default-image

Εκπαιδευτικοί που σταμάτησαν να βάζουν εργασίες για το σπίτι

Απόψεις
Εκπαιδευτικοί που σταμάτησαν να βάζουν εργασίες για το σπίτι

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Είναι  εφικτό να καταργήσουμε εντελώς τις εργασίες που βάζουμε για το σπίτι -ή τουλάχιστον να τις βάζουμε μόνο όταν είναι απολύτως απαραίτητο ακόμη και στο γυμνάσιο και το λύκειο; Ακούγεται όλο και περισσότερο η άποψη από εκπαιδευτικούς , οι οποίοι ισχυρίζονται ότι όχι μόνο είναι εφικτό αλλά και προτιμότερο.

του Alfie Kohn

Μερικοί από αυτούς επηρεάστηκαν από τα επιχειρήματα και τα δεδομένα που περιέχονται στο βιβλίο The Homework Myth, ενώ άλλοι συνειδητοποίησαν μόνοι τους ότι απλά δεν είναι απαραίτητο να δίνουν στους μαθητές τους μία "δεύτερη βάρδια" δουλειάς μετά από μία γεμάτη μέρα στο σχολείο.

Ένα παράδειγμα, του οποίου τα σχόλια περιέχονται στο βιβλίο, είναι ο Phil Lyons, ένας καθηγητής κοινωνικών σπουδών σε λύκειο. Παρατήρησε ότι οι ασκήσεις για το σπίτι συμβάλλουν σε μία κατάσταση στην οποία οι μαθητές βλέπουν τη μάθηση ως ένα δυσάρεστο μέσο για κάποιο σκοπό, "έναν τρόπο να συγκεντρώσουν πόντους".

Οι ασκήσεις για το σπίτι συνήθως αποτελούνται από δραστηριότητες που είναι "χρονοβόρες, βαρετές, χωρίς έμπνευση και ο μόνος σκοπός τους είναι να σκοτώσουν το όποιο κίνητρο απομένει στους μαθητές", λέει ο Lyons. Είναι ενδιαφέρον το ότι ομολογεί ότι έχει αναθέσει πολλές ασκήσεις στο σπίτι στην αρχή της καριέρας του "ως δεκανίκι, για να αναπληρώσει δικά του φτωχά μαθήματα… Αλλά καθώς άρχισα να κατέχω το αντικείμενο, οι ασκήσεις για το σπίτι έπαψαν να είναι σημαντικές". Και έτσι, ανέθετε όλο και λιγότερο καθώς τα χρόνια περνούσαν. Σήμερα δεν αναθέτει καθόλου ακόμα και στους μαθητές που παρακολουθούν κολεγιακά μαθήματα στο λύκειο (ΣτΜ: κολεγιακά μαθήματα στο λύκειο : ιδιαιτερότητα του αμερικανικού συστήματος εκπαίδευσης)

"Εκτός από τις επαναληπτικού τύπου ασκήσεις τις οποίες δε δίνω πια για το σπίτι, επίσης δεν αναθέτω διάβασμα (ανάγνωση) για το σπίτι", λέει ο Lyons. Αντίθετα, ξεκινώ κάθε μέρα με ένα άρθρο από (1-2 σελίδες το πολύ) το οποίο συνδέει τα θέματα που μελετάμε. Χρησιμοποιώντας μόνο 10 λεπτά την ημέρα, οι μαθητές καταλήγουν να διαβάζουν πάνω από 100 άρθρα κολεγιακού επιπέδου στα μαθήματα ενός χρόνου. Χρησιμοποιώντας τον διδακτικό χρόνο στην τάξη μας επιτρέπει να επανεξετάζουμε αυτές τις πληροφορίες συλλογικά και γρήγορα."

Και το αποτέλεσμα; "Κάθε χρόνο οι μαθητές μου πηγαίνουν καλύτερα στις κολεγιακές εξετάσεις … Θα το θεωρούσα δικαιολογημένο να καταπατώ τον ελεύθερο χρόνο των μαθητών και θα ήθελα να κάνω τις διορθώσεις, εάν έβλεπα χειροπιαστά αποτελέσματα, αλλά χωρίς ποσοτικά πλεονεκτήματα δεν υπάρχει νόημα να επιβάλλω [εργασίες] σε αυτούς ή σε εμένα".

Ωστόσο, ο Lyons παρατήρησε μία σαφή διαφορά αφότου εξάλειψε τις εργασίες για το σπίτι: "Οι μαθητές ερχόντουσαν συνεχώς και μου έδιναν άρθρα για κάτι που συζητήσαμε στην τάξη ή μου μιλούσαν για κάποια είδηση που είχαν δει. Όταν ένα καλό μάθημα κινούσε την περιέργειά τους και απελευθερωμένοι από τις εργασίες για το σπίτι άρχισαν, όπως είναι φυσικό, να αναζητούν περισσότερη γνώση". Μιλώντας, λοιπόν, ακαδημαϊκά η απουσία εργασιών για το σπίτι -ακόμα και σε ένα υψηλού επιπέδου μάθημα λυκείου- δε δημιούργησε απολύτως κανένα πρόβλημα. Από διανοητικής, δε, πλευράς είχε θετικά αποτελέσματα.

Επιπλέον, ο Lyons παρατηρεί πως η προοπτική της αμφισβήτησης των εργασιών στο σπίτι οδηγεί μερικούς ανθρώπους να αντιδράσουν με τρόπο παρόμοιο με εκείνο των δημιουργιστών [ΣτΜ. αρκετά δημοφιλές στις ΗΠΑ δόγμα που αρνείται τη θεωρία της εξέλιξης και υποστηρίζει πως ο κόσμος δημιουργήθηκε από τον Θεό] "όταν προσπαθείς να τους εξηγήσεις την εξέλιξη… Παρ' όλα τα λογικά επιχειρήματα αρνούνται να πιστέψουν πως λιγότερες εργασίες στο σπίτι οδηγούν σε περισσότερη και καλύτερη μάθηση". Αλλά γρήγορα προσθέτει ότι ακόμα και σε εκείνες τις κοινότητες, όπου το λύκειο θεωρείται κυρίως ως πηγή προσόντων για την εισαγωγή σε επιλεγμένα κολέγια, οι άνθρωποι μπορεί να αναθεωρήσουν τις απόψεις τους:

Έχω αντιμετωπίσει πολλή εχθρότητα από γονείς, οι οποίοι πιστεύουν πως τα παιδιά τους εξαπατήθηκαν, επειδή γύρισαν στο σπίτι και είπαν πως δεν έχουν καθόλου εργασίες. Αλλά, αφού τους εξήγησα οι περισσότεροι έγιναν αρκετά φιλικοί και υποστηρικτικοί αυτής της τακτικής. Οι ενήλικες εύκολα παραδέχονται πως δεν μπορούν να θυμηθούν τίποτα για τις εκλογές του 1876 από τα μαθήματα ιστορίας των Η.Π.Α. στο λύκειο και πως άλλες δεξιότητες και εμπειρίες ήταν πιο σημαντικές. Μόλις εξηγήσω πως αυτές οι σημαντικές δεξιότητες και εμπειρίες προσφέρονται καλύτερα χωρίς επαναλαμβανόμενες ασκήσεις στο σπίτι, συνήθως συμφωνούν.

Πηγή: alfavita.gr

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News