ?γνώριζες τ?ν δωρε? το? Θεο? κα? ποι?ς ε?ναι α?τ?ς πο? σο? λέει «δ?σε μου ν? πι?», θ? γύρευες ?σ? ?π' α?τ?ν κα? θ? σο? ?δινε νερ? ζωντανό.
Ε?δες π?ς σιγ?-σιγ? τ?ς ξεσήκωσε τ?ν ?πιθυμία λέγοντάς της «?ν ?ξερες τ? δωρε? το? Θεο? και ποιός ε?ναι α?τ?ς πο? σο? λέγει δ?σε μου ν? πι?, θ? το? γύρευες ?σ? κα? θ? σο? ?δινε νερ? ζωντανό». Κι ? γυνα?κα παρατηρε?: Κύριε μήτε κουβ? ?χεις κα? τ? πηγάδι ε?ναι βαθύ? ?π? πο? λοιπ?ν ?χεις κα? μάλιστα νερ? ζωντανό; Μήπως ε?σαι σ? πι? μεγάλος ?π? τ?ν πατέρα μας ?ακώβ, πο? μ?ς ?δωκε α?τ? τ? πηγάδι, ?π' ?που ?πιε κα? α?τ?ς κα? τ? παιδιά του κα? τ? κοπάδια του; Ε?χε μεγάλη φαντασία ? γυνα?κα γι? τ?ν Πατριάρχη ?ακώβ (προσέξετε μ? ?κρίβεια) ε?χε μεγάλο σεβασμ? γι? τ?ν ?ακώβ ? Σαμαρείτισσα κι ε?χε μεγάλη ?δέα γι' α?τ?ν τ?ν πατριάρχη κα? δίκαια? γιατ? ?ταν ? πατέρας τ?ν δώδεκα πατριαρχ?ν? γιατ? ο? δώδεκα φυλ?ς το? ?σραήλ κατάγονται ?π? τ?ν ?ακώβ. ?κόμα ?πειδ? πάλεψε μ? τ? Θε? κα? ?ποδείχτηκε δυνατός, ?στε κι ? Θε?ς ν? το? π?? «?φησέ με γιατ? ?ρχισε ν? ξημερώνη». ? Θε?ς πάλευε μ? τ?ν ?νθρωπο κα? το? ?λεγε. ?φησέ με γιατ? ε?σαι φίλος μου κι ?ρχισε ν? ξημερώνη. Κι α?τ?ς το? ε?πε? δ?ν θ? σ? ?φήσω ?ν δ? μ' ε?λογήσης.
Τί σημαίνει α?τ? κα? ποι? τ? νόημα τ?ς πάλης το? Θεο? μ? τ?ν ?νθρωπο παρ? ?τι ?μελλε ν? ντυθ? τ?ν ?νθρώπινη σάρκα κα? τί το? ε?πε ? Θεός; Δ?ν θ? σ? λένε πι? ?ακώβ ?λλ? ?σραήλ γιατ? ?δειξες δύναμη στ? πάλη σου μ? τ?ν Θε? κα? θ? φαν?ς δυνατ?ς στ?ν πάλη σου μ? το?ς ?νθρώπους. Ε?χε λοιπ?ν ? γυναίκα μεγάλη ?δέα γι? τ?ν πατριάρχη. Γι' α?τ? ?λεγε στ?ν Κύριο. Μήπως ε?σαι μεγαλύτερος ?π? τ?ν πατέρα μας ?ακώβ πο? μ?ς ?δωσε τ? πηγάδι κι ?πιε ?π' α?τ? κα? ? ?διος κα? τ? παιδιά του κα? τ? κοπάδια του. Πρόσεξε τώρα τ? σοφία το? Κυρίου? πρόσεξε τ?ν καλωσύνη το? διδασκάλου.
Δ?ν τ?ς ε?πε «Ναί, ?γ? ε?μαι μεγαλύτερος ?π? τ?ν πατέρα σας ?ακώβ»? ο?τε τ?ς ε?πε, ?πως ε?πε στο?ς ?ουδαίους, «?γ? ?πάρχω πρ?ν ?π? τ? γέννηση ? ?βρα?μ ? σ?ς βεβαιώνω ?τι πολλο? βασιλιάδες κα? δίκαιοι μαζ? κα? προφ?τες ?πιθύμησαν ν? δο?ν α?τ? πο? βλέπετε ?σε?ς κα? δ?ν τ? ε?δαν». Τίποτ' ?π' α?τ? δ?ν λέει στ?ν γυναίκα, μόνο διακόπτει τ?ν πάλη τ? σχετικ? μ? τ?ν πατριάρχη κα? φανερ? κάνει τ? μάχη ?σχυρότερη. Γιατ? ?ν τ?ς ?λεγε ναί, ε?μαι μεγαλύτερος ?π? τ?ν ?ακώβ, γιατ? ?κε?νος ?π? μένα δέχτηκε τ?ν ε?λογία κι ?γ? το? τ?ν ?δωσα ?μέσως ?κείνη μπορε? ν? ?παιρνε δρόμο καθ?ς δ?ν θ? μπορο?σε ν' ?ντικρύση τέτοιο ?ψος ?ποκαλύψεων.
