Είναι προφανές το αδιέξοδο του Αλέξη Τσίπρα και της παρέας του. Σχεδόν το έκρυψαν το τρίτο μνημόνιο. Την πρώτη φορά δεν το πέρασαν από τη Βουλή και το καταχώρισαν στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως πριν από την αρίθμηση και καταχώριση του πρώτου νόμου με τον οποίο εφαρμόστηκε το Μνημόνιο. Το τρίτο και πιο οδυνηρό. Πρέπει να απορεί ο κάθε πολίτης. Πώς τα επιτρέπει αυτά ο πρόεδρος της Δημοκρατίας;
του Αντώνη Ν. Βγόντζα
Τη δεύτερη φορά ζήτησαν από σοβαρούς, κατά τα άλλα, υπουργούς να μεταδώσουν στο λαό την αντίληψη ότι η υπογραφή του τρίτου Μνημονίου έγινε για λόγους τακτικής! Ενέπαιξαν έτσι το λαό για πολλοστή φορά. Και αυτό τους δημιούργησε την πεποίθηση ότι θα μπορούν να εμπαίζουν τον ελληνικό λαό εσαεί.
Ήρθε όμως η ώρα της πικρής αλήθειας. Για να πάρουν τις επόμενες δόσεις πρέπει να αποδείξουν ότι εφαρμόζουν το Μνημόνιο. Και παίζουν έτσι "καθυστέρηση". Με την ελπίδα ότι θα ξεχάσουμε όλα τα μεγάλα και τερατώδη ψέματα που έχουν εκστομίσει. Και χρησιμοποιούν όλες τις επικοινωνιακές τακτικές που εκείνοι γνωρίζουν. Και τις πιο ακραίες. Και τις πιο φασιστικές.
Δεν αρνιέμαι ότι υπάρχουν αρκετοί σοβαροί άνθρωποι στη σημερινή κυβέρνηση. Αυτοί όμως δε δίνουν τον τόνο στον πολιτικό λόγο που τους αρμόζει. Ούτε προσδιορίζουν τις βασικές επιλογές της κυβέρνησης. Και έχουμε και λέμε:
* Επιδίδονται σε όλες τις μεθόδους λογοκρισίας. Ακόμα και on camera. Η κυβερνητική εκπρόσωπος έχει πιαστεί στη φάκα της δημόσιας και ζωντανής νουθεσίας των δημοσιογράφων. Ακόμα και εκείνων που δουλεύουν στην κρατική τηλεόραση.
* Αναρχοαυτόνομοι επιδίδονται σε βάναυσες πράξεις εναντίον προσώπων και εγκαταστάσεων που ανήκουν σε εφημερίδες. Με "μπαλτάδες". Και η Εισαγγελία Αθηνών τους αφήνει ελεύθερους διότι το υπουργείο Δικαιοσύνης, "ευαίσθητο" μόνο σε αυτή την κατηγορία των συμπολιτών μας, είχε φροντίσει να μετατρέψει τις πράξεις τους σε ένα πολύ "αθώο" αδίκημα.
* Αρκετοί υπουργοί βρίσκονται σε διαρκές παραλήρημα. Αντιπροχθές ένας εξ αυτών μας εξήγησε πως δεν υπάρχει προσφυγικό πρόβλημα. Το δημιούργησε μόνο η τηλεόραση. Χθες άλλος υπουργός επιβεβαίωσε την πρόθεσή του και την ψυχική του ανάγκη να βάλει ένα δημοσιογράφο τρία μέτρα κάτω από τη γη.
Για την κυρία Γεροβασίλη όλα αυτά είναι ένα φραστικό ατόπημα. Ωραία μέθοδος για να μετατρέψεις μία αποκρουστική πραγματικότητα σε οτιδήποτε άλλο.
