default-image

"Καλώς να ορίσουν"

Απόψεις
"Καλώς να ορίσουν"

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Τα πολιτικά ελλείμματα γεννούν ηρωισμό. Σε μια συντηρητική Ευρώπη που υψώνει τείχη τόσο απέναντι στους πρόσφυγες όσο και απέναντι στην ολοκλήρωση της, χιλιάδες ευρωπαίων στέκονται με συμπόνια απέναντι στο προσφυγικό δράμα, χιλιάδες Ελλήνων ανοίγουν τα σπίτια τους, προσφέρουν από το υστέρημα τους για να μπορέσουν να κάνουν τη διαμονή και το ταξίδι των προσφύγων λίγο πιο ανθρώπινο.

του Θοδωρή Δουλουμπέκη, Εθνικού Συντονιστή Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος Ελλάδας (PES Activists Greece)

Έχουν περάσει μήνες από την απόφαση της Ένωσης για ένα δίκαιο σύστημα κατανομής των προσφύγων στις Πολιτείες σε συνάρτηση με τα δημογραφικά χαρακτηριστικά και τα μεγέθη της οικονομίας της κάθε χώρας, όμως το σχέδιο αυτό έχει μείνει στα χαρτιά.

Ήταν μια γνήσια δίκαιη προοδευτική απαίτηση. Ήταν μια απόφαση που αν εφαρμοζόταν θα επιδείκνυε έμπρακτα την αλληλεγγύη μεταξύ των κρατών μελών. Δεν εφαρμόστηκε ποτέ και σήμερα στήνουμε ως εναλλακτικό σχέδιο ένα μεγάλο τούρκικο παζάρι στα σαλόνια των Βρυξελλών λες και οι άνθρωποι είναι νούμερα ή εμπορεύματα.

Φυσικά η λύση θα έρθει όταν τερματιστεί ο πόλεμος στη Συρία αλλά ως τότε τι; Δε φωνάζεις ένα μηχανικό σε έναν σπίτι που μπάζει νερά για να σου πει ότι το πρόβλημα θα λυθεί όταν σταματήσει να βρέχει. Γιατί μετά από τη Συρία θα έρθει άλλη Συρία αλλά κυρίως γιατί έως ότου τερματιστούν οι συρράξεις υπάρχουν άνθρωποι που θα αποζητούν την προστασία.

Η Ελλάδα είναι η πρώτη χώρα εισόδου και αυτό είναι ένα δεδομένο. Η ελληνική κυβέρνηση τρίβει πλέον το δαχτυλίδι και οι πρόσφυγες δεν εξαφανίζονται και η ανύπαρκτη διπλωματία μας, μας απομόνωσε και αυτό είναι ένα ακόμη δεδομένο. Ένα μεγάλο ζήτημα που θα έπρεπε να το διαχειριστούμε ευρωπαϊκά καλούμαστε, δεν ξέρω για πόσο, να το κάνουμε εθνικά.

Θα πρέπει να το κάνουμε τόσο προσπαθώντας να σεβαστούμε την ανθρώπινη αξιοπρέπεια των συνανθρώπων μας από τη Συρία, το Αφγανιστάν και τις άλλες χώρες που βρίσκονται σε εμπόλεμη κατάσταση, όσο όμως και επιδιώκοντας, να αποφύγουμε την κοινωνική κόπωση περιοχών της Ελλάδας, που διαχειρίζονται το μεγαλύτερο φορτίο μεταναστευτικών ροών ή που είναι ήδη εξαντλημένες, περισσότερο από άλλες, λόγω της οικονομικής κρίσης όπως τα μεγάλα αστικά κέντρα.

Η Κρήτη πρέπει να συμβάλει στη διαχείριση του μεταναστευτικού. Δεν είναι δυνατόν να απαιτούμε από την Ευρώπη να κατανέμει δίκαια τους πρόσφυγες σε όλες τις χώρες αλλά την ίδια ώρα να μην απαιτούμε να το κάνει η Ελλάδα αυτό μέσα στις περιφέρειές της.

Εξάλλου εμείς οι Κρήτες ξέρουμε από προσφυγιά όπως ξέρουμε και από φιλοξενία. Δεν είναι για εμάς εμπορεύσιμο προϊόν, είναι ατόφια, είναι στοιχείο του χαρακτήρα μας, είναι η παράδοσή μας.

Δεν μπορούμε να ανεχόμαστε να βλέπουμε παιδιά να γεννιούνται στη λάσπη, να πνίγονται στα παγωμένα νερά του Αιγαίου, να πέφτουν θύματα εμπόρων, γυναίκες να υποφέρουν, πατεράδες να κουβαλάνε τα παιδιά τους στην πλάτη μέσα σε ποτάμια. Δεν μπορούμε και δε θέλουμε να κρυφτούμε πίσω από ένα νεύμα συμπόνιας για δέκα λεπτά που κρατάει το θέμα στις ειδήσεις, ούτε πίσω από ανησυχίες για την δημόσια υγεία ή για το επαγγελματικό μέλλον αυτού που φλερτάρει με το θάνατο. Προέχει η ανθρώπινη ζωή.

Είναι η ώρα να διεκδικήσουμε από τους Δήμους να ανοίξουν δομές για να φιλοξενηθούν πρόσφυγες και εδώ στο Νησί. Όσους μπορούμε, όσους αντέχουμε, όσοι μας αναλογούν και λίγοι ακόμη. Να έρθουν και ξέρουμε εμείς.

Τη μέρα που θα έρθουν, θα είμαστε εκεί, το πρωί, έξω από το καράβι, με ένα παξιμάδι με λίγο τυρί, με λίγη ρακί να τους υποδεχτούμε. Να ζωγραφήσουν τα παιδιά μας μαζί, τον κόσμο που εμείς οι κρητικοί πάντα ως κοσμοπολίτες, ως πρόσφυγες, ως ταξιδευτές γνωρίσαμε.

Καλώς να ορίσουν λοιπόν κι εμείς στη δύσκολη στιγμή τους για όσο χρειαστεί, μέχρι να ξυπνήσει η Ευρώπη και να αναπτύξει μια μόνιμη μεταναστευτική πολιτική, μέχρι να μπορέσει να ορθοποδήσει ξανά πολιτικά η χώρα, θα είμαστε εκεί.

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News