Τίποτε ?π' α?τ? δ?ν τ?ς ε?πε, ?λλ? μ? τ? φαινόμενα κάνει τ? πρ?γμα σαφ?ς κα? ?καταμάχητο. Τ?ς ε?πε: «καθένας πο? πίνει ?π' α?τ? τ? νερ? θ? διψάση πάλι? ?ποιος ?μως πι? ?π? τ? νερ? πο? θ? το? δώσω ?γ? δ? θ? διψάση στ?ν α??να». ?λλ? τ? νερ? πο? θ? το? δώσω ?γώ, θ? γίνη μέσα του πηγ? νερο? πο? σκιρτ? πρ?ς τ?ν ?θανασία. ?ναφέρθηκαν τ? πρόσωπα το? ?ακ?β κα? το? Χριστο?. ?λλ? ?φησε τ?ν πάλη γι? τ? πρόσωπα κα? στρέφεται στ?ν πάλη ?νάμεσα στ? φαινόμενα νερ? κα? στ' ?φαν? χαρίσματα.
?ν ?λεγε «ναί, ε?μαι μεγαλύτερος ?π? τ?ν ?ακώβ», ?μέσως ?κείνη θ? ?φευγε κα? θ? πήγαινε στ?ν πόλη, θ? ξεγλυστρο?σε πρ?ν ?π? τ?ν ?πάντηση κα? πρ?ν μιλήση θ? ?φτανε στ?ν πόλη λέγοντας? το?τος δ?ν ε?ναι στ? καλά του, ε?ναι δαιμονισμένος, ?νας τρελλός, ε?ναι ?νας ξένος πο? τ?ν χτύπησε φρενίτης, ε?ν' ?νας καταφρονεμένος, ?σχυρίζεται π?ς ε?ναι μεγαλύτερος ?π? τ?ν πατέρα μας, πι? πολ? ?π? ?κε?νον πολ? ?γινε πατέρας τ?ν δώδεκα φυλ?ν το? ?σραήλ, ?π? ?κε?νον πο? π?ρε τ?ν ε?λογία το? Θεο?, ?π? ?κε?νον πο? ?ποδήμησε φτωχ?ς κα? γύρισε πλούσιος ?π? ο?κονομία Θεο?.
?λλ? κατέβαινε στ? ?πίπεδο τ?ς γυναίκας ? Χριστ?ς κα? ?ποχωρο?σε στ?ν ?δυναμία τ?ς γυναίκας γι? ν? τ?ν ?νεβάση λίγο-λίγο στ? ?ψος τ?ν δυνατ?ν.
?κουσε προσεκτικ? τί κάνουν ο? ψαράδες. Ρίχνουν τ? ?γκίστρι στ? θάλασσα κι ?ταν ?ντιληφθο?ν ?τι πιάστηκε ψάρι, δ?ν τ? τραβο?ν πρ?ς τ? πάνω ?μέσως, ?λλ? ?ποχωρο?ν στ?ν ?ρχ? γι? ν? καταπι? ?λότελα κι ?νυποψίαστα τ? δόλωμα. Κι ?ταν καταλάβουν ?τι ?χει δεχθ? τ? ?γκίστρι στ? σπλάχνα μέσα κα? στ? βάθος τ?ς καρδι?ς τότε μ? δύναμη τραβο?ν πρ?ς τ? πάνω τ? ψάρι α?το? πο? πρ?τα ?σαν ?ποχωρητικοί. Τό ?διο ?καμε κα? ? Χριστ?ς μ? τ?ν γυνα?κα.
Δ?ν φανέρωσε σ' α?τ?ν ?π? τ?ν ?ρχ? τ?ν ?μορφι? τ?ς θεότητος ο?τε τ?ς ?δωσε ?ποσχέσεις γι? μεγάλα ?γαθά, ο?τε τ?ς ?νακοίνωσε ?τι ?ταν α?τ?ς πο? ?πλασε τ?ν ?ακώβ. ?λλ? ?ναψε τ?ν ?πιθυμία τ?ς ψυχ?ς της, λέγοντάς της: καθένας πο? πίνει ?π' α?τ? τ? νερό, θ? διψάση πάλι? ?ποιος ?μως πι? ?π' τ? νερ? πο? θ? δώσω ?γ? δ? θ? διψάση στ?ν α??να. ?λλ? τ? δικό μου νερ? θ? γίνη πηγ? πο? σκιρτ? πρ?ς τ?ν ?θανασία. ?φησε τ?ν πάλη τ?ν προσώπων κα? ?ρθε στ?ν ?φθονία τ?ν χαρισμάτων ? μ?λλον δείχνει τ?ν ?περοχ? τους μέσα στ? ?δια τ? πράγματα. Κι ? γυναίκα το? λέει: Κύριε, δ?σε μου α?τ? τ? νερό, ν? μ? διψ?, ο?τε ν? ?ρχωμαι ν? βγάζω ?π? τ? πήγαδι.
Ε?δες π?ς ?μέσως ?πίστεψε πώς τ? νερ? πο? δίνει ? Χριστ?ς δ?ν ?πιτρέπει τ? γέννηση τ?ς δίψας; Κύριε, δ?σε μου α?τ? τ? νερ? ν? μ? διψ? ο?τε ν? ?ρχωμαι ?δ? ν? βγάζω ?π' τ? πηγάδι. Τ?ς ξύπνησε λίγο-λίγο τ?ν ?πιθυμία γι? τ? πνευματικ? νάματα. Πίστεψε πώς ?ταν νερ? πο? τ? ?πινες κα? δ?ν ξαναδιψο?σες. Πο? τ? ?πινες κα? ?ξαφανιζόταν τ? χειρόγραφο τ?ν ?μαρτημάτων. Δ?σε μου Κύριε τ? νερό, ν? μ? διψ? κα? ν? μ?ν ?ρχωμαι ?δ? ν? τ? βγάζω ?π? τ? πηγάδι. Τ?ς λέει ? ?ησο?ς: Πήγαινε, φώναξε τ?ν ?νδρα σου κι ?λα. ?ν ?χης σύντροφο τ?ς ζω?ς σου, ?ς γίνη κα? στ?ν πίστη σου σύντροφος. Μ?ν παίρνης μόνη σου τ? δωρε? τ?ν πνευματικ?ν χαρισμάτων.
Πήγαινε κα? φώναξε τ?ν ?νδρα σου κι ?λα. Γι α?τ? ?ρθα στ? γ?, ?χι γι? ν? σώσω μόνο τ?ν Ε?α στ? πρόσωπο τ?ς ?ειπάρθενης Μαρίας κα? Θεοτόκου ?λλ? γι? ν? ξανακαλέσω κα? τ?ν ?νδρα πίσω στ? παράδεισο μ? τ? Πάθος μου. Πήγαινε, φώναξε τ?ν ?νδρα σου κι ?λα.
Κι ? Πα?λος ? δάσκαλος τ?ς ο?κουμένης μ? τ?ν ?δια σκέψη γράφοντας στο?ς Κορινθίους ?λεγε. «Πο? ξέρεις, γυνα?κα, ?ν δ? σώσης τ?ν ?νδρα σου». ?ς γυρίσουμε σ' α?τ? πο? μ?ς ?πασχολο?ν. Πήγαινε φώναξε τ?ν ?νδρα σου κι ?λα. Τότε λέει ? γυναίκα: Δ?ν ?χω ?νδρα. ?ρχισε ? γυναίκα ν? ξεσκεπάζη τ?ς ?μαρτίες της. ?ρχισε ν? ?ξομολογ?ται κα? ν? λέη δ?ν ?χω ?νδρα. Καλ? ε?πες, τ?ς λέει ? ?ησο?ς, δ?ν ?χω ?νδρα. Ε?χες πέντε κα? α?τ?ς πο? ?χεις τώρα δ?ν ε?ναι ?νδρας σου. Α?τ? τ? ε?πες ?ληθινό.
Τί σημαίνει α?τό; Ε?χες πέντε ?νδρες κι α?τ? πο? ?χεις τώρα δ?ν ε?ναι ?νδρας σου. ? γυνα?κα ε?χε κάμει πέντε συζύγους κα? πέθαναν? ?στερ' ?π' α?το?ς ?γινε πόρνη. Γι' α?τ? κανε?ς δ?ν ?θελε ν? τ?ν πλησιάση σ? νόμιμη γυνα?κα. Κι α?τ? μ? μπορ?ντας ν? χαλιναγωγίση τ?ς ?ρμές της, ε?χε κρυφ? α?τ?ν πο? πόρνευε μαζί της. Κα? δ?ν ?ταν γνωστ? ο?τε ?ναγνωρισμένη πόρνη, συζο?σε κρυφά μ? κάποιον. ?νόμιζε ?τι ? Χριστ?ς, σ?ν ?νθρωπος μπορο?σε ν? πλανηθ? κα? το? ?λεγε, ?τι δ?ν ?χω ?νδρα. ? Χριστ?ς, πο? γνωρίζει τ? κρυφ? τ?ς καρδι?ς κα? τ? πάντα πρ?ν ?κόμη γίνουν, τ?ς λέει: Καλ? ε?πες ?τι δ?ν ?χω ?νδρα? ?λαβες πέντε κι α?τ?ς πο? ?χεις τώρα δ?ν ε?ναι σύζυγός σου. Α?τ? τ? ε?πες ?ληθινά.
Το? λέει ? γυναίκα. Κύριε, νομίζω π?ς ε?σαι προφήτης. Ο? πατέρες μας τελο?ν τ? λατρεία τους σ' α?τ? τ? βουν? κα? σε?ς ο? ?ουδα?οι λέτε, ?τι ? τόπος τ?ς λατρείας ε?ναι τ? ?εροσόλυμα. Ποι?ν προφήτη ?ννοε?ς γυναίκα; Α?τ?ν γι? τ?ν ?πο?ον ?γραψε ? Μωϋσ?ς? ?τι κάποιον προφήτη σ?ν κι ?μένα γι? χάρη σας θ? παρουσιάση ? Κύριος ? Θε?ς ?π? το?ς ?δελφούς σας ? κάποιον ?λλο; Α?τ?ν γυνα?κα ?ννοε?ς ?τι ξεσκεπάζει τ? κρυφ? τ?ς καρδι?ς. ?φο? ε?δε ν? γίνεται ? ?ποκάλυψη τ?ν ?μαρτημάτων της ?π? τ?ν Κύριο, διαπιστώνει? Κύριε νομίζω π?ς ε?σαι προφήτης. ?ταν τ? ?διο σ?ν ν?λεγε τ? φράση το? Δαυίδ? καθάρισέ με ?π? τ?ς μυστικ?ς ?μαρτίες μου.
Καθόταν ? Θε?ς κα? μιλο?σε μ? τ? γυναίκα. Τί πολλ? φιλανθρωπία. Α?τ?ς πο? κάθεται στ?ς ράχες τ?ν Χερουβείμ συνομιλε? μ? μίαν πόρνη. «Νομίζω πώς ε?σαι προφήτης». «Ο? πατέρες μας ?καναν τ? λατρεία τους σ' α?τ? τ? βουν? κα? σε?ς ?ποστηρίζετε ?τι ? τόπος τ?ς λατρείας ε?ναι στ? ?εροσόλυμα». ? πόρνη ?νοίγει συζήτηση δογματικ? κι ?φο? νόμισε ?τι ? Κύριος ε?ναι προφήτης δ?ν ρώτησε τίποτε βιοτικό. Τ?ν παραδέχτηκε σ?ν Κύριο κα? δ?ν ζήτησε χρηματικ? περιουσία. Τ?ν παραδέχεται Κύριο κα? δ?ν ζητ? τίποτα παραπάνω ?π? τ?ν ?πιβεβαίωση τ?ς προγονικ?ς πίστης. Ο? πατέρες μας προσκυνο?σαν σ' α?τ? τ? βουν? κα? σε?ς ?ποστηρίζετε ?τι ? τόπος πο? πρέπει ν? προσκυνο?με ε?ναι στ? ?εροσόλυμα. Γιατ? στ? βουν? ?κε?νο τ? Σώμωρ, ? ?βρα?μ πρόσφερε στ? Θε? θυσία τ? γυιό του κα? στ? ?εροσόλυμα ? ?ακώβ κατεβαίνοντας στ? Λάβαν ?π? τ? Συρία ε?δε στ' ?νειρό του τ? σκάλα πο? ?φτανε ?π? τ? γ? ?ς τ?ν ο?ραν? κα? πάλεψε μ? τ? Θεό. Γι' α?τ? κα? ?λεγε «? Θε?ς μο? παρουσιάστηκε στ? Λούσα».
Γι' α?τ? ? γυναίκα καταπιάνεται μ? δόγματα κα? λέει: «Νομίζω Κύριε, π?ς ε?σαι προφήτης. Ο? πατέρες μας προσκύνησαν σ' α?τ? τ? βουν? κα? σε?ς ?ποστηρίζετε ?τι στ? ?εροσόλυμα ε?ναι ? τόπος πο? πρέπει ν? προκυνο?με». Κι ? Κύριος ?παντ? μ? τ?ν ?ντάξια σοφία του. ?πειδ? α?τ? τ?ν θεωρο?σε ?ουδα?ο κι ?κείνη ?ταν Σαμαρείτισσα δ?ν θέλησε ν' ?παντήση στ?ν ?ρώτησή της γι? ν? μ? διαψεύση τ? λόγο κα? ν? μ?ν πεισμώση τ? γυνα?κα. Γιατ? δ?ν ?πιδίωκε τιποτ' ?λλο παρ? ?θελε ν? ?δηγήση τ? γυνα?κα στ? δρόμο τ?ς σωτηρίας κα? γι' α?τ? δ?ν τ?ς ?δωσε κάποια ?πότομη ?πάντηση, γι? ν? μ? διαψεύση κα? ν? μ?ν ντροπιάση τ? Σαμαρείτισσα.
?ν τ?ς ?λεγε ?τι στ? ?εροσόλυμα ε?ναι ? τόπος τ?ς λατρείας, ?πως ε?χε ?ρίσει στο?ς ?σραηλ?τες ? Μωυσ?ς, θ? τ?ν ?κανε ν? πεισματωθ?. ?πειδ? ?πως ε?παμε, κρατο?σε μι? παλι? ?δέα γι? τ? ?ρος στ? Σίκιμα, ?τι σ' α?τ? ε?χε λάβει ? ?βραάμ ?ντολ? ?π? τ? Θε? ν? θυσιάση τ?ν ?σαάκ. Κι ?ν πάλι ?π? θέληση συγκαταβάσεως ?λεγε ?τι α?τ? ε?ναι τ? ?ρος κα? καλ? κάμετε σ' α?τ? τ? λατρεία σας, πάλι θ? ?ταν ψεύτικη βεβαίωση.
Γι' α?τ? ?φο? ?φησε κα? τ? δύο α?τ? καθοδηγε? τ? γυνα?κα στ?ν πνευματικότερη λατρεία κα? τ?ς λέει: Γυνα?κα, πίστεψέ με, ?τι ?ρχεται στιγμ? κα? ε?ναι κα? τώρα, ?πότε ο?τε σ' α?τ? τ? βουνό, ο?τε στ? ?εροσόλυμα δ? θ? προσκυνήσουν τ? Θεό, ?λλ? ο? ?ληθινο? προσκυνητα? θ? το? ?ποδώσουν λατρεία πνευματικ? κα? ?ληθινή. Τέτοιους προσκυνητ?ς ζητε? ? Πατέρας. ? Θε?ς ε?ναι πνε?μα κα? ο? προσκυνηταί του πρέπει ν? το? ?ποδίδουν λατρεία πνευματικ? κα? ?ληθινή.
Βλέπετε διδασκαλία ?ξοχη, βλέπετε σοφία δασκάλου ?φευρετικο?. Γυναίκα, πίστεψε τ? λόγο μου. Προσέξετε π?ς ο?κοδομε? τ?ν πίστη τ?ς γυναίκας. Προσέξετε π?ς λίγο-λίγο ?νεβάζει ?νάλαφρα τ?ν φυσή της στ?ν ο?ρανό. Χωρ?ς ν? λογαριάζη τ?ν περιβολ? τ?ς πόρνης, γίνεται διάκονος τ?ς ψυχικ?ς της σωτηρίας. Γιατ? δ?ν ?ρθε ν? καλέση σ? μετάνοια το?ς δίκαιους ?λλ? το?ς ?μαρτωλούς. Γιατ? κατέβηκε στ?ν κόσμο γι? τ? ?πολωλ?ς πρόβατο, ?φο? ?κλινε το?ς ο?ρανο?ς κα? ?γινε τέλειος ?νθρωπος, μένοντας συνάμα α?τ?ς πο? ?ταν, χωρ?ς ν? στερήση τ?ν ?αυτ? του ?π? τ?ν πατρικ? κόλπο. Γυναίκα, πίστεψέ με, ?ρχεται στιγμ? κα? ε?ναι κα? τώρα, ?πότε ο? ?ληθινο? προσκυνηταί, θ' ?ποδώσουν στ?ν πατέρα λατρεία πνευματικ? κι ?ληθινή. Γιατ? τέτοιους θέλει ? Θε?ς ?κείνους πο? τ?ν λατρεύουν. ? Θε?ς ε?ναι πνε?μα κι α?το? πο? τ?ν προσκυνο?ν πρέπει ν? το? προσφέρουν λατρεία πνευματικ? κα? ?ληθινή.
Δ?ν περιορίζεται σ? λόγια ? λατρεία το? Θεο?, ?λλ? ?πλώνεται παντο? ? ?πίγνωση τ?ς Θείας Χάρης. Δ?ν ο?κειοποιο?νται πι? ?ουδα?οι κα? Σαμαρε?τες τ? σύμβολο το? νόμου. Γιατ? α?το? πο? προσκυνο?ν τ? Θε? πρέπει ν? προσφέρουν λατρεία πνευματική κα? ?ληθινή. ?χι λατρεία μ? ?λοκαυτώματα ξένα ?π? μ?ς, μόσχους κα? κριάρια. ?χι πι? περιτομ? κα? τήρηση το? Σαββάτου. ?χι Να?ς το? Σολομ?ντος κα? βωμ?ς κα? τράγος ?ποδιοπομπα?ος κι ?για τ?ν ?γίων. ?χι πι? σκι? το? νόμου κα? λατρεία κα? Σάββατα πο? ?χουν διαψευσθ?. «Γιατ? τ?ς πρωτομηνι?ς σας κα? τ? Σάββατα», λέει ? Θε?ς μ? τ? στόμα το? προφήτου, «κα? τ? μεγάλη ?μέρα δ?ν τ? ?νέχομαι. Τ? νηστεία κα? τ? σχόλη σας τ?ς μισε? ? ψυχή μου». Ο? προσκυνητα? θ? πρέπει ν? το? προσφέρουν λατρεία ?ληθινή. ?λα ?κε?να σ? σκι? ?χουν περάσει. Τ? παλι? πέρασαν, ?λα τώρα ?γιναν καινούργια. ?λλαξε ? σειρ? τ?ν πραγμάτων. Δ?ν ?πιτρέπω ν? συγκεντρώνωνται σ' ?να τόπο α?το? πο? λατρεύουν τ?ν Θεό. Τ? δ?ρα τ?ς σωτηρίας θέλω ν? τ? ?πεκτείνω σ' ?λη τ?ν ο?κουμένη. ? λαλιά τους ?πλώθηκε σ' ?λη τ? γ?, σ' ?λη τ?ν ο?κουμένη. Πνε?μα ε?ναι ? Θε?ς κι α?το? πο? τ?ν προσκυνο?ν πρέπει ν? το? προσφέρουν λατρεία πνευματικ? κα? ?ληθινή.
Το? λέει ? γυναίκα? Ξέρω ?τι ?ρχεται ? Μεσσίας πο? λέγεται Χριστός. ?ταν ?ρθη ?κε?νος, θ? μ?ς τ? φανερώση ?λα. ? πόρνη φιλοσοφε? ζητήματα πνευματικά, φέρνει στ? στόμα της τ?ς Θε?ες Γραφές. Κι ?ν τ? σ?μα της ?χη βουτυχθ? στ?ν ?καθαρσία τ?ς πορνείας, ? ψυχή της ?χει καθαρισθ? μ? τ?ν ?ναφορ? κα? τ?ν ?νάγνωση τ?ν Θείων Γραφ?ν. Ξέρω ?τι ?ρχεται ? Μεσσίας. Μεσσίας σημαίνει ? ?λειμμένος. Γι? το?το ? γυνα?κα λέει, προσδοκ? τ?ν ?λειμμένον, α?τ?ν πο? ? σάρκα του θ? ?λειφθ? μ? τ? Θεότητα. ?κε?νος ?ταν ?ρθη θ? μ?ς, τ? φανερώση ?λα. ?δο? πνευματικ? προκοπή, ?δο? πόρνη πο? τ? γνωρίζει ?λα. Προσέξετε π?ς ?π? τ? βάθη τ?ς γ?ς πέταξε στο?ς ο?ρανούς. Μεσσία ?ποκαλε? τ?ν Χριστ? πο? ?ποστέλλεται κα? ?ναμένεται, ?κε?νον πο? ?ρχεται γι? τ?ν σωτηρία ?λου το? κόσμου, κα? ε?ναι προφήτης κα? κύριος.
Δ?ν τ?ν χαρακτηρίζει πι? ?ουδα?ο, δ?ν κάνει διάκριση στ? ν? το? δώση νερό, δ?ν το? λέει πιά? π?ς σ? ?ουδα?ος, ζητ?ς ν? πι?ς ?π? μένα τ? Σαμαρείτισσα; Δ?ν συναναστρέφονται ο? Σαμαρε?τες μ? το?ς ?ουδαίους, ?λλ? το? λέει? Κύριε, βλέπω π?ς ε?σαι προφήτης. Κα? πάλι ?σχολε?ται μ? δόγματα. Ο? πατέρες μας στ? βουν? το?το προσκύνησαν κα? σε?ς ?ποστηρίζεται ?τι ε?ναι στ? ?εροσόλυμα ? τόπος πο? πρέπει ν? προσφέρεται ? λατρεία. Προσέξετε π?ς ?ρπάζει τ? δωρε? τ?ν πνευματικ?ν χαρισμάτων. Προσέξετε π?ς ?λα τ? ?κθέτει μ? τεκμηρίωση ?π? τ? Γραφή. Ξέρω ?τι ?ρχεται ? Μεσσίας, πο? τ?ν λένε Χριστό? ?ταν ?ρθη α?τ?ς θ? μ?ς τ? φανερώση ?λα. Α?τ?ν ?ναζητ?, α?τ?ν προσδοκ?, α?τ?ν περιμένω ν? ?ποδεχθ?. Τ?ς λέει ? ?ησο?ς, ?γ? πο? σο? μιλ? ε?μαι. Μεγάλα κα? παράδοξα θαύματα. Α?τ? πο? σ? πολλο?ς ?ποστόλους ?κρυψε, στ?ν πόρνη ?ποκαλύπτει φανερά.
Στο? Κλεόπα δ?ν φανερώθηκε στο?ς ?ποστόλους. ?λλ? ?ταν ?νοιξε τ? μάτια τους, ?ξαφανίστηκε, ?π? μπροστά τους. Κι ε?παν ο? μαθηταί? «Δ?ν ε?χαμε φωτι? στ?ν καρδι? μας, καθ?ς μ?ς μιλο?σε στ? δρόμο κα? μ?ς ?ξηγο?σε τ?ς Γραφές;» Δ?ν φανέρωσε τ?ν ?αυτ? του σ' ?κείνους, ?ν? στ? γυναίκα λέει, «?γ? ε?μαι πο? σο? μιλ?.» Α?τ? μόνο στ?ν Πα?λο τ? ?καμε, πο? ?νέβηκε ?ς τ?ν τρίτο ο?ρανό, κα? ?ρπάχθηκε ?ς τ?ν παράδεισο, κι ?κουσε ?νείπωτους λόγους κι ?πιασε στ? δίχτυα του τ?ν ο?κουμένη. Α?τ? τ? ?καμε πι? μπροστ? στ?ν Σαμαρείτισσα. Στ?ν Πα?λο ?λοκάθαρα τ? φανέρωσε ?π? τ?ν ο?ραν? κα? το? ε?πε: «Σα?λε, Σα?λε, γιατ? μ? καταδιώκεις; Ε?ναι σκληρ? γι? σένα ν? λακτίζης τ? καρφιά». Κα? ? Σα?λος ρώτησε? ποι?ς ε?σαι Κύριε; Κι ?κείνος ?ποκρίθηκε: «Ε?μαι ? ?ησο?ς Χριστ?ς, πο? σ? κυνηγ?ς». Α?τ? τ? λέει τώρα στ?ν Σαμαρείτισσα: «Ε?μαι ?γ? πο? σο? μιλ?».
Στ? μεταξ? ?ρχονται ο? μαθητ?ς κα? τ?ν βρίσκουν ν? μιλ? μ? τ? γυναίκα. ?πόρησαν πο? μιλο?σε μ? γυναίκα. Α?τ?ς πο? συμβασιλεύει μ? τ?ν Πατέρα τ?ν ?τελείωτη βασιλεία, μιλο?σε μόνος σ? μι? γυνα?κα μόνη. ?κείνη ?μως ?φησε τ? στάμνα της κα? μπ?κε στ?ν πόλη. ?φησε τ? στάμνα της, γιατ? γέμισε μ? τ? ζωνταν? νερ? κα? ?φο? μπ?κε φώναξε στο?ς πολ?τες: «?λ?τε ν? δ?τε κάποιον πο? μο? ε?πε ?λα ?σα ?κανα. Μήπως ε?ναι α?τ?ς ? Χριστός; ?λ?τε ν? δ?τε κάποιον.»
Δ?ν ε?πε, ?λ?τε ν? δ?τε τ?ν Θε? ?νάμεσα στο?ς ?νθρώπους, γι? ν? μ? νομίσουν ο? ?νθρωποι ?τι παραφρόνησε. Γι? ν? μ?ν πο?ν ο? ?νθρωποι ?τι α?τ? ε?ναι τρελλή. Πότε ε?δε κανε?ς τ?ν Θε? ν? περπατ?; Πότε ε?δε κανένας τ?ν Θε? ν? συναναστρέφεται μ? το?ς ?νθρώπους; ?λ?τε ν? δ?τε κάποιον πο? μο? ε?πε ?λα ?σα ?κανα. Το?ς ξυπν? τ?ν ?πιθυμία ν? βγο?ν κα? ν? πιαστο?ν. ?πως πιάστηκε στ? δίχτυ, θέλει ν? πιάση. Ε?δε ?να ?ουδα?ο κι ?χασε ? ?δια στ?ν ?ντίληψη το? Κυρίου κι ?δηγε? το?ς ?λλους ν? φτάσουν ?π? τ?ν ?νθρωπο στ?ν Θεό.
Πόρνη μ? συνείδηση ?ποστόλου πο? ?γινε ?π? το?ς ?ποστόλους πι? δυνατή. Γιατ? ο? ?πόστολοι περίμεναν ν? συμπληρωθ? ?λόκληρη ? Θεία Ο?κονομία κα? τότε ?ρχισαν τ' ?ποστολικά τους κηρύγματα. ? πόρνη ?μως πρ?ν ?π? τ?ν ?νάσταση ε?αγγελίζεται τ?ν Χριστό. ?λ?τε ν? δ?τε κάποιον πο? μο? ε?πε ?λα ?σα ?κανα. Διαλαλ? τ? ?μαρτήματά μου, γι? ν? ?δηγήσω σ?ς. Γι? ν? δ?τε σε?ς τ?ν Θε? πο? ?φτασε στ?ν κόσμο, πομπεύω τ? σφάλαμτά μου. Κι ?ς προσκυνιέται ? Χριστ?ς πο? δ?ν ?ποστρέφεται το?ς ?μαρτωλούς. ?λ?τε ν? δ?τε κάποιον πο? μο? ε?πε ?λα ?σα ?κανα. Μήπως α?τ?ς ε?ναι ? Χριστός;
Πρόσεξε τ? σοφία τ?ς γυναίκας, πρόσεξε τ?ν ε?γνωμοσύνη τ?ς πόρνης. ?να ?μαρτημα τ?ς ε?πε ? Χριστός, τ?ν πορνεία μονάχα, κι ?κείνη ?φησε τ? στάμνα κι ?τρεξε στ?ν πόλη λέγοντας. ?λ?τε ν? δ?τε κάποιον πο? μο? ε?πε ?λα ?σα ?κανα. Κηρύττει α?τ?ν πο? γνωρίζει τ? πάντα, κηρύττει πι? μεγαλόφωνα ?π? το?ς ?ποστόλους. Δ?ν τ?ν ε?δε ν? σηκώνεται ?π? το?ς νεκρούς, δ?ν ε?δε τ?ν τετραήμερο Λάζαρο ν? ξαναπροσκαλείται ?π? τ?ν τάφο, δ?ν ε?δε τ? θάνατο ν? φυλακίζεται, δ?ν ε?δε τ? θάλασσα ν? χαλιναγωγ?ται μ? τ? λόγια. Δ?ν ε?δε τ?ν πλάστη το? ?δ?μ στ?ν περίπτωση το? τυφλο? ν' ?ναπληρώνη μ? πηλ? τ? φυσικ? ?λάττωμα, ?μως τ?ν κεραμουργ? το? παραδείσου διαλαλο?σε μ? τ? λόγο της. ?λ?τε ν? δ?τε κάποιον πο? μο? ε?πε ?λα ?σα ?κανα. Κι ?π? τ?ν πόλη ?κείνη τ?ν Σαμαρειτ?ν πίστεψαν σ' α?τ?ν πολλο? ?π? τ? λόγια τ?ς γυναίκας, πο? μαρτυρο?σε ?τι «μο? ε?πε ?λα ?σα ?κανα».
?ς μιμηθο?με κι ?με?ς α?τ? τ? Σαμαρείτισσα κα? χωρ?ς ν? νιώθουμε παράλογη ?ντροπ? γι? τ? ?μαρτήματά μας, ν? φοβώμαστε τ?ν Θεό. Τώρα ?μως βλέπω ν? γίνεται τ? ?ντίθετο? δ?ν φοβόμαστε α?τ?ν πο? πρόκειται ν? μ?ς κρίνη, ?λλ? τρομάζομε α?το?ς πο? δ?ν μπορο?ν ν? μ?ς βλάψουν σ? τίποτα κα? φοβόμαστε μ? μ?ς προσβάλλουν. Γι α?τ? τιμωρούμαστε γι' α?τ? πο? φοβόμαστε.
Α?τ?ς πο? ντρέπεται ν? φανερώση τ' ?μαρτήματά του σ? ?νθρωπο, δ?ν ντρέπεται ?μως ν? τ? πράξει μπροστ? στ? μάτια το? Θεο?, κα? δ?ν θέλει ν? ?μολογήση κα? ν? μετανοήση, θ? θεατριστ? ?κείνη τ? μέρα ?χι μπροστ? σ' ?να κα? σ? δύο, ?λλ? στ? μάτια ?λης τ?ς ο?κουμένης. ?ς συνομιλήσωμε λοιπ?ν μ? τ?ν Χριστό, γιατ? κα? τώρα ?νάμεσά μας στέκεται κα? μ?ς μιλ? μ? τ? στόμα τ?ν προφητ?ν κα? τ?ν ?ποστόλων.
?ς τ?ν ?κούσωμε κα? ?ς τ?ν πιστέψουμε. ?ς πότε θ? ζο?με στ? χαμένα. Όταν ξοδέψουμε ?σκοπα τ? χρόνο πο? μ?ς δόθηκε, θ? π?με γι? ν? λάβουμε τ?ν ?σχατη τιμωρία, γι? τ?ν ?σκοπη δαπάνη. Γι' α?τ? μ?ς ?φερε ? Θε?ς σ' α?τ? τ? ζω? κα? μ?ς ?βαλε λογικ? ψυχή, ?χι γι? ν? χρησιμοποιήσουμε μόνο τ? ζω? α?τ? ?λλ? γι? ν? ?ργασθο?με ?λοι γι? τ?ν ?πόκτηση τ?ς μέλλουσας ζω?ς. Γιατ? τ' ?λογα μόνο χρησιμοποιο?νται στ? παρο?σα ζωή. Κι ?με?ς γι' α?τ? ?χουμε ?θάνατη ψυχή, γι? ν? πράξουμε ?λα μ? σκοπ? τ?ν ?κε? ζωή, γι? ν? λάμψουμε ?κε?, γι? ν? συμμετάσχουμε στ? χορ? τ?ν ?γγέλων, γι? ν? ε?μαστε κοντ? στ? βασιλι? γι? πάντα, στο?ς ?φθαρτους α??νες.
Γι' α?τ? ?χει γίνει ?θάνατη ? ψυχ? κα? τ? σ?μα θ? ξαναγίνη πάλι. Κι ?ν ε?σαι προσηλωμένος στ? γήινα, ?ν? ε?σαι προωρισμένος γι? τ?ν ο?ρανό, κατάλαβε πόσο βαρι? ?βρίζεις τ? δωρητή, ?ταν ?κε?νος σο? προτείνη τ? ?ψηλ? κα? σ? δ?ν τ? πολυλογαριάζεις κα? τ? ?λλάζης μ? τ? γήινα. Γι' α?τ? κα? μ?ς ?πείλησε μ? τ? γέενα, ?φο? τ?ν περιφρονο?με. Γι? ν? μάθης ?κε? πόσα πολλ? καλ? ?χεις στερήσει τ?ν ?αυτό σου. ?λλ? ποτ? ν? μ? συμβ? ν? δοκιμάσης τ?ν κόλαση. Παρ? ?φο? ε?αρεστήσουμε, μακάρι ν? ?πιτύχουμε τ? α?ώνια ?γαθά μ? τ? χάρη κα? τή φιλανθρωπία το? Κυρίου μας ?ησο? Χριστο?. Σ' α?τ?ν ?νήκει ? δόξα κα? ? δύναμη καθ?ς κα? στ?ν Πατέρα μαζί κα? τ? ?γιο κα? ζωοπάροχο πνε?μα, τώρα κα? πάντοτε κα? στο?ς α??νες. ?μήν
Πηγή: imaik.gr